Gods Woord en onze woorden (3)

Hoewel het woord zelf nauwelijks in de Bijbel voorkomt, wordt de uitdrukking toch vrij dikwijls gebruikt: dat is wereldgelijkvormig. Meestal wordt daarmee aangeduid, dat christenen meedoen met uiterlijke dingen die in onze wereld voorkomen. Het gaat dan om vragen als: welke kleding hoort een christen te dragen; mogen jongeren aan sport doen en zo ja welke sport; hoe vieren we op gepaste wijze een bruiloft; wat te denken van het bezit van televisie etc. Wanneer het erom gaat deze zaken te veroordelen is het woord wereldgelijkvormig het eind van alle tegenspraak. Wie zo spreekt, lijkt het gelijk aan zijn kant het hebben. Een christen is immers geen slaaf van de mode uit Parijs of een willoze consument van alles wat via het blauwe scherm de kamer binnenkomt. Maar anderzijds is het ook niet juist in onze wereld het isolement te zoeken en alleen aan het oude vast te houden met de gedachte, dat het goed is, omdat het oud is. Burgerlijkheid is geen geloof. Wie alleen let op de buitenkant van de dingen van het leven, zoekt de wereldgelijkvormigheid op de verkeerde plaats. We leven immers midden in de wereld van onze tijd. Maar de grote vraag is, hóe wij in die wereld staan. Daar zitten met name ook voor de jongeren de grote vragen. Zij zien kritisch door veel bijzaken heen en vragen naar het echte leven met de Heere. Over dat leven spreekt de apostel, wanneer hij de uitdrukking gebruikt, waaraan het woord is ontleend: 'En wordt deze wereld niet gelijkvormig; maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw gemoed, opdat gij moogt beproeven, welke de goede en welbehagelijke en volmaakte wil van God zij' (Rom. 12 : 1). Dezelfde werkwoordsvorm wordt gebruikt in 1 Petr. 1 : 14: 'Als gehoorzame kinderen, wordt niet gelijkvormig aan de begeerlijkheden, die tevoren in uw onwetendheid waren'. Hier wordt gesproken over de levensheiliging, de heiligmaking, zonder welke niemand God zien zal. Het Griekse werkwoord heeft als kern: schema, een woord dat wij ook kennen. Het kan gewaad betekenen, maar bedoelt veel meer de levensstijl, de wijze waarop men zich presenteert. Daar blijkt al uit, dat ieder die bij wereldgelijkvormigheid alleen aan kleding en dergelijke denkt, de werkelijke betekenis van het woord tekort doet.

Haaks

Hier wordt gesproken over de wijze waarop de wereld, die God niet kent, leeft en de manier waarop Gods kinderen in die wereld leven moeten. Die twee levenswijzen staan dikwijls haaks op elkaar. De wereld is immers niet neutraal. De Bijbel zegt, dat ze in het boze ligt. Ze is vol afkeer van God, zoekt zichzelf een weg buiten de Heere om en is daarmee op weg naar het einde. Heel haar geschiedenis is één grote poging om tot emancipatie te komen door zich vrij van God te maken. De zinspreuk van de Franse revolutie 'geen God en geen meester' is kenmerkend voor het leven van de wereld, zoals de Bijbel ons dat schildert. Het is een leven van afgoderij, zonde, eigenliefde, haat en nijd. De mens is daarin de maat van alle dingen en het doel van zijn leven is hij zelf. In zo'n leven kan het komen tot de meest brute zonden, zoals de apostel die beschrijft in Romeinen 1. Daar is de waarheid tot in eeuwigheid. De zelfverheffing van de wereld uit zich ook in allerlei eigenwillige godsdienst. Het wetticisme, waarin men zijn heil zoekt in het vervullen van de wet zonder door het geloof van genade te willen leven, is één van de gevaarlijkste vormen van het dienen van de wereld.

Waarschuwing

Tegen al deze gevaren waarschuwt de Heere ons: wordt deze wereld niet gelijkvormig. Hij laat ons immers in Zijn woord het nieuwe leven verkondigen, dat in Christus is geopenbaard. Hij heeft in Zijn Kruis getriomfeerd over machten en overheden van deze wereld. In Christus is de nieuwe bedeling geopenbaard, het eeuwige leven van het Koninkrijk der Hemelen. Het evangelie van dit Koninkrijk roept zondaren uit de duisternis tot het licht. De Heere zet hen door Zijn Geest over uit de dienstbaarheid van de verderfenis tot de vrijheid van de kinderen Gods. Door het geloof mogen we onderdanen worden van de grote Koning, de Heere Jezus Christus. Daarbij geldt, dat onze wandel in de hemelen is. De toekomst ligt voor ieder die gelooft niet op deze aarde, bij Christus. Dat werkt door in dit leven. We worden geroepen de Heere te dienen in onze handel en wandel, in woorden en daden, door onze lichamen te stellen tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande.

Strijd

Dat kost voortdurend strijd. De doodsvijanden van het geloof houden niet op de gelovigen aan te vechten. Steeds is er strijd met de duivel, de wereld en het eigen vlees. Daarbij is de verleiding groot toch weer in de zonde te vervallen. Dan raken we achterop in het geloof en lijkt het alsof er nooit iets veranderde. We dreigen terug te zakken in het oude leven, omdat we de strijd tegen de zonde niet ernstig nemen en te weinig vragen naar de wil van God in ons leven. Daarom lezen we telkens in de brieven van het Nieuwe Testament, hoe de apostelen de gemeente oproepen tot levensheiliging. Dat is geen nieuw geluid. Israël heeft dat in het Oude Testament ook voortdurend nodig gehad. Hoewel het verlost was van de slavernij en de afgodendienst van Egypte, dwaalde het steeds weer de afgoden achterna. Het verviel weer in de oude zonden. Dan kwamen de profeten, die het volk terugriepen tot de dienst van de Heere. Zo klinkt ook hier de waarschuwing: 'wordt niet gelijkvormig aan de begeerlijkheden, die tevoren in uw ontwetendheid waren'. Laat de oude zonden uw leven niet weer beheersen. Daarbij wordt ook gewaarschuwd voor het gevaar van het wetticisme: raak niet en smaak niet en roer niet aan (Koll. 2). De aportel noemt dat de eerste beginselen der wereld, die wel een schijnrede hebben in eigenwillige godsdienst en nederigheid maar alleen dienen tot het verzadigen van het vlees, tot opbouw van de mens in zichzelf. Wie zo leeft, is met recht wereldgelijkvormig.

Vrijheid

Daarom wijst God ons een andere weg: door het geloof in de vrijheid, waarin Christus ons gesteld heeft. Niet om onszelf te zoeken, maar om Gods wil te doen in de kracht van de Heilige Geest. Daarvoor is dagelijkse bekering nodig en een biddend leven bij Gods Woord. Maar zo moeten Gods gaven ook tot Zijn eer gebruikt worden. Dan blijkt het geloof uit de vruchten van liefde, barmhartigheid, matigheid, vergevingsgezindheid, blijdschap. Juist in de liefde tot God en de naaste zal uitkomen, dat we niet aan de wereld ge­lijkvormig zijn. Daar gaat kracht van uit. Levend geloof, dat in de daden betoond wordt, wekt anderen op de Heere te zoeken. Zo leren we ook uitzien naar de toekomst van Christus. In een voorbijgaande wereld ziet Zijn Kerk uit naar haar Bruidegom. Immers in Zijn grote dag valt alle kwaad uit deze bedeling weg. Daar zal de wil van God volmaakt vervuld worden. Maar tot op die dag blijft het gebed nodig voor allen die naar Gods wil leven: 'O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk'.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen