Herinneringen aan Charles Haddon Spurgeon (3)

Het graf

Donderdagmiddag 28 juli stonden we bij het graf van Spurgeon op Norwood Cemetery. Onder een monumentale graftombe rust de grote prediker samen rnet zijn vrouw Suzannah tot de Dag van Christus' wederkomst.

Staande bij zijn graf tegen de glooiing van een heuvel, kijken we over een groot deel van zuidelijk Londen in de richting van de Tabernacle. Ruim 60.000 mensen waren langs de met palmtakken omrankte baar getrokken in de Tabernacle. Wat was toch het geheim van deze geniaal begaafde en tegelijk kinderlijk-eenvoudige man? Zijn leven was Christus! Zachtmoedig en nederig van hart, stond hij als weleer zijn Meester met een warm-bewogen hart onder de mensen van zijn tijd. Dat trok mensen. En dat doorbrak zo ongeveer alle kerkelijke grenzen. Tijdens zijn laatste ziekte werd voor deze Baptisten-prediker voorbede gedaan in geheel kerkelijk Londen. In de Anglicaanse diensten van de Westminster Abbey en de St. Pauls Cathedral, zowel als door de Opper-rabijn in de synagoge te Londen.

De Bapisten-prediker C. H. Spurgeon, geliefd bij de eenvoudige bevindelijke vromen in de Schotse Hooglanden, dineerde met de aartsbisschop van Canterbury en ging op bezoek bij minister-president Gladstone op Downingstreet 10.

Bij zijn overlijden kwamen de condoleantie-telegrammen zelfs van het Koninklijk Huis. De Prins en Prinses van Wales betuigden persoonlijk hun meeleven. Een grote in Israël, omdat hij klein was voor God! Op de dag van de begrafenis lag het zakenleven in Londen stil. Volgens ooggetuigen waren er toen meer mensen op de been, dan bij de plechtige opening van het Parlement. Duizenden en nog eens duizenden markeerden de route, die de begrafenisstoet volgde van de Tabernacle naar Norwood Cemetery. Herbergen en kroegen aan weerszijden van de weg sloten hun ramen als teken van rouw. Terwijl de onafzienbare stoet langzaam in de richting trok van South Norwood Hill lag de Bijbel uit de Tabernacle opengeslagen op de kist met het stoffelijk overschot van Spurgeon. Opengeslagen bij Jes. 45 : 22: 'Wendt u naar Mij toe, wordt behouden, alle gij einden der aarde!'

Hetzelfde Woord, waardoor hij als 15-jarige jongen op Jezus mocht zien. Het is nu stil op Norwood Cemetery. We staan naast en voor de grote graftombe. Daar wordt een mens zelf stil van. Aan de voorzijde van de graftombe is een borstbeeld van Spurgeon aangebracht. Daaronder ligt een opengeslagen Bijbel. Daarop staat: 'I have fought the good fight... Ik heb de goede strijd gestreden, ik heb het geloof behouden, voorts is mij weggelegd de kroon der overwinning...'.

Er zijn momenten, waarop de tijd even verdrongen wordt door de eeuwigheid. Ik geloof in de gemeenschap der heiligen... voor Zijn troon en hier beneden.

Ontmoeting

De andere morgen had de Principal van het Spurgeon's College dr. Raymond Brown me gevraagd voor een onderhoud. Dat was een bijzonder fijne ontmoeting. Het Spurgeon's College neemt een geheel eigen plaats in onder de engelse Baptisten. Een reformatorische plaats. Nog altijd in de geest van haar stichter C. H. Spurgeon.

Daarbij is het onderwijs-peil opgetrokken tot op academisch niveau. Het Spurgeon' s College is bevoegd academische graden te verlenen. Waarom is dan de verhouding met de Metropolitan Tabernacle zo verstoord? De Principal - een bescheiden en innemend mens - acht dit een bijzonder verdrietige zaak. Hij heeft de predikant van de Metropolitan Tabernacle onlangs uitgenodigd om te preken in de kapel van het Spurgeons College. Deze uitnodiging had dr. Peter Masters ook aangenomen. De Principal zegt hem te bewonderen, maar betreurt zijn ingenomen standpunt. Met hem hopen wij op betere tijden tussen Tabernacle en College. Mogelijk is er een oplossing in de geest van Spurgeon.

Ontkerkelijking

Of de Principal ook gelooft, dat Spurgeon de Metropolitan Tabernacle opnieuw vol zou preken, als hij nu in deze tijd leefde? ! Dr. Brown denkt van niet. Oorzaak? De massale ontkerkelijking in Londen! In de Westminster Abbey en de St. Pauls Cathe­dral bevinden zich 's zondags een handjevol mensen. Toen de Principal nog student was - zo'n 30 jaar geleden - kerkte hij graag bij dr. Martin Lloyd Jones in de Westminster Chapel. Deze kerk in de City was dan afgeladen vol met een paar duizend mensen. Nu komen er 's zondags nauwelijks 200 kerkgangers. Wat zou toch de oorzaak zijn?! Dr. Brown noemt de invloed van de televisie. Dit medium houdt de mensen thuis.

Aan de andere kant - zegt de Principal, en hij kijkt peinzend voor zich uit - vraag ik me af, als Spurgeon vandaag nog leefde en dus de mogelijkheid had om van de televisie gebruik te maken, dan zou dat misschien een geweldig succes worden. - Dr. Brown vergelijkt Spurgeon een beetje met Billy Graham. Een wonderlijke gedachte: Spurgeon op de televisie!

In ieder geval volop stof tot nadenken in het licht van de bijzonder interessante interviews in het Reformatorisch Dagblad van vorig jaar over het televisie-vraagstuk. Zou Spurgeon nu opnieuw duizenden kunnen boeien met het Evangelie van Gods genade? Ik dacht van wél. Welke weerstanden er ook mogen zijn, ze vallen in het niet bij de kracht van Woord en Geest. Tenslotte waren de sociale weerstanden in Spurgeon's tijd ook niet gering. De mensen in Londen Southwark werkten vaak 16 uur per dag, hadden geen vrije zaterdag, konden de zondag dus best ge(mis)bruiken om uit te slapen. Maar ze waren wél 's zondags in de Tabernacle!

'Jezus Christus is gisteren en heden dezelfde en in der eeuwigheid' waag ik nog te berde te brengen... En de Principal van het Spurgeon's College knikt langzaam en nadrukkelijk... maar wèl bevestigend...

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen