Jezus is Overwinnaar (J. Chr. Blumhardt)

'Jezus is Overwinnaar'-, dat was de zinspreuk van Johann Christoph Blumhardt, die leefde van 1805 tot 1880 in Zuid-Duitsland. Johann Christoph was afkomstig uit een eenvoudig gezin. Zijn vader was bakker, later houtmeter op de Houtmarkt in Stuttgart. Geestelijk waren vader en moeder Blumhardt echter van hoge adel. Johann Christoph groeide op in een dagelijkse omgang met de Bijbel. Zijn ouders wezen hem en de andere kinderen trouw op de Heiland. 'Kinderen, laat je liever het hoofd afslaan dan dat je Jezus verloochent'-, moet vader Blumhardt herhaaldelijk tegen zijn kinderen hebben gezegd. Zo heeft Johann Christoph al vroeg veel liefde voor de Bijbel. Als hij 12 jaar is heeft hij de Bijbel al tweemaal van het begin tot het einde doorgelezen, en is hij grondig thuis zowel in het O.T. als in het N.T. 'Al in mijn jeugd had ik een verlangen naar het geheimzinnige, dat ik alleen in de Bijbel vond en nergens anders, en waarin, naar ik vermoedde, de eigenlijke kracht des geestes verborgen was'-, schrijft hij.

Johann Christoph gaat theologie studeren aan de universiteit van Tubingen. Hij leeft er, in tegenstelling tot veel andere studenten, dichtbij de Heere. 'God hielp me erdoorheen, verschillende keren ondervond ik gebedsverhoringen die me telkens meer versterkten in het levend geloof in Christus'-. Als hij 24 jaar oud is, wordt hij hulpprediker in Dürrmenz. Enkele jaren later wordt hij door zijn broer Karl naar Bazel geroepen om leraar te worden aan de school van het Bazels Zendingsgenootschap. Als hij 31 jaar is, wenkt de pastorie weer: hij wordt hulpprediker in Iptingen, waar hij enkele jaren met liefde werkt en velen tot zegen is geweest.

Dat is echter niet de reden waarom Blumhardt bekend is geworden. Blumhardt wordt, als hij 33 jaar oud is, dominee in Möttlingen, een klein plaatsje in het noorden van het Zwarte Woud, van nauwelijks 500 inwoners. Hier neemt zijn leven een grote keer.

Möttlingen

Als Blumhardt twee jaar in Möttlingen gewerkt heeft, komt in zijn gemeente een gezin wonen, het gezin Dittus, van twee broers en drie zusters, allen ongetrouwd. Eén van de meisjes, Gottliebin, is 24 jaar oud. Ze is niet sterk, heeft een lange, vrij ernstige ziekte achter de rug, waardoor ze mank was. Wat ernstiger was: ze had verschijnselen die overeenkomen met wat in de Bijbel getekend wordt als door de duivel bezeten. Blumhardt bezoekt haar dikwijls. Hij kan het maar niet klein krijgen, dat de duivel zo veel macht over iemand kan hebben. Hij vast voor het meisje en bidt, zonder dat ze dat zelf weet. Eens, als hij haar bezoekt en ze juist een van haar aanvallen heeft, grijpt hij haar handen en roept haar toe: 'Vouw je handen en bid: Heere Jezus, help me, we hebben lang genoeg gezien wat de duivel doet, nu willen we ook zien wat Jezus kan'-. Gottliebin herstelt. Meer nog: ze komt als een nieuw mens in het leven terug, krachtig, verjongd, en van haar mankheid genezen.

De genezing van Gottliebin maakt diepe indruk. Velen komen tot Blumhardt om hulp bij ziekte of wanneer men geplaagd wordt door angsten of aanvallen van de boze. Blumhardt wijst ieder op Jezus Christus en bidt met hen om geloof en bekering. Daarbij gaat het hem niet in de eerste plaats om genezing. Wel bemerkt hij, dat verschillende mensen, met wie hij gebeden heeft, bevrijd worden van lichamelijke kwalen, zonder dat hij daar een gebedszaak van had gemaakt. Anderen die tot hem komen, wijst hij eveneens op Jezus Christus, legt hen de handen op en laat hen gaan.

Eens komt een zwerver bij Blumhardt, die in de gemeente bekend staat als een ruwe man, die leeft zonder God en Zijn gebod. 'Dominee, is het ook mogelijk dat ik vergeving krijg en zalig kan worden'- is zijn vraag. Blumhardt bidt met hem. De volgende dag staat hij weer voor de deur, en bij een derde bezoek belijdt hij Blumhardt zijn zondig leven. Als hij bij Blumhardt aandringt op werkelijke vergeving, legt deze hem op zijn verzoek de handen op en spreekt hem in de naam van Christus vrij. Ook dit heeft grote gevolgen. Velen komen bij hem, belijdende hun zonden. Blumhardt is geschokt en als hij hoort wat een vuil leven er soms achter een vroom gewaad steekt en hoe groot de macht van de zonde in iemands leven kan zijn. Hij is echter overtuigd van de vergevende en vernieuwende kracht van Christus. Van velen hoort hij hun 'biecht'- aan, hij spreekt sommigen vrij van schuld. Maar hij waakt tegen excessen. Hij stuurt ook mensen weg. Hij wil niet te maken hebben met de gedwongen biecht in de rooms-katholieke biechtstoel, ook niet met een schijnbaar vroom zich verlustigen in eigen zonden, of met openbare belijdenis van zonden zoals men dat in opwekkingen kan vinden.

Bad Boll

Blumhardt krijgt zo veel toeloop, dat het hem onmogelijk wordt om op een behoorlijke wijze zijn ambt uit te oefenen. Van heinde en ver komt men tot hem. Dikwijls is de pastorie vol gasten, die zaterdags komen, zondags in Möttlingen verblijven om bij Blumhardt ter kerke te gaan, om eerst maandags weer te vertrekken. Daarom ziet hij samen met zijn vrouw uit naar een huis waarin hij een groot aantal gasten kan ontvangen. Dat huis wordt gevonden in Bad Boll, dat met hulp van vrienden wordt aangekocht en een centrum wordt van geestelijke vernieuwing voor veel mensen, waar ook velen, vooral ziels- en geesteszieken genezing vinden. Blumhardt en zijn vrouw ontvangen mensen uit Frankrijk, Nederland, Noorwegen, Zweden, Zwitserland en natuurlijk ook uit vele delen van Duitsland zelf.

In Bad Boll heeft Blumhardt ook vele liederen gemaakt. Het zingen van een goed geestelijk lied is verrijkend en kan bevrijdend zijn, zegt hij. Hij schrijft eens: 'Er zijn maar weinig christelijke liederen die me volledig bevredigen, omdat ze te weinig woorden van God en te veel mensengedachten bevatten'-. Blumhardts liederenbundel bestaat uit meer dan driehonderd liederen, waarvan er ruim tweehonderd gedicht zijn op teksten uit het O.T.

Blumhardt heeft ook veel gereisd. Hij bezoekt steden in Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Nederland en spreekt met grote vurigheid over de overwinningsmacht van Christus.

Gebedsgenezing?

Was Blumhardt een gebedsgenezer? Zeer beslist niet. Zijn preken stelt hij nooit in op het onderwerp genezing. Hij was ook niet op genezing uit. Hij hield zijn mensen ook niet voor: wie niet genezen wordt heeft geen geloof. Hij wijst iemand die genezig nodig heeft eerst naar de dokter en op de medicijnen die deze voorschrijft. Bad Boll is dan ook geen huis voor gebedsgenezing, maar een huis, waar, als dat nodig is, als in elk huis, ook de dokter over de vloer komt. Wel wijst hij op de kracht van het geloof in Jezus Christus. 'We moeten de Heiland vóór alles aannemen als de Vergever van zonden'-, zegt hij. Maar de Heiland heeft en geeft dan ook kracht. Blumhardt verzet zich tegen hen, die van de ene dokter naar de andere lopen en het ene medicijn na het andere proberen, zonder van de genezing een gebedszaak te maken.

Het Evangelie een kracht

Ongetwijfeld is over Blumhardt nog veel meer te zeggen. Blumhardt is iemand geweest, die noch een opwekkingsprediker genoemd kan worden, noch een gebedsgenezer. Maar die diep overtuigd was van de kracht van de opgestane Christus. 'Geloof in de eeuwige God in de hemel, Die in het verborgene onmetelijk veel wonderen doet'-, schrijft hij; er staat: 'Hij wordt noch moe noch mat, dat wil zeggen: Hij heeft geen rustdag nodig zoals wij; laten wij zien op de Heere, ook als we niets zien'-.

Het Evangelie is een kracht. We kunnen ook zeggen: in Christus is kracht. Is dat niet iets wat ook de Bijbel ons voorhoudt? Het is opvallend hoe juist als over de opgestane Christus gesproken wordt in de Bijbel, er sprake is van kracht. Denk aan de woorden van Jezus na Zijn opstanding: 'Mij is gegeven alle macht in hemel en op aarde'- (Matth. 28 : 18). En aan de woorden van Paulus: 'Opdat ik Hem kenne en de kracht van Zijn opstanding'- (Fil. 3 : 10). En nog eens Paulus: Ik vermag alle dingen door Christus, Die mij kracht geeft'- (Fil. 4 : 13). En: ls Paulus schrijft in Col. 3:1: 'Indien gij met Christus opgewekt zijt . . .'-, dan doelt Paulus op de opwekking uit de geestelijke dood, maar dan wil dat ook zeggen: een opgewekte christen is opgewekt, in de zin van blijmoedig. Paulus noemt als tweede en derde vrucht van de Geest blijdschap en vrede (Gal. 5 : 22), dat wil zeggen: ls de Heilige Geest in iemands leven komt, dan komt er in zijn leven ook een geheiligde blijdschap en vrede.

Jezus Overwinnaar

Als we de levensgeschiedenis van Johann Christoph Blumhardt zien, is daar ongetwijfeld lering uit te trekken. Wordt bij ons de kracht van de opgestane Christus gevonden? Is onder ons het geloofsleven niet dikwijls onder de maat, zonder dat we daar ongerust over zijn? Wordt er niet dikwijls geklaagd? De Heere wil door het geloof in Hem levenskracht geven. Hij wil ook leren, als we een kruis te dragen hebben, dat kruis blijmoedig (vrolijk, zegt het Doopformulier) te dragen. Het is dezelfde kracht, die Paulus en Silas deed zingen in de gevangenis, die David doet zingen: 'De Heere is mijn Licht en mijn Heil en mijn Levenskracht'- (Ps. 27 : 1), die de Heidelbergse Catechismus doet zeggen: Dat ik in alle droefenis, met opgericht hoofd' - Christus uit de hemel verwachte (antw. 52). En die Johannes doet zeggen: 'Dit is de overwinning die de wereld overwint, namelijk ons geloof'-. Dat geloof is niets anders dan het geloof in de opgestane Christus, dat doet zeggen (en daaruit doet leven): Jezus is Overwinnaar.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen