Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Een gezegende trekking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Een gezegende trekking

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

'En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal hen allen tot Mij trekken.' Johannes 12 : 32

Heeft het werken in dienst van Gods Koninkrijk - in kerk, zending en evangelisatie - nog wel zin? Zit er nog wel perspectief in al ons bezig zijn? Als we zien op de antichristelijke machten, die ons bedreigen... Als we letten op de revolutie-geest, die zich meer en meer baanbreekt... Als we zien hoe het kerkelijke leven almeer achteruit gaat...

Nou en of! Wat ook tegen schijnt, tegenloopt en tegenwerkt, de verhoogde Christus gaat met Zijn werk door. Het zijn niet onze handen die de voortgang, laat staan de vrucht garanderen. Zie maar: 'En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal hen allen tot Mij trekken'.

Een woord dat moed geeft. Een woord dat verwachting wekt. Een woord dat ons oog richt op Hem aan 's Vaders rechterhand, de Heere Jezus Christus. Naar aanleiding van een vraag van enkele Grieken, vertelt de Heere Jezus van de weg, die Hij over deze aarde gaat en van het werk dat Hij bezig is te doen. Héél Zijn werk wordt in de enkele woorden van onze tekst kernachtig samengevat, het is 'een verhoogd worden'. Het volgende vers vertelt ons dat Hij dit zei om Zijn dood te omschrijven. Dat noemt Hij in diepe, heilige ironie 'verhoogd worden aan het kruis'. Zo had Hij het al tegen Nikodemus gezegd (Joh. 3) dat Hij als de koperen slang verhoogd zou worden op het hout. Hoog is Hij aan het kruis. Groot is Hij in Zijn liefde. Hij geeft Zichzelf prijs en meteen biedt Hij Zichzelf aan, voor wie de koorts van de slangenbeet ervaart en opziet naar Hem. Hij zal verhoogd worden aan het kruis. Calvijn zegt: 'het kruis is als het voertuig, waardoor Hij allen met Zich tot de Vader neemt'. Het wordt hier herhaald. 'En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn'. Dat is een moeten. Dat eist het recht van Zijn Vader.

En is het daarmee afgelopen? Welneen. Op het verhoogd worden aan het kruis volgt het verhoogd worden in heerlijkheid. 'Moest de Christus niet deze dingen lijden en alzo tot Zijn heerlijkheid ingaan?' Zo sprak Hij dan ook na Zijn opstanding tot de Emmaüsgangers. En veertig dagen na Zijn opstanding viert Hij Zijn kroningsfeest. Hij neemt als de Koning der ere Zijn plaats in aan de rechterhand van Zijn Vader.

Nu Hij geleden heeft. Nu Hij Zijn ziel tot een schuldoffer gesteld heeft, zal Hij ook zaad zien. Ja, zaad zien, geboren uit Zijn offer, en toegebracht door Zijn Geest, die als de belofte van de Vader door Hem is uitgezonden in de wereld. Alle geslachten van de aarde worden nu in Hem gezegend en alle kinderen van God worden tot Hem vergaderd. Ja, nu Hij Zijn werk volbracht heeft, mag Hij vragen: 'Vader, Ik wil, dat waar Ik ben, ook die bij Mij zijn, die Gij Mij gegeven hebt'. Jezus wil al de Zijnen bij Zich hebben. Daar verlangt Hij naar. Daar werkt Hij op aan. En dat is niet te stuiten. Door geen macht van mens of duivel. Het welbehagen des Heeren dat Hij dient in de hemel zal door deze verheven Middelaar zeker voortgaan. En zo wordt ons bezig zijn in dienst van Gods koninkrijk hoopvol! Het ligt niet in onze handen, zelfs niet in handen van engelen. Maar in de doorboorde handen van deze Christus. Handen, die spreken van kracht. Hoor maar: 'En Ik, zo wanneer Ik van de aarde zal verhoogd zijn, zal ze allen tot Mij trekken'. Ik zal. Dit is een Goddelijk 'Ik zal' en daarom zal het ook gebeuren.

'Trekken', staat er. Hij trekt zondaren. Ze komen niet uit zichzelf. Daar heeft niemand lust en begeerte toe. 'Trekken' dat duidt ook onze weerstand, onze tegenstand aan. We willen niet getrokken worden. Heere, laat ons met rust. Doe ons de moeite niet aan. Hij doet het toch. Aan de rechterhand van Zijn Vader is Hij niet werkeloos. 'Trekken' daar is Hij rusteloos mee bezig. Het is een rechttrekken uit de dwarse houding waarin we onszelf gemanoeuvreerd hebben. Hij trekt los uit de klauwen van de satan. Hij trekt weg uit de bindingen van ongeloof en twijfel.

'Ik zal trekken.' Daar is Hij al mee begonnen aan het kruis. De Joodse moordenaar en de Romeinse hoofdman als laatsten, die de eersten zijn. En dat is doorgegaan. Op de Pinksterdag 3000. Petrus spreekt en de Heere trekt. Zie maar: 'als ze dit hoorden, werden ze verslagen in het hart en zeiden: wat zullen we doen, mannenbroeders? Petrus zegt: bekeert u en een ieder van u worde gedoopt in de naam van Jezus Christus, tot vergeving der zonden. En de getrekkenen komen. En dat gaat maar door. Onder de voortgezette bediening van Woord en sakrament, is er een gezegende trekking van de verhoogde Christus. De gemeente breidt steeds meer uit.

U zegt: hoe trekt de verhoogde Christus dan? Wel, Hij trekt de Zijnen door middel van Zijn Woord en Geest. Altijd door het Woord, dat levend en krachtig is. En nu is het de Heilige Geest, Die dat Woord toepast ten in ons hart Zijn levenwekkende kracht doet. We kunnen onmogelijk langer onszelf blijven. Het brengt ons op de knieën met de bede om genade. Kortom het is de Heilige Geest, Die ons het leven doet verliezen om het in Christus te vinden. En zo trekt de verhoogde Christus al de Zijnen tot Zich. Het is een trekken in getrouwheid en met veel geduld.

Hebben we iets van die trekkende liefde ervaren in ons leven? 'Ik zal ze allen tot Mij trekken.' Allen! Wat een bemoediging! Hoe onwillig we bok zijn. Ik zal ze trekken. Allen, die Mij van de Vader gegeven zijn. Er blijft er niet één achter. Hij zal ze tot Zich trekken uit alle geslacht, taal en natie. Dat trekken gaat door totdat de laatste zal zijn toegebracht.

'Predik het evangelie aan alle creaturen', zo luidde het bevel van de Meester. En daarom hebben we voort te gaan, het Woord door te geven in de kerk, in zending en evangelisatie, in het geloof dat zo het trekken van Christus voortgaat. Hij staat ervoor in, dat ze komen, dat ze allen thuiskomen, ook de laatste, ook de kleinste.

Maar maakt dit geen zorgeloze mensen?

Mensen, die zeggen, als de Heere trekt komt het wel in orde en anders gaat het toch niet? Dat doet de duivel. Die kweekt zorgeloze mensen. Maar de Geest van Christus maakt gewillig. De Pinkstergeest leert ons roepen: 'Heere, trek ons, dan zullen we U nalopen'.

Is dit onze bede, voor het eerst of opnieuw?

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 juni 1984

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's

Een gezegende trekking

Bekijk de hele uitgave van donderdag 14 juni 1984

De Waarheidsvriend | 12 Pagina's