De Geest Die meehelpt!

Diep zuchten. Dat hoor je in Romeinen 8. De schepping zucht (vs 22) en ziet met reikhalzend verlangen uit naar de toekomst van Christus, waarin heerlijkheid voor Gods kinderen wordt meegedeeld. Een glorie waarin ook de schepping zal delen. Vervolgens zuchten de gelovigen. Vol verlangen kijken zij uit naar de verlossing van het lichaam (vs. 23). En de derde die zucht is de Geest. En desgelijks, evenzo óók de Geest. Als er Eén uitziet naar de voleinding, de volkomen victorie dan wel de Geest van God. Daar werkt Hij rusteloos op aan, opdat God zal zijn alles en in allen. In de dagen voorafgaand aan de terugkeer van de Heere Jezus komt de Geest onze zwakheid mede te hulp. Daarmee troost Paulus de gemeente Gods te Rome, die het zwaar te verduren heeft, maar evenzeer de gelovigen van alle tijden en plaatsen. Wie kan en zal het onder druk in en van de laatste dagen uithouden? Als wij op eigen kracht, op eigen inzet en volharding zouden zijn aangewezen, dan zou het geloof ophouden en de verwachtingen vergaan. Heel eerlijk wordt van gelovigen erkend, dat zij zwak zijn. Van onszelf weten wij dat niet en willen wij het evenmin waar hebben. Paulus zelf meende ook heel wat te zijn en te kunnen. Maar op de school van de Heilige Geest komen wij aan de weet, dat wij zwak zijn en hoe zwak wij wel zijn. Hebt u het ontdekt en beaamt u het mee? Paulus schrijft niet: de Geest komt ons te hulp, maar Hij komt onze zwakheid te hulp. Daarmee accentueert de apostel onze noodsituatie, onze hulpbehoevendheid. Hij maakt erdoor duidelijk, dat wij alle kracht en hulp van God nodig hebben.

Zwakheid — die is er in en door allerlei tegenslag en tegenspoed. Je onderkent de zwakheid van geloofsvertrouwen, van geloofsverwachting. Hoe vaak denk je niet ten onder te gaan, er niet door te komen? Je ziet golven, er is duisternis en storm. Er is geen hoop; je bent moe en moedeloos. Er is zoveel angst, die je benauwt. Je sluit de luiken maar. Wanneer je het liefste verliest, zie je het niet meer zitten. Wat blijft er van lijdzaamheid, laat staan blijdschap in het geloof nog over? Het kruis word je opgelegd. Maar je bent niet in staat noch bereid het te dragen. Je raakt verbitterd en wordt opstandig. Je bent verslagen en laat het afweten. Je voelt je verbonden met de nijdige Asaf en je begrijpt Job die zijn geboortedag vervloekte. Daarbij komt vooral, dat je klein van de HEERE denkt. Je gaat God wantrouwen. Het komt aan het licht, dat je in eigen kracht verzoeking en beproeving niet weerstaat of doorstaat. Eerder dan je dacht ga je onderuit! Je bent niet opgewassen tegen je tegenstanders. Hetzelfde geldt in perioden van voorspoed. Je wordt traag om te geloven; de dankbaarheid en de afhankelijkheid verdwijnen. Je hebt God niet meer zo nodig, de veerkracht is zoek. Als God ons in al die omstandigheden aan onszelf overliet, we bezwijken.

Gelukkig, dat de Heere de Zijnen kent en ziet. Hij bewaart en verzorgt hen naar Zijn beloften. Hij is trouw en sterk en zal het voor hen voleindigen. Het wordt tot troost gemeld: in de hemel hebben wij een Hogepriester Die behoorlijk medelijden kan hebben met onze zwakheden! En op de aarde komt de Heilige Geest te hulp. Het Griekse werkwoord maakt duidelijk, dat de Geest de lasten mee aangrijpt en meedraagt. De Geest geeft kracht, verleent bijstand. Hij schenkt verlichting en vertroosting. En dat wordt ieder die gelooft terdege gewaar. In zwakheid wordt kracht gegeven om het kruis op ons te nemen en het achter Christus Jezus aan te dragen, ziende op Hem. In ziekte en verdriet, in verlies en verdrukking komt de Geest te hulp op wondere wijze. De Geest bemoedigt en brengt bij God, aan Jezus' voeten, in Jezus' armen. En dat ter rechtertijd. God laat ons niet verzocht worden boven vermogen, maar weet met de beproeving ook de uitkomst te geven. Hij geeft geen last te zwaar om te dragen. U laat uw kind toch ook niet iets tillen, dat het niet kan opbeuren en dragen? Paulus weet ervan. Met zijn doorn in het vlees mag hij belijden: en Hij heeft tot mij gezegd: Mijn genade is u genoeg en Mijn kracht wordt in zwakheid volbracht. Met het gevolg, dat hij liever roemt in zwakheden (2 Cor. 12 : 9, 10).

De Geest komt te hulp en Hij doet het altijd met het Woord. Met Gods beloften. Er gaat kracht van de sprekende, de belovende God uit, wanneer Hij in de bediening van het Woord en de sacramenten, in Schriftstudie en meditatie, in gesprek met anderen die de Heere vrezen, ons door de Geest helpt en zegent. Hij weet op tijd en van pas met de moeden het Woord te spreken. De Geest draagt het in het hart en denken, bevestigt, verzegelt het voor wie gelooft. Wat wij uit Gods mond horen, geeft geest en leven. Let wel: altijd maakt de Geest de Heere God groot. Zijn deugden en daden. Hij vestigt de aandacht op Zijn Verbond. Hij leidt in alle waarheid. Hij verheerlijkt in alles Christus Jezus, Zijn woorden en Zijn werk als Middelaar. Aan de beloften kleeft immers Zijn bloed. Daarom zijn die zo rijk en krachtig!

In het te hulp komen schittert de liefde en de zorg van de Geest. Merkt u het op en hebt u het ondervonden? Zoals een moeder en vader een kind te hulp komen, zo wendt de Heere Zijn hand tot de kleinen, de zwakken. Zou het? Nou en of. Hoor hoe stellig de apostel betuigt: komt te hulp. Gegarandeerd. Zo is en doet de Geest. Het vlees is zwak, maar de Geest is gewillig!

Wat wij ervan mogen leren? Wel om onze zwakheden niet te verbergen, of te camoufleren! Onszelf niet te overschatten. Wij willen graag sterk, trouw zijn en zullen van onze kant eens laten zien... Maar het vergaat ons als Petrus. Daarbij komt, dat de duivel best onze zwakke plekken kent en er misbruik van maakt. Wat is het levensnoodzakelijk onze zwakheid aan de Heere te belijden en Hem te smeken: och schonkt Gij mij de hulp van Uw Geest! Laten wij in ons bidden er ook op letten in welke opzichten wij zo zwak zijn en met des te meer klem op God een beroep doen om met kracht versterkt te worden.

Ontdekt u hoe afhankelijk wij blijven? Het maakt ons ootmoedig jegens Gods Geest. De vrijmoedige Geest ondersteune mij. Uw goede Geest geleide mij. Wie dat dagelijks bidt, mag weten: God weerstaat de hovaardigen, maar de nederigen geeft Hij genade. In het woordje mede zit ook deze les. De Geest maakt niet lijdelijk, niet werkeloos en zorgeloos. Hij neemt ons onze verant­ woordelijkheid niet af. Hij spoort juist aan om de last te dragen. Om met lijdzaamheid de loopbaan van het geloof te lopen. Om de goede strijd te strijden. Om naar de Heere te vragen en naar Zijn sterkte! Doet u het? Dan komt de Geest onze zwakheid mede te hulp!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen