De kindertelefoon

De kindertelefoon is een telefonische hulpdienst voor kinderen en jongeren tot 18 jaar. De kindertelefoon is elke dag (dus ook op zaterdag en zondag) van vier uur 's middags tot acht uur 's avonds geopend.

Bij de oprichting van de kindertelefoon in 1979 zij n twee doelstellingen geformuleerd:1. De kindertelefoon wil telefonische informatie, advies en hulp geven aan kinderen en jongeren.

2. Naast de telefonische hulpverlening wil de kindertelefoon een signalerende functie vervullen met betrekking tot achterhggende probleemveroorzakende factoren. Getracht wordt om verbanden te leggen tussen de via de telefoon verkregen informatie en de daar achterliggende structurele oorzaken.

De verkregen inzichten worden doorgespeeld naar desbetreffende instanties, opvoeders en belangengroeperingen en eventueel in de pubhciteit gebracht-

Medewerkers

De meeste medewerkers van de kindertelefoon zijn vrijwilligers. Deze mensen zijn op verschillende manieren bij de kindertelefoon gekomen. Maar allemaal vanuit het idee dat er te weinig naar jongeren wordt geluisterd en dat er te weinig aandacht aan hun problemen wordt gegeven. Iedereen die bij de kindertelefoon komt werken, krijgt hiervoor een speciale opleiding.

De medewerkers blijven in het gesprek, evenals de jongelui die er gebruik van maken, anoniem.

De kindertelefoon is 'in'!

De kindertelefoon staat bij de jonge mensen goed aangeschreven en voorziet in een behoefte. Dit bleek uit een onderzoek van de Vrije Universiteit in Amsterdam onder kinderen van tien tot zeventien jaar.

Op een onlangs in Groningen gehouden tweedaags congres van psychologen deelde drs. J. Roebroek van de Vrije Universiteit mee dat de meeste kinderen weten dat de telefonische hulpverlening bestaat. Ze weten alleen niet goed over welke problemen ze kunnen opbellen. In de meeste gevallen noemen ze moeilijkheden in het gezin.

Meer dan de helft van de ondervraagde jongeren in de hoofdstad vindt dat de telefonische hulpverlening voordelen heeft, vooral vanwege de anonimiteit. Meer dan tweederde ervaart dat via de kindertelefoon goede afspraken kunnen worden gemaakt. Ongeveer zeventig procent van de kinderen die zich nog niet tot deze vorm van hulpverlening hebben gewend zei, dat in de toekomst eventueel te zullen doen. Tien procent liet weten zeker te zullen bellen.

Opvallend is, dat de jongeren buiten de kindertelefoon vrijwel geen andere vorm van hulpverlening noemen. Dit moet ons een grote zorg zijn!

Problemen

Er wordt gesproken over allerlei problemen, namelijk met vrienden, ouders, broers, zusters en school. Verder komen onder andere veriiefdheid, alleen zijn, sexualiteit en echtscheiding aan de orde.

De mensen achter de telefoon proberen de problemen zo goed mogelijk te begrijpen en proberen met het kind een oplossing te zoeken. Soms kunnen ze daar niet zo goed bij helpen, maar weten wel andere mensen die dat kunnen.

Bij het JAC en het Adviesbureau voor Jongeren kunnen jongeren terecht met allerlei vragen, vooral over thuis, zelfstandig worden, hun rechten, uitkeringen, enz.

Als ze vragen over hun lichaam, zwangerschap en voorbehoedsmiddelen hebben, worden ze vaak verwezen naar het Rutgershuis of een vertrouwensarts. Wanneer ze plotseling weg willen lopen, zijn er de opvangcentra.

Er zijn diverse brochures voor de jongeren verschenen, waarin ze uitvoerig worden geïnformeerd over het gebruik van de kindertelefoon en de verschillende telefoonnummers. Deze uitgaven worden onder andere mede mogelijk gemaakt door financiële bijdragen van het Nederlands Comité voor Kinderpostzegels, het Koningin Juliana Fonds en het Ministerie van WVC. In de meeste schoolagenda's, die door onze jongeren dagelijks worden gehanteerd, vinden we een advertentie van de kindertelefoon. Door middel van zo'n advertentie worden de jongelui geïnformeerd over de mogelijkheden van de kindertelefoon!

Ouders en de problemen van hun kinderen

Het is een voorrecht als we hebben geleerd Gods Woord als uitgangspunt te hebben in ons leven. Het is een nog groter voorrecht, als ouders dit konden overdragen op hun kinderen. In dat Woord lezen we Gods gebod: 'Eert uw vader en uw moeder'. Helaas is dit ouderlijk gezag in een krisis terecht gekomen. Het gezag in een gezin kan ook

ontaarden in onredelijke eisen, in autoritair optreden.

Paulus schrijft in zijn brief aan Efeze (hoofdstuk 6, vers 4): 'En gij vaders, verwekt uw kinderen niet tot toorn, maar voedt hen op in de lering en vermaning des Heeren'.

Wanneer ouders hun gezag misbruiken, verliezen ze het. Dan ontstaat er grote verwijdering tussen jongeren en hun ouders. Van de ouders wordt gevraagd, dat ze aandacht en liefde hebben voor hun kinderen. Wanneer dit niet aanwezig is, krijgt de zuigkracht van de wereld een veel grotere kans in het leven van onze jongeren. De medewerkers van de kindertelefoon worden dan vaak te hulp geroepen.

Niet alleen deze zuigkracht, maar juist het ontbreken van 'liefdevolle gezagsdragers' is vaak de oorzaak van een mogelijke gezagscrisis.

Ook in onze gezinnen komt steeds meer tegenspraak tegen het over-ons-gestelde gezag. Dreigementen om het ouderlijk huis te verlaten, worden helaas soms uitgevoerd. Je kunt immers onderdak vinden bij het JAC!

En toch...

En toch zijn onze kinderen gehoorzaamheid aan hun ouders verschuldigd. In Efeze 6 vers 1 roept Paulus onze jongeren toe: 'Gij kinderen, zijt uw ouderen gehoorzaam in de Heere; want dat is recht'.

Gelukkig zijn er veel gezinnen, waarin een goede gezagsrelatie is te vinden.

Gelukkig zijn er veel 'fijne' gezinnen, waar onze jonge mensen zich echt 'thuis' voelen! In deze gezinnen kunnen jonge mensen op een eerlijke manier al hun problemen en zorgen aan hun ouders voorleggen. Er is wederzijds begrip voor zwakheden en gebreken. Het is van groot belang, dat de kinderen terug kunnen vallen op hun ouders. Ouders, neem de tijd voor uw kinderen! Anonieme mensen, bijvoorbeeld medewerkers van de kindertelefoon, kunnen en mogen toch niet uw plaats innemen?

Laten we in onze eigen gezinssituatie de mogelijkheden nagaan om een goede relatie met onze kinderen op te bouwen. Persoonlijk vind ik bijvoorbeeld het gebruiken van de maaltijden, indien mogelijk gelijktijdig door alle gezinsleden, erg belangrijk. Daar moeten we, vooral in deze druk bezette tijd, steeds meer naar streven.

Samen als ouders en kinderen een oplossing zoeken voor de vele vragen, geeft een fijne band. Augustinus noemde het gezin 'een vluchtheuvel in de wereld'.

Hoe is de situatie in ons gezin? Ontvluchten onze kinderen het gezin of is het gezin een vluchtheuvel voor onze kinderen? Het is de moeite waard om over deze vraag na te denken!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen