In het sterfhuis

Wanneer één van onze geliefden op het sterfbed ligt, w^at kunnen we dan met grote schroom om het sterfbed heenstaan. Vol ontzag zien we hoe de koning der verschrikking zijn kille hand legt op de stervende, hoe de doodsschaduwen al dieper en dieper worden. Wat kunnen we ons inspannen om nog de laatste woorden van de stervende op te vangen.

Zulke woorden zijn kostbaar! Hoe vaak wordt niet na het overlijden van iemand gevraagd: heet hij of zij nog wat gezegd? De tekst voor deze meditatie brengt ons ook in een sterfhuis. Het zijn de laatste woorden die werden uitgesproken door de stervende Heiland. Wat mogen deze woorden een ieder van ons wel met grote ontroering vervullen! Wat zijn ze als parels van grote waarde! Laten we deze woorden als kostbare schatten mogen bewaren in ons hart om er in het uur van ons sterven nog eens op te kunnen zien.

Naar menselijke berekening liep het wel heel droevig af met de Heiland. Hoe graag hadden discipelen het anders zien verlopen. Maar al hün hooggespannen verwachtingen moesten er een voor een aan geloven. In plaats van een weg omhoog ging het alles omlaag. Wat had droefheid hun hart vervuld, toen de Heere was begonnen met hen voor te bereiden op Zijn naderend sterven. Ver hadden ze het van zich willen afschuiven.

'Heere, dat zal U geenszins geschieden', zo verwoordde Petrus hun gevoelens. Ze hadden hun Meester er niet voor over. Dat is toch ook geen wonder? Immers wie staat een geliefde graag af aan het kille graf? Niemand toch! Onafwendbaar was het evenwel gegaan naar het sterfhuis van de Meester. Steeds verder waren ze met Hem het dal van de schaduwen des doods ingetrokken, totdat ze uit grote vrees waren gevloden en wellicht op grote afstand met de vrouwen en andere bekenden des Heeren naar het vreselijke tafereel heenzagen. Geen ster van Gods beloften kon hun nog enige hoop in het hart geven.

Kunt u zich overigens een vreselijker sterfbed voorstellen dan dat van de Zaligmaker? Aan het kruis zou Hij Zijn laatste adem gaan uitblazen. Bittere pijnen doorsneden Zijn lichaam. Hevige koorts zal st' Hem hebben gekweld. Maar oneindig veel zwaarder drukte het zielelijden. Moest Hij de lijdenskelk niet tot de laatste druppel ledigen op Zijn sterfbed? Kom, laten wij in de geest deze sterfkamer eens binnentreden. Het is wel een heel bijzondere sterfkamer. We zouden misschien bittere klachten van opstandigheid hebben verwacht, maar zulke klachten worden hier niet vernomen. De woorden die van dit sterfbed klinken zijn heel bijzondere woorden. We horen hoe de stervende Man van smarten bidt voor Zijn kruisigers: 'Vader, vergeef het hun, want zij weten niet wat zij doen'. Die voor de overtreders gebeden heeft, zo sprak eenmaal de profeet van de oude dag! Woorden vol troost vloeien van Zijn lippen tot een moordenaar die in het uur van zijn dood in geloof leert zien op Jezus: 'Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn'. Een van de weinige sterfbedbekeringen! Woorden van leven uit de mond van de Stervende voor een stervende. Hoe liefdevol zorgt Hij ook voor Zijn moeder en voor de discipel die Hij liefhad: 'Vrouw, zie uw zoon', en: 'Zie uw moeder'. Maar... wat klinkt er van dit sterfbed ook een bange klacht naar God omhoog! Moet ons het hart niet breken, wanneer we Gods Zoon zien wegzinken in de diepten van de eeuwige dood? Midden op de dag bedekt duisternis niet alleen de aarde maar ook de ziel van de Middelaar! De helse angst overvalt Hem.. Hij geraakt op oneindige afstand van Zijn Vader. Verlaten... in de buitenste duisternis: 'Eloï, Eloï, lama sabachtani? ', zo klaagt Hij al Zijn zielenood uit. De Vadernaam is hier niet meer op de lippen! Schoon belijdt de Kerk in haar Avondmaalsformulier: 'en heeft Zich vernederd tot in de allerdiepste versmaadheid en angst der hel, met lichaam en ziel, aan het hout des kruises, toen Hij riep met luider stem: Mijn God, Mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten? opdat wij tot God zouden genomen en nimmermeer van Hem verlaten worden'. Zo ver het westen is verwijderd van het oosten, zó ver wilde Hij, om onze ziel te troosten, van Zijn Vader worden gescheiden. Wat is en blijft Hij ook voluit Mens! 'Mij dorst!', zo roept Hij immers als Hij is opgeklommen uit de afgronden van de eeuwige dood. Maar dan breekt ook de jubelkreet vanaf de kruispaal zich baan in de overwinningsroep: 'Het is volbracht!'. De toorn Gods is gestild, de schuldrekening voor de Kerk is voldaan. De eeuwige dood is voor eeuwig gedood voor een ieder die zich komt vertroosten aan dit lijden en sterven.

Maar wat verwacht u nu, die met mij in de geest bij deze stervenssponde staat? Dat Hij ervan op zal staan? Toch niet! De Leeuw uit Juda's stam moet ook de lichamelijke dood de dood aandoen. De Zone Gods komt niet terstond van het kruis af en vaart ten hemel op vol eer... Er volgt nog een laatste kruiswoord, vol troost voor de Zijnen: 'Vader, in Uw handen beveel Ik Mijn geest'. De Zaligmaker sterft! Met een psalmregel op de lippen! Tot in Zijn dood toe klemt het vleesgeworden Woord Zich vast aan het geschreven Woord! Met de tere Vademaam weer op de lippen gaat de Heere vol heldenmoed de dood tegemoet. Hij zal deze laatste vijand van Zijn volk in het hart treffen. Vrijwillig legt Hij nu Zijn leven af voor Zijn schapen. Nee, de Zone Gods heeft niet aan kracht ingeboet. Met luide stem legt Hij vol kinderlijk vertrouwen Zijn ziel in de handen van Zijn Vader. Vader zal voor Zijn ziel wel weten te zorgen, wanneer Hij de poorten van de dood is binnengetreden.

Zijn lichaam zal rusten in de schoot der aarde. Zijn ziel zal geborgen zijn in Vaders handen. Zo.legt Hij het laatste traject van de kruisbaan af. Wat een krachtig sterven! Voelt u hoe het rijk van de dood hier reeds staat .te schudden op z'n grondvesten? Jezus' sterven is voor de dood een

kruidkamer. Onder de troon van de vorst der verschrikking wordt dynamiet gelegd. Nog even en de macht van de dood is voorgoed verbroken. Jezus' sterven is een aardeschokkend en grafopenend gebeuren. De aarde beeft immers, de steenrotsen scheuren en de graven worden geopend, als het heilige Kind Gods Zijn geest in de handen van Zijn Vader legt! Hemel en aarde zijn bij dit geweldige sterven betrokken. Let ook eens op het voor-; hangsel in de temf)el. Als door een onzichtbare hand wordt het van boven naar beneden gescheurd. De schaduwdienst der verzoening is voor goed voorbij, hét offer der verzoening is voor altoos gebracht!

Zeg eens, was het niet een aangrijpend sterfbed waar het Woord ons voor wilde plaatsen? Leerde u al door het geloof bij deze Zaligmaker schuilen? Dan werd uw ziel in dit alles stil tot God. Want dan hebt u méér gehoord in de laatste woorden van de stervende Heiland. Dan hoorde u ook uw naam noemen, toen de Heiland Zijn geest in Vaders handen beval. Is het immers niet het geheim van het geloof dat ze Christus en Zijn Kerk onlosmakelijk aan elkaar verbonden weet? Alles wat Christus deed en doet is voor de Zijnen, opdat zij het met Hem eeuwig goed bij God zouden hebben. Wanneer Christus God zijn Vader noemt vlak voor Hij de geest geeft, dan stamelt het geloof Hem na, door de Geest gedreven: Abba, Vader! Wanneer Christus Zijn geest in Vaders handen legt, zegt het geloof: daar is de gehele Kerk bij inbegrepen! Daarom kan een Stefanus vallend onder de vallende stenen roepen: 'Heere Jezus, ontvang mijn geest'. Wie en wat zou mij kunnen deren, zo zingt een gelovige wel eens in de diepte of op de hoogte van het geloofsleven, want God zal om Christus' wil mijn onsterfelijke ziel bewaren tot de d^g van mijn zalige opstanding. Laat dan de doodswind maar eenmaal gaan waaien, ik zal geen kwaad vrezen, want mijn Heere ging voor mij de dood in. Hij is met mij ook dan wanneer mijn voeten zullen gaan door de doodsjordaan. Wie gelooft in deze Zaligmaker zegge het goedsmoeds in het uur van sterven: 'Heere Jezus, ontvang ook mijn geest^ want U bent mijn Heere en mijn God'. Beproeft dan uzelf of u in het geloof zijt.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen