Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In memoriam Ds. Dirk Jan van Dijk

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In memoriam Ds. Dirk Jan van Dijk

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Zo heeft dan de Heere tot Zich genomen Zijn dienstknecht Dirk Jan van Dijk, in leven zendeling in Torajaland en predikant in de Nederlandse Hervormde Kerk. Door de last des Heeren prediker van het evangelie en uitdrager van Zijn Woord. En in deze weg na een veeljarige dienst in het Koninkrijk van God drager ook van een koninklijke onderscheiding. Het deed mij denken aan Ps. 84: 'De Heere zal genade en ere geven; Hij zal het goede niet onthouden degenen die in oprechtheid wandelen'. Want het was voor ds. Van Dijk genade alleen.
Door de Heere geleerd, wist hij zich voor eigen hart en leven, ook in zijn ambtelijke bediening van die genade ten diepste afhankelijk. Het was ook de lust en liefde van zijn hart om de eer van God te mogen vermelden en Zijn zaligheid voor zondaren bekend te mogen maken.
Op 14 september was het zestig jaren geleden, dat ds. Van Dijk voor het zendingswerk van de Gereformeerde Zendingsbond in de Nederlandse Hervormde Kerk op Celebes te Veenendaal werd afgevaardigd, in het ambt bevestigd door de plaatselijke predikant, ds. M. Jongebreur, wiens prediking en katechese voor de geestelijke vorming van de jonge Van Dijk van bijzondere betekenis mochten zijn: 'Werp uwe netten uit om te vangen'. Dat heeft ds. Van Dijk als een visser van mensen vele jaren mogen doen. Dienen? Vruchtbaar dienen. Samen met zijn vrouw. Het was immers niet alleen ds. Van Dijk, maar veelal: ds. en mevr. Van Dijk.
Onder de Toraja's en daarna – vanaf 1951 –in eigen land te Sint Annaland, Nieuwerkerk a/d IJssel en Eemnes-Binnen. Tenslotte als emeritus ook nog een tijd onder ons in Woudenberg door prediking en hulp in het pastoraat. En al die jaren door bleef het wel en wee van het zendingswerk hem intens bezighouden. Door zijn terzake kundige inbreng als lid van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Zendingsbond, door zijn vertaalwerk, correspondentie, adviezen en bezoeken aan de Torajakerk. Alles te veel om op te noemen. Maar dat behoeft immers niet. Het was alles genade.
Samen met ds. en mevr. Van Dijk hebben we hun diamanten ambts- en huwelijksjubileum nog in een kleine huiselijke kring van vrienden mogen gedenken. Samen dankende en zingende van de goedertierenheden des Heeren. Lichamelijk en mentaal werd het toen met hem al steeds minder. Maar genade bleef zijn geest verlichten. En dat mocht zo blijven tot het einde in de overgave van het geloof. Een genade die hem naar het Woord van God deed heengaan in vrede om te mogen ingaan in de vreugde van Zijn Heere.
Naar de woorden, door zijn ootmoedige wilsbeschikking vermeld op de brief, die zijn heengaan meldde, dat 'het een getrouw woord is en alle aanneming waardig, dat Christus Jezus in de wereld gekomen is om de zondaren zalig te maken, van welke ik de voornaamste ben'. Voorafgaand aan deze woorden lezen we: 'En ik dank Hem, die mij bekrachtigd heeft, nl. Christus Jezus onze Heere'. En na deze woorden: 'De Koning nu der eeuwen, de onverderfelijke, de onzienlijke, de alleen wijze God, zij eer en heerlijkheid in alle eeuwigheid. Amen'.
De Heere vertrooste en sterke mevrouw Van Dijk, haar kinderen en kleinkinderen naar Zijn genadige trouw en goedheid. De dienst des Heeren vraagt offers, soms grote offers. Dat heeft ook het gezin van ds. Van Dijk ondervonden. Maar de Heere is het waard. En achter Hem aan kunnen we door offers om Zijnentwil nooit minder worden. De Heere wilde hen als ouders en kinderen kennelijk nabij zijn met Zijn ze geningen. En dat mag nu doen danken. Hij bewaarde hen voor elkaar, ook in die zware tijd van oorlog, toen ze als man, vrouw en kinderen als gevangenen van el kaar gescheiden waren in de Japanse kampen. Wat heeft de Heere het wel gemaakt. Hij make het ook wel voor mevr. Van Dijk in haar levensavond. En voor zijn kinderen en kleinkinderen. Als een Toevlucht van geslacht tot geslacht voor allen die Hem vrezen, als die God die nooit laat varen het werk van Zijn handen.

J. H. Cirkel (Woudenberg)

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 januari 1988

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

In memoriam Ds. Dirk Jan van Dijk

Bekijk de hele uitgave van donderdag 7 januari 1988

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's