De vacature vervuld

Voor sommigen wordt het met Pinksteren ineens onduidelijker, mistiger. Van Kerst tot Hemelvaart spreken en preken we over de Heere Jezus. En vanaf Pinksteren hebben we het over de Heilige Geest. De Geest. Wat moeten we ons daarbij voorstellen? En zijn we, met eerbied geschreven, van de Heere Jezus afgestapt om over te schakelen naar de Geest? Maar wie is die Heilige Geest dan? En wat doet de Geest? En waar blijft de Heere Jezus dan? Is Hij dan na Pinksteren niet meer zo nodig? Pinksteren. Voor velen het feest van de vraagtekens en van de vaagheid.

Nu is het ook weer niet zo nieuw. Want toen de Geest werd uitgestort en voor het eerst kwam in de harten van de discipelen, toen werd er ook van alle kanten gevraagd: wat is dit? Wat wil dit toch allemaal zeggen, wat betekent dat, dat geluid van de wind, die tongen als van vuur en dat spreken in andere talen. Pinksteren vereist uitleg, toelichting. De Pinksterteksten in het evangelie naar Johannes geven aanleiding te over op genoemde vragen in te gaan.

Vanaf Johannes 14 is Jezus bezig Zijn discipelen op Zijn a.s. vertrek voor te bereiden. Ik ga heen, zegt Hij steeds. Ik ga via het kruis terug naar het Vaderhuis. Ik ga heen. Maar steeds zegt Hij er in één adem achter: Ik kom weder. Hemelvaart en wederkomst liggen in eikaars verlengde. De gemeente van Christus heeft nog altijd één heilsfeit tegoed. Maar zolang Jezus' komst in heerlijkheid nog geen feit is, leeft ze in een tussentijd. Moet de Kerk het in die tussentijd maar een beetje zelf doen? Zichzelf bewaren van de boze, in eigen kracht? Zelf op de been zien te blijven? Neeii, verkondigt Jezus: Ik zal de Vader bidden en Hij zal u een andere Trooster geven.

Trooster. Een bekende Naam voor de Heilige Geest die opmerkelijk genoeg alleen bij Johannes voor komt. Trooster. Als we die Naam horen noemen, dan denken we direct aan mensen die verdriet hebben, die bedroefd zijn. Troosten doe je iemand die pijn heeft, met een gemis leeft. Troosten ligt geheel in de gevoelssfeer. Iemand veegt je tranen af Legt z'n arm om je heen. Je mag bij hem of haar uithuilen. Dat is voor ons besef een Trooster. Toch dienen we te weten dat met deze vertaling nauwelijks recht is gedaan aan het oorspronkelijk bijbelwoord. Er staat: Parakleet. Letterlijk vertaald: iemand die erbij geroepen wordt. U moet dan denken met name aan de sfeer van het recht, van de rechtsspraak. In een rechtsprocedure krijgt de aangeklaagde hulp, rechtsbijstand, deskundige hulp. Zo'n persoon heet een 'parakleet'. Dat kan de (beroeps)advocaat zijn. Maar verder iedereen die in een proces als helper, als bijstand voor iemand spreekt, bijspringt. Dat is het werk van de Geest. Althans waar Hij 'Parakleet' wordt genoemd. Johannes geeft met die naam een heel bijzondere belichting van persoon en werk van de Geest. De Geest als Voorspreker, als Getuige, als Bijstand met name in een proces, een rechtsgeding.

Een proces, ja. Als een rode draad loopt door heel het Johannesevangelie de voorstelling van een proces tussen God en Zijn wereld. Zijn kosmos. God voert een geding met Zijn wereld. Ze is immers van Hem afgevallen en een wingewest van satan geworden. Maar God laat het er niet bij zitten. Hij tracht Zijn wereld terug te winnen. En doet dat in de vorm van een proces. Heel Jezus' leven en streven staan in dat teken. In Jezus' dood en opstanding krijgt het geding een beslissende wending. Het uur is gekomen, zegt Johannes steeds. Christus' kruisdood legt de grondslag van Gods overwinning. Intussen is de wereld helemaal niet gediend van Gods pogen haar vanonder de greep en de macht van de boze weg te halen. De confrontatie is hevig. Heeft Jezus dood tot gevolg. Maar God wekt Hem op en Hij vaart op tot Zijn Vader. Intussen zet God Zijn geding met Zijn wereld voort. Christus' jongeren raken daarin betrokken. Ze hebben Mij gehaat, ze zullen ook u haten. In de wereld zult gij verdrukking hebben. Hoe moet dat na Jezus' vertrek? In die situatie klinkt de belofte van de 'andere Trooster'.

Andere Trooster. Jezus was dus ook Zelf 'Trooster', Parakleet. In Johannes' eerste zendbrief wordt Jezus zo ook genoemd. We hebben een Voorspraak, een Parakleet bij de Vader (2, 1). We hebben eigenlijk twee Troosters, twee Helpers om zo te zeggen. Bij de Vader is Jezus onze Voorspraak. Maar op aarde hebben we in de Geest een Voorspraak in het hart. Hij draagt het werk van Christus ons leven binnen en doet ons delen in de verzoening door een oprecht geloof in ons hart te werken. We hebben een Vriend aan het hemelhof en een Vriend afkomstig van het hemelhof Een andere Trooster. Door Jezus' vertrek ontstaat er een vacature. Een vacature-Parakleet. Een lege plaats in leven en hart van Christus' volgelingen. Met Pinksteren wordt die vacature weer vervuld. Tijdens Zijn omwandeling op aarde was Jezus Parakleet. Hij behoedde Zijn discipelen. Hij bad voor hen dat hun geloof niet zou ophouden. Hij nam hen in bescherming en bewaarde hen voor de boze. Dat werk zet Christus na de Hemelvaart voor het aangezicht van de Vader voort. Maar op aarde doet de Geest nu het werk van de Voorspreker, de Beschermer, de Bijstand. Hij is de andere Trooster immers. Door Zijn Geest zet Christus na Pinksteren Zijn arbeid voort. Want de Geest doet niet wat anders dan Jezus deed. Na Pinksteren gaat door de Geest het werk van Christus gewoon verder. De andere Trooster. Hij vervangt Christus op een geestelijke manier. Naar het lichaam afwezig, in Zijn Geest aanwezig. En ziet. Ik ben met ulieden! Sinds Pinksteren is

dat helemaal waar. Pinksteren wil zeggen: Christus is er, is in het hart, in het leven van Zijn discipelen door de Heilige Geest.

Opdat Hij bij u blijve in der eeuwigheid. Ze zijn niet als kwetsbare wezen achtergelaten. Christus geeft ze niet prijs aan de haat van de wereld. Laat ze geen prooi worden van het woeden van de boze. Ving Hij eerst Zelf de klappen op. Thans zendt Hij in Zijn plaats een machtige Helper in het strijdperk van het geloof Gedurig springt de Geest in de bres. Als God Zijn geding voortzet met de wereld, staat de Kerk daarin nimmer alleen. Daar is de machtige Helper, de Geest. Steeds, voortdurend: bij u blijven in der eeuwigheid. Het is daarom met Pinksteren niet minder geworden. We zijn er na Jezus' Hemelvaart niet op achteruit gegaan. O nee, Jezus zegt Zelf: Het is u nut, het is in uw voordeel dat Ik wegga. Pas dan kan die machtige Helper tot u komen. Wat Christus door Zijn Geest doet, is in zekere zin groter dan wat Jezus in het vlees kon doen. Jezus in het vlees kon maar op één plaats tegelijk zijn. Maar de Geest doorbreekt alle grenzen van tijd en ruimte. Hij is hier in de harten der gelovigen, maar evenzeer in de harten van gelovigen in Peru of Korea.

Bij u blijven en in u zijn. Letten we goed op die kleine woordjes. Bij u, nabij u. In u, binnen in u. In en door de Geest is Christus heel dichtbij. Jezus was op aarde, om zo te zeggen, nog weleens even weg. Om alleen te bidden op een berg, een hele nacht lang. Of Hij trok Zich weleens terug om de drukte van de mensen te ontlopen. En dan tobden de discipelen op de zee van Tiberias in een felle storm. Maar na Pinksteren zijn ze nooit meer alleen. Hij zal bij u blijven. Daar zit het permanente in opgesloten. Een blijvende Helper en Getuige. Er kan nooit meer iets mis gaan.

In u zijn. Geesteswerk is binnenwerk. Hij vernieuwt en herschept een mens. Hij komt binnen om nooit meer weg te gaan. Hij gaat mee, de hele pelgrimstocht. Hij spreekt door Zijn Woord. Geeft uitleg aan dat Woord. En wijst de weg door het Woord. Bij u blijven en in u zijn.

De wereld kan Hem niet ontvangen. Dat 'niet-kunnen' behelst een oordeel over de wereld. De wereld heeft geen antenne om de Geest te ontvangen. Ze is niet op de Geest afgestemd. De wereld. De mens zonder God en buiten Christus is dat. Niet-kunnen ontvangen. Geestelijke onmacht die zich uit in onwil. Maar gij. Dat zijn Jezus' volgelingen. Gij kent Hem want Hij blijft bij u en zal in u zijn. Logisch is deze zin niet. Ze bevat eigenlijk een cirkelredenering. Logisch zou het zijn als er stond: de wereld kan de Geest niet ontvangen omdat ze Hem niet ziet en kent. Maar jullie discipelen kunnen Hem wel ontvangen want gij ziet en kent Hem. Maar dat staat er niet. De Geest kennen is geen zaak van logica maar van genade. Die de Geest kennen, hebben dat aan de Geest te danken. Die de Geest niet kennen, hebben dat aan zichzelf te danken. Dat houdt de gemeente van Christus bescheiden.

Ze ligt met de wereld op één hoop. Ze is er alleen door Geesteswerk weggehaald. En het is een aansporing tot de wereld uit te gaan met het Evangelie der verzoening. De uitspraken over de wereld zijn geen onveranderlijke gegevens. Sinds Pinksteren kan de 'wereld' bij Christus gevoegd worden. Dagelijks deed èn doet de Heere nog toe tot de gemeente die zalig worden. Geest en Bruid bidden intussen: Heere Jezus, kom! Pas Uw komst zal ons heil helemaal vol maken.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen