Boekbespreking

Niek Wiskerke, Meeleven met de schepping, Het Conciliair proces en de zorg om het milieu, Ter Sprake 44, uitg. Meinema, Delft, 72 biz., ƒ 10, 95.

In dit boekje wordt de relatie kerk en milieu centraal gesteld. Christenen doen een geloofsuitspraak over de wereld. Ze benoemen deze als geschapen werkelijkheid. Wat heeft dat voor konsekwenties voor christenen in onze industriële samenleving met al zijn energieverslindende behoeften? Wiskerke voert een pleidooi voor een goed beheer van natuur en milieu.

In dit boekje vinden we feitenmateriaal (aangrijpend), een bijbelse verkenning en concrete richtlijnen voor een betere omgang met natuur en milieu.

Een echte scheppingsbeleving vraagt erom. Zo stelt Wiskerke zeer terecht op blz. 25 — de houding van naastenliefde, de aandrang tot sociale gerechtigheid, aan te vullen met een houding van medeschepselijkheid en de eis tot gerechtigheid tegenover de natuur zelf De gemeente is toch zeker geroepen hierin een voortrekkersrol te vervullen.

Hoort zij en herkent zij niet bij uitstek het zuchten van de schepping (Rom. 8).

Opdat veler ogen geopend worden, eer het te laat is.

Een belangrijk geschrift!

H. van den Berg e.a. Een koninklijke opdracht (Nieuwe ontwikkelingen in de gehandicaptenzorg; ethische, medische en juridische beschouwingen), uitg. De Vuurbaak, Barneveld, 1988, 108 blz., ƒ 17, 50.

Deze bundel is verschenen ter gelegenheid van het 15-jarig bestaan van de vereniging 'Dit Koningskind'. Deze (vrijgemaakt-gereformeerde) vereniging wil de materiële en immateriële belangen van de verstandelijk, zowel als de lichamelijk gehandicapten behartigen.

Fundamenteel is de bijdrage van ds. H. van den Berg: 'de mens als Gods beeld'. De vraag naar euthanasie op gehandicapte pasgeborenen hangt niet zozeer samen met de toegenomen medische macht, als wel met een veranderd mensbeeld. Het is geen medelijden wat mensen er toe brengt mongooltjes en spastische kinderen het 'voorrecht' van een 'zachte dood' te schenken. Op medelijden en menslievendheid wordt in dit verband wel vaak een beroep gedaan, maar in werkelijkheid blijkt men uit te gaan van een mensbeeld, waarin voor lijden en handicap geen plaats is. Wie ook in de ernstigst gehandicapte de oorspronkelijk naar Gods beeld geschapen mens blijft zien, zal zich verre houden van euthanasiepraktijken. Immers, dan is er het besef dat wij allen na de zondeval het beeld van God kwijt zijn. We zijn allen zwaar gehandicapt! Evenwichtig schrijft V. d. Berg ook over gezinsvorming in gezinnen waar een gehandicapt kindje geboren is. Daarbij bijvoorbeeld de zin: 'Maar ze (de ouders) zien na wikken en wegen in, dat de zorg voor hun gehandicapte kind nu zoveel van hun geestelijke en lichamelijke krachten vraagt, dat gezinsuitbreiding onverantwoord zou zijn' (blz. 28). Van betekenis is ook wat V. d. Berg schrijft over gehandicapten en sexualiteit.

De medicus drs. E. Th. Klapwijk behandelt ondermeer de klemmende vragen rond genetische manipulatie. Mevr. mr. M. Davenschot en mevr. mr. E. P. van Dijk van het Juridisch Adviesbureau Gezondheidszorg gaan in op de rechten van patiënten en familieleden. Hartelijk aanbevolen.

J. Hoek

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen