Help de Kerk in Hongarije opdat zij helpen kan (2)

Vanaf 1959 toen de Hongaarstalige universiteit van Koloszsvar/Cluj/Clausenburg een federatie met de Roemeenstalige werd opgedrongen is een systematische Roemenisatie van de Hongaarse etnische minderheid aan de gang die in feite discriminatie en het bewust schenden van de mensenrechten betekent. Er is een wet, Nr. 278/1973 die bepaalt dat er bij het lager onderwijs 25 en bij het middelbaar onderwijs 36 Hongaarstalige kinderen aanwezig moeten zijn willen zij in het Hongaars onderwijs krijgen. Deze wet wordt toegepast in hun eigen woongebieden! De situatie doet zich voor dat er 24 Hongaarstalige en 1 Roemeenstalig kind in het dorp onderwijs moeten volgen, maar op grond van bovengenoemde wet wordt daar uitsluitend in het Roemeens onderwijs gegeven. Het gevolg is echter: Hongaarse landeren leren uit hun hoofd de Roemeense lessen, onder elkaar spreken zij hun moedertaal en dat ene Roemeense kind onder hen leert van hen perfect Hongaars, terwijl zij in het Hongaars niet kunnen lezen en schrijven.

Naast de discriminatie van etnische minderheden is er sprake van honger in Roemenië die allen treft, behalve hen die werken bij of voor de Securitate! De honger is niet te wijten aan klimatologische omstandigheden. Het land is vruchtbaar en brengt veel meer voedsel voort dan wat men zelf zou kunnen consumeren. De regering van de Roemeense Ceaucescu verkoopt echter het eten uit de mond van de eigen bevolking om de enorme staatsschuld aan de Westerse banken zo snel mogelijk te kunnen aflossen. Boter wordt zodoende in de Westerse cosmetische industrie verwerkt in zeep en lippenstift. Het vlees wordt verkocht aan het Amerikaanse leger in West-Duitsland. In het land zelf zijn de elementaire levensmiddelen op de bon, maar men moet in de rij gaan staan want op is op en de andere dag is de bon niet meer geldig!

Discriminatie en honger zijn de twee componenten die mensen Hongaren, Roemenen, Saksen eigenlijk doen besluiten om hun geboorteland te verlaten.

Eigen verhaal

Elke vluchteling heeft zo zijn/haar eigen verhaal. Een moeder is gevlucht met haar dochtertje. Zij en haar man moesten 12 uur per dag werken. Als zij begon kwam hij thuis en omgekeerd. Hun dochtertje werd door de grootouders opgevoed. Zij ging naar het speelplein om met andere kinderen te spelen. Toen die merkten dat zij Hongaars sprak werd zij geslagen, geschopt en weggejaagd. Het herhaalde zich verschillende keren. Zij begon ook psychisch onder de situatie te lijden. Toen hadden de ouders besloten het land te ontvluchten met het oog op de toekomst van hun kind. Moeder met haar kind is het gelukt Hongarije te bereiken, de vader niet.

Een onderwijzeres die alleen maar in het Roemeens onderwijs mocht geven in een klas met Hongaarse kinderen, kreeg op een dag de opdracht om heel snel woordjes in het Hongaars in haar klas op te hangen. Binnen enkele uren stond namelijk een delegatie uit Hongarije bij haar in de klas om na te gaan hoe het met het onderwijs in het Hongaars in Roemenië gesteld was. Toen de delegatie vertrok moest zij meteen de Hongaarse woordjes verwijderen. Zij deed het niet. Zij werd daarom

ontslagen en kwam niet meer voor het onderwijs in aanmerking. Een elektricien mocht niet langer zijn vak uitoefenen omdat hij niet bereid was zijn Hongaarse achternaam door een Roemeense te vervangen.

* * * Een jongen was al driejaar eerder, in 1985 naar Hongarije gevlucht. Zijn ouders waren vroeg gestorven en hij werd in een weeshuis geplaatst. Op zijn veertiende mocht hij naar zijn zuster toe. Als 17jarige week hij uit naar Hongarije. Toen werd hij door de Hongaarse autoriteiten aan Roemenië uitgeleverd. In vier dagen tijd werd hij zeventien keer geslagen met de stok, met de riem bij elke ondervraging zowel door de officieren als door de soldaten van de grensbewaking en later ook door de plaatselijke politie. Omdat hij 17 jaar oud was werd hij niet tot een gevangenisstraf veroordeeld. Na vier dagen keerde hij terug naar zijn zuster die hem nauwelijks had herkend. Met Pasen 1988 was hij weer in Hongarije. Toen hem gevraagd werd wanneer hij de beslissing nam weer naar Hongarije te vluchten antwoordde hij: 'Toen de Roemeense autoriteiten mij binnen vier dagen 17 keer hebben gemarteld!' In 1988 ving de Kerk hem op.

De discriminatie van de etnische minderheden, het bewust schenden van de mensenrechten door de Roemeense overheid en het aan haar laarzen lappen van internationale overeenkomsten drukt veel zwaarder op hen dan de honger die zij moesten lijden. Door het schenden van hun rechten worden zij in hun menselijke waardigheid aangetast in een land waar de papieren van de tolerantie teruggaan tot het jaar 1557 toen de landdag te Torda het uitsprak dat niemand vervolgd mocht worden vanwege zijn godsdienst. In die tijd stond de godsdienst in Transsylvanië/ Erdely tevens voor de etnische afkomst! Vandaag worden zij door een chauvinistische Roemeense overheid, die gebiologeerd is door de leus: een land, een (Roemeenstalige) natie, een conductor/Führer, beroofd van hun menselijke waardigheid. Oeroude kerken en begraafplaatsen worden afgebroken onder het mom van 'systematisatie' = hun dorpen worden afgebroken, omdat Ceaucescu en zijn trawanten het zich hebben voorgenomen de grootste nationale minderheid van Europa te liquideren hetzij door gedwongen emigratie hetzij door gedwongen assimilatie wat op Roemenisatie neerkomt. Die dit niet langer kunnen volhouden in hun geboorteland, vluchten naar buurland Hongarije.

Spontane hulp

In de eerste tijd hebben gemeenteleden spontaan de vluchtelingen geholpen. De Kerk in Hongarije wil hen helpen in zoverre zij daartoe in staat is, maar zij heeft in feite de middelen niet. Tot voor kort ontving zijzelf hulp in de vorm 'Stüle hulp'. Het is duidelijk dat zij zonder de hulp van de internationale kerkelijke organisaties deze vluchtelingen optimaal niet kan helpen. Daarnaast denkt zij ook aan de bevolking van Roemenië die ongeacht taal en etnische afkomst of godsdienst honger en kou moet lijden. In de winter mag in de huizen de temperatuur niet boven de 12 graden Celsius stijgen! Dit geldt ook voor ziekenhuizen en scholen. Leraren kunnen met hun van de kou verkrampte vingers geen krijt vasthouden. Patiënten in ziekenhuizen krijgen geen optimale behandeling omdat er aan alles ontbreekt. Bejaarden laat men maar sterven. Kinderen lijden in toenemende mate aan ondervoeding. De Kerk in Hongarije denkt ook aan deze mensen, maar zonder hulp van buitenaf kan zij zelf ook niet helpen.

Hulp gevraagd

Vanuit Budapest heeft ons in Rijnsburg het verzoek bereikt om haar te willen helpen opdat zij helpen kan! Zij vroeg levensmiddelen als koffie, thee, cacao, margarine en ham in blik, vitaminebiskwies, melkpoeder, medicijnen voor de hongerende bevolking van Roemenië. Voor de vluchtelingen in Hongarije vroeg zij om dekens, lakens en om schoenen. De diaconie van de Herv. Gemeente en van de Geref. Kerk te Rijnsburg heeft een diaconale werkgroep onder de naam Michiel de Ruyter — die in 1676 op last van de Staten-Generaal in de haven van Na­ pels Hongaarse predikanten van de galeiden heeft bevrijd — in het leven geroepen en het initiatief genomen om vanuit de classes Leiden/Alphen aan den Rijn/ Rijnland, hervormd en gereformeerd, een hulpverleningsactie te starten en te coördineren naar de Kerk in Hongarije. Er is heel veel nodig! Vooral veel geld om de Kerk in Hongarije de helpende hand te bieden opdat zij helpen kan. Het is voor het eerst in 40 jaar tijd dat naar een land van de Tweede wereld openlijk hulp geboden kan worden en dat als kanaal wil dienen om de hulp door te geven aan mensen die in nog grotere nood verkeren! Alle plaatselijke diaconieën in beide genoemde classes zijn op de hoogte gesteld van de ontwikkelingen, de situatie en de mogelijkheden in Hongarije en Roemenië. Moge de Here deze gezamenlijke actie van de kerken zegenen en maken tot een rijpe vrucht van het geloof van de kerken waardoor Hij eer ontvangt en mensen in nood geholpen worden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen