Boekbespreking

W. van Vlastuin, 'Onbekeerd? ... Wat doe je er mee? ', uitg. De Banier, Utrecht, 1988, 90 blz., prijs ƒ 9, 75.

Met dit boek wil de schrijver de kerkelijke jeugd bereiken. Van Vlastuin heeft gemerkt dat jongeren het boekje van Jozef Alleine 'Betrouwbare gids naar de hemel' wat te moeilijk vonden. Hij wil een vereenvoudigde versie van Alleine geven. Maar de opzet en de inhoud zijn niet echt gelijk.

Voor de inhoud is gebruik gemaakt van de oudvaders. De bedoeling is het lezen van de oudvaders te stimuleren.

Het boek bestaat uit drie hoofdstukken. In het eerste hoofdstuk 'Onbekeerd, wat zeg je ermee? ' zijn argumenten bij elkaar gebracht die wij hanteren om onbekeerd te blijven. De oud vaders hadden een goede kennis van het zondig hart van een mens. Van Vlastuin toont ontdekkend aan hoe oneerlijk een mens van nature tegenover God is. Niemand kan een neutrale positie innemen.

Het tweede hoofdstuk 'Bekering, mogelijk'^ gaat over de heerlijkheid en de schoonheid

van de Heere Jezus. Helder wordt beschreven wat God gedaan heeft om de mens te bevrijden uit de klauwen van de satan. Het gebeurt op een dringende wijze. De klemtoon valt op het vrije aanbod van genade aan allen zonder onderscheid.

Het derde hoofdstuk 'Bekering, hoe? ' behandelt de weg waarin wij deel krijgen aan de heerlijke schatten van zaligheid in God. Hier komt het werk van de Heilige Geest naar voren. Met instemming heb ik dit boek gelezen. Er zit een stuk gunning in. De auteur is door de liefde van Christus gedrongen. Door het Woord en door de Geest wil hij de jonge mensen aan de voeten van Christus brengen.

De schrijftaal is vlot. De voorbeelden goed gekozen. Alleen soms uit de oude doos. Wie de oudvaders leest zal ongetwijfeld veel herkennen.

Van Vlastuin heeft uitspraken van de oudvaders geselekteerd. In zijn 'Aan de lezer(es)' verwijst hij naar de bronnen waaruit hij heeft geput. Zo noemt hij in één adem Augustinus, Calvijn, de Erskines, Van der Groe, Luther, Spurgeon en W. Teellinck. De eenheid in hun denken is zijn uitgangspunt. Tussen hen is zeker overeenkomst. Maar er zijn ook verschillen. Ik suggereer niet dat op die verschillen had moeten worden ingegaan. Wel stel ik vast dat degenen die de hoop van Van Vlastuin niet beschamen en de oudvaders gaan lezen en begrijpen dit gaan ontdekken.

'Onbekeerd? ... Wat doe je ermee? ' is een goed boek om aan jongeren te geven. Voor ouderen is het niet minder nuttig. Het roept op tot de bekering tot God en het geloof in onze Heere Jezus Christus.

Wijk,

J. Harteman

Geert Boogaard, Wonen in het Woord, 3e druk, uitg. Boekencentnim, 's-Gravenhage, 383 blz., prijs ƒ 24, 90

Van dit bijbels dagboek verscheen onlangs een derde druk, een bewijs dat er nog steeds vraag naar is. Ik nam er voor het eerst kennis van en kan me de belangstelling heel goed voorstellen. De Enkhuizer emeritus-predikant beschikt over de gave het Woord aan het woord te laten komen op een veelal heel indringende manier. De radicaliteit en de triomf van de genade zit hem voortdurend zo hoog, dat je je soms afvraagt waar de overigens verschrikkelijke mogelijkheid van het ongeloof en het daarom verloren gaan is gebleven. De proclamatie van de werkelijkheid der verzoening geschiedt zo 'totaal en aan allen, dat het onderscheidend element sterk vervaagt.

Daar staat dan wel tegenover dat wie vastgeraakt is in het drijfzand en moeras van eigen subjectiviteit en daarom maar niet tot geloofszekerheid weet te geraken, hier een soms heel bevnjdende boodschap verneemt. De zo blijde tijding van het geheel volbrachte en volkomen werk van Christus buiten ons klinkt op sommige bladzijden zo verrassend door, dat je erdoor verwarmd raakt. Het haaltje weg bij alle eigen muizenissen en werpt je geheel en al in de handen van de barmhartige God en Vader van onze Heere Jezus Christus.

Het Evangelie wordt hier zonder enige voorwaarde in de mens vooraf verkondigd. Onder ons wordt soms met veel verbaal geweld gefulmineerd tegen wat we dan 'remonstrantisme' noemen, terwijl de 'remonstrant' onder een vrome vermomming de prediking, soms via een achter-of zijdeur, binnenwandelt. Ik ga niet citeren uit dit dagboek, maar ik heb bladzijden gelezen die juist op dit punt een zeer ontdekkende functie hebben voor ons die zo vaak heimelijk of openlijk prat gaan op de bewering dat wij de rechte prediking in de Hervormde kerk nog zouden brengen.

Wonen in het Woord. Slauerhoff, de dichter, beweerde ooit: alleen in mijn gedichten kan ik wonen, nooit vond ik ergens anders onderdak. Ds. Boogaard, zelf auteur van verschillende dichtbundels, refereert in zijn voorwoord aan deze bekende dichtregels zonder Slauerhoffs naam te noemen. Nooit, zegt hij, heb ik geloofd dat ik zelf of anderen in mijn gedichten zouden kunnen wonen. Wonen kunnen we alleen in het Woord. Daar stemmen we van harte mee in. Door zijn zorgvuldige en verantwoorde uitleg van de Schriften in dit dagboek, nodigt de auteur ons luide uit daar intrek te nemen waar God Zijn overweldigende woorden van vergeving en bevrijding spreekt.

J. Maasland

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen