Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zingen... zwijgen... en toch... zingen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zingen... zwijgen... en toch... zingen

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

En de scharen, die voorgingen en die volgden, riepen, zeggende: osanna... Mattheüs 21 : 9

Men kan zuiver zingen met een vals hart en men kan vals zingen met een oprechtv. hart. Ongetwijfeld, een mooie zangstem, goed wijs te kunnen, houden, is een schone gave van de Schepper aller dingen. Helaas, hoe weinig wordt Hij ook daarvoor erkend! Geen wijs te kunnen houden, vals te zingen kan mistroostig stemmen, maar is voor de grote Hoorder geen belet op de strak gespannen snaren van de ziel door Zijn Geest de liederen Sions te tokkelen. Er is er Een geweest. Die echt zingen kon, •volmaakt, naar de wijze en de betekenis van het lied. Wat voor Hem gezongen werd, dat heeft Hij korte tijd later om zo te zeggen 'over'-gezongen, opnieuw getoonzet en van een nieuwe inhoud voorzien. Want er klonken valse tonen in de zang. Hem toegezongen.

/. Een vals zingende schare, die straks hoont.

't Lijkt alsof de laatste week van de Heiland op aarde feestelijk wordt ingezet. Er klinkt gezang op langs de straten van de stad Gods, Jeruzalem. Aan het begin van de Paasweek heeft de intocht plaats van de Koning van Sion, op een ezelsveulen gezeten. Leerlingen, volgelingen, aankomend^ pelgrims van elders, nieuwsgierigen ook mengen zich onder elkaar en... blijven zichzelf van geestdrift niet meer meester. De takken worden van de bomen gehaald, de kleren uitgetrokken en over de weg gelegd, waarover Hij heenrijdt. De Hosanna's klinken uit duizenden kelen. Schriftwoorden uit Psalm 118 worden aangeheven. Wat mooi, wat feestelijk, wat heerlijk toch voor de Heiland, Die deze spontane hulde in ontvangst mag nemen. Eindelijk krijgt Hij dan toch wat Hem toekomt?

O ja? Denkt u dat? Zou 't waar zijn?

Doet men de Heüand niet met zingen veel zielepijn aan?

Zeker, er wordt gezongen; zeker het zijn Schriftwoorden, die klinken. Maar toch, wat klinkt dat verschrikkelijk vals. De scharen, die Hem voorafgaan en volgen springen op eigen wijze met de Schrift om.

De Messiaanse profetie uit Psalm 118 wordt maar ten dele overgenomen en op eigen wijze toegepast. Men zingt van de Gezegende des Heeren, Die inkomt; men gewaagt van heerlijkheid en eer, maar... er gaat wat aan vooraf Er gaat aan vooraf de profetie over de Steen, door de bouwlieden verworpen, maar door God tot hoofd des hoeks gemaakt. De toekomstige heerlijkheid van Immanuël breekt door in de weg van diepe vernedering, schdkkelijk lijden, smarten des doods. DaaiTV^an heeft de voorgaande en volgende schare geen weet. Ik moet het anders zeggen. Daarvan wil men geen weet hebben, ook de jongeren niet. Daar is de ergernis aan het kruis van Christus. Men slaat voor het gemak, omdat het niet zint , en smaakt, maar een stuk van het lied der Schriften over. Daarom klinkt het zo vals in de oren van de Zaligmaker. En straks... straks zal diezelfde zingende en hossende menigte de Heiland honen, uitschelden, uitroepen: 'kruist Hem, neemt weg zulkeen van de aarde!'

De verhoging komt niet dan na en door de vernedering heen. O, dat is zulk een groot en teer geheim, te moeten sterven om te kunnen leven, verloren te gaan onder het recht om behouden te worden door en naar het recht. U zingt ook, de psalmen, vele uit het hoofd? Maar ook met het hart, door Gods Geest onderwezen. Die heel de Schrift leert en verklaart en ervoor bewaart 'ons passende en geschikt lijkende delen' daarvan slechts over te nemen? Schoon zingen met een vals hart, ach wat is dat erg, wat doet dat de Heiland zeer. Dat is een bittere druppel in Zijn lijdensbeker, ook... door Zijn eigen jongeren gemengd.

2. Een stilzwijgende Heiland, Die straks zingt.

Daar gaat de Heiland voortgestuwd en omstuwd door zovelen met opgetogen gezichten. Maar Zijn gezicht staat niet blij, integendeel diep bedroefd. Dat men de Schrift zo uiteenrijt en eigenzinnig oppakt en verstaat? Hij zwijgt, maar wat is dit zwijgen van de Heere Jezus wei-sprekend. Neen, Hij is niet de heilskoning, die 'men' wil. Die over de ruggen van het volk heen en over het getuigenis van de Schrift heen tot luister komt. Hij weet wel wat er staat. Hij neemt het ganse getuigenis der Schriften voor Zijn rekening. Ook het woord van de verworpen steen. Ook het woord van de lijdende Knecht des Heeren. Men galmt vers 26 uit Psalm 118 luidkeels uit maar slaat vers 22 maar over. Alzo doet Hij niet. Integendeel. Hij zwijgt hier en nu, bedroefd, zielsbedroefd over een door geestdrift verblinde schare, over een met ergernis vervulde en niet minder luid zingende kring van discipelen en volgelingen. O, als Hij toch eeris naar dat vals zingen geluisterd had... als Hij dat toch eens overgenomen had... ik moet er, lieve lezers en lezeressen, niet aan denken wat daarvan de gevolgen waren geweest. Zou er ooit nog zijn gezongen? Neen toch? Alles was op een mislukking uitgelopen. Geen moment is dat in het hoofd en het hart van de Heiland geweest. Neen, hier en nu zwijgt Hij, maar straks... binnen Jeruzalem... in de Paaszaal zingt HijZelf, zingt Hij het overnieuw, zingt Hij het Zijn jongeren voor, hoe het wel is, hoe het alleen maar moet en kan. En naar dat lied zal Hij handelen in Zijn borgtocht en goddelijk ontfermen. En omdat Hij nu zweeg maar straks zingt, en ernaar handelt, daarom... daarom is het toch Goede Vrijdag geworden en Pasen. Daarom is Hij de Gezegende van God, Die in 's Heeren naam tot ons komt. Die licht in het donker, behoud in het verderf, verlossing in het omkomen heeft aangebracht. Hij zweeg en zong later, en daarom blijft het niet stü. Niet stil op aarde en niet stil in de hemel. Daarom wordt door in beginsel verloste zondaren door Zijn bloed gerechtvaardigd en door Zijn Geest vernieuwd, op aarde en volkomen verloste

gezaligden in de hemel eeuwig gezongen van Gods goedertierenheid. Ik zie hoe de beker der verlossing wordt opgenomen, de kelk des heils. Ik hoor de zangen op zuivere tonen weerklinken. Zingen ook wij al mee in dat heilig koor van door het Woord en de Geest geschoolde stemmen?

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 oktober 1989

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Zingen... zwijgen... en toch... zingen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 oktober 1989

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's