Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Overal om ons heen (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Overal om ons heen (2)

Diakonaat in de jaren 90

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Aan die organen, die we zelf instandhouden, (b.v. GDR) Immers: het dienen van de ene kerk aan de andere kerk (werelddiakonaat), de dienst van de gemeente aan de wereld (b.v. vluchtelingenhulp) is en blijft een bijbelse opdracht. Wat we dan daarnaast als particulier doen, blijft een particuliere (persoonlijke) verantwoordelijkheid.
De plaats van de diaken is midden in de kerk! In het centrum staan de diakenen en doet goed aan alle mensen, inzonderheid aan de huisgenoten des geloofs.
De opdracht is kerkelijk diakonaat. Als diakenen zamelen we de gelden in en roepen gemeenteleden op om een diakonale handreiking te doen, zoals we kunnen lezen bij de apostel Paulus in 1 Kor. 16 en kunnen lezen in Zondag 38 van de H.C. Inzamelen voor de armen is dan niet 1x per maand, zoals soms hier en daar gebeurt, maar als het goed is 1x per week. 'Om den armen christelijke handreiking te doen', zegt ons de Catechismus. Wie die armen zijn? Het zijn die mensen, waarover de Heere zich op een bijzondere manier ontfermt, 't Is de Heer, Die het recht der armen, der verdrukten gelden doet'. (Ps. 146 e.v.). Iemand schreef eens over de dienst der barmhartigheid het volgende: 'Het bedrijven van een dienst der barmhartigheid is geen bijkomende zaak, maar een wezenlijk onderdeel van de gemeente Gods. Het Hoofd der kerk heeft deze arbeid Zelf verricht en voorgeschreven aan hen, die zich als leden aan Hem verbonden weten. Het is een arbeid waardoor de wereld samen met de verkondiging van het Woord voor Christus gewonnen en de Naam des Vaders verheerlijkt wordt. Het is een arbeid die de Heere wil zegenen en ook rijkelijk wil kronen. Want zalig zijn de barmhartigen, hun zal barmhartigheid geschieden'.
De diakonale opdracht blijft ook voor vandaag en morgen: inzamelen! Maar ook besteden en beheren, als goede rentmeesters, het diakonale geld is echter niet van de diakonie. Nee! De eerste kollekte is bestemd voor diakonale doeleinden!
Wanneer een diakonie vanuit het verleden geroepen is om voor pastorale doeleinden gelden beschikbaar te stellen is het advies: kollekteer dan gericht voor deze doeleinden en kollekteer niet voor diakonale doeleinden om met de ingezamelde gelden via de 'achterdeur' pastoraal werk te bekostigen. Mogelijk kan het voor de komende jaren een beleidspunt worden om met de kerkvoogdij te overleggen over de besteding van de gelden en kunnen d.m.v. het gesprek aan elkaar eikaars verantwoordelijkheden worden duidelijk gemaakt. Opdat het diakonale geld 'zuiver' diakonaal geld blijft voor het diakonale werk der kerk.

Ken uw kerkorde
Als eerste aandachtspunt heb ik genoemd de besteding van het diakonale geld. Vervolgens willen we op de tweede plaats nagaan welke plaats diakenen en diakonie innemen in onze kerk. Een bezinning op die plaats lijkt nodig. Op z'n minst hebben we als diakonie te weten hoe onze positie kerkordelijk is. Als we ordinantie 15 van het diakonaat kennen, weten we de daar genoemde taken op te noemen. Kennen we ook hier onze verantwoordelijkheid? Hierbij denk ik aan de kerkelijke bepalingen en regelingen. Er zijn altijd nog diakonieën, die het niet nodig vinden om voor bepaalde handelingen toestemming te vragen. Dit is tegen de orde der kerk. Het betreft hier vaak gemeenten, die het op veel terreinen zeer ernstig nemen, maar inzake bovengenoemd aspekt evenwel verstek laten gaan. Een vraag die hierbij ook van toepassing is, is deze: 'Hoe gaan we als diakonieën om met de adviezen van de Diakonale Kamer van de Provinciale Diakonale Commissie?' U slaat toch deze dingen niet als een ongelezen bladzijde om?
Vervolgens denk ik aan het bezetten van posten. Zijn we beschikbaar als we gevraagd worden voor posten binnen bovenplaatselijke organen (commissies, raden en organen)? Zijn we beschikbaar als er gevraagd wordt naar specifieke deskundigheden of modaliteiten? Draagt u als diakenen het diakonaat der kerk op Synodaal en Provinciaal niveau op in het gebed aan de Heere?

Vragen van deze tijd
Ten derde is onze opdracht om achter de vragen van deze tijd te komen. De noden van deze tijd op te sporen en de handen ineen te slaan. In navolging van Calvijn, blijft ook vandaag de oproep om als diakenen op zoek te gaan, in gesprek te komen met mensen in allerlei knelsituaties. Nu moeten we oppassen geen modewoorden te gebruiken, die ons niets zeggen. Wat bedoelen we immers met knelsituaties? Waar zijn knelsituaties? Algemeen gezegd: daar waar nood is! Ga op zoek als diakenen bij mensen, ouderen en jongeren in nood! Er is juist in deze tijd bij mensen veel sprake van eenzaamheid en teleurstelling (bij jongeren!). Er zijn er ook die vandaag de dag de eindjes maar nauwelijks aan elkaar kunnen knopen: onvolledige gezinnen, ouderen, kleine zelfstandigen waaronder de kleine boeren. Er lopen velen rond die op zoek zijn naar een plek om onderdak te krijgen. Hierbij denk ik aan ex-gevangenen, asielzoekers, weggelopen minderjarigen (Is er een alternatief voor het JAC?), verslaafden of ex-verslaafden, mensen in crisissituaties (b.v. echtscheiding, huwelijksproblemen, problemen in relaties, homofiele geaardheid). Zijn er voldoende opvangadressen in de gemeente? Pleegouders b.v.? Zijn er adressen waar mensen kunnen 'uithuilen'? Zijn er adressen waar begrip is en geen afkeuring?
Zijn er binnen onze hervormd-gereformeerde gemeenten voldoende opvangmogelijkheden? Soms hoor ik (op) van mededelingen uit opvanghuizen, dat er zoveel verzoeken zijn voor opvang, dat men genoodzaakt is om de helft (!) van het aantal aanmeldingen af te wijzen omdat er geen plek meer is.
De vraag is: waar blijven deze mensen dan? Hebben we er dan geen zorg voor? Diakonaat vandaag, vraagt om praktisch handelen. Er liggen hier voor het diakonaat grote uitdagingen. Om het geld behoeven we het toch niet te laten? Onlangs hebben 10 diakonieën besloten om in een bepaalde regio van ons land een oude pastorie aan te kopen en deze in te richten als opvanghuis. Een voorbeeld ter navolging?

Barneveld         A. Peters

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 januari 1990

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Overal om ons heen (2)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 11 januari 1990

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's