Hoe jagen we de jongeren de kerk uit?

Uitdagend
Een uitdagende titel boven dit artikel, vindt u?
Misschien hebt u gelijk.
Ik zal u zeggen, waarom ik deze titel gekozen heb.
De vorige keer had ik het over blinde vlekken die wij allemaal hebben. Ik schreef dat wij ons wat dit betreft in het gezelschap van de discipelen bevinden en verwees daarbij naar de geschiedenis waarin ons verteld wordt, dat de discipelen moeders met hun kinderen verhinderden om naar Jezus toe te gaan.
Jezus wees hen terecht: 'Laat de kinderen tot Mij komen, en verhindert ze niet...'.
Verhindert ze niet...
Hier wilde ik het in dit artikel over hebben.
Misschien dat er bij ons — net als bij de discipelen — ook sprake is van een blinde 'kinder'-vlek. Laten we maar zeggen: van een blinde 'jongeren'-vlek.
Met andere woorden: dat wij jongeren verhinderen om naar Jezus toe te gaan, om Hem te leren kennen. Dat wij als het ware vóór hen staan, zodat zij Jezus niet kunnen zien.
Wij (ouderen, ambtsdragers) een sta-in-de-weg voor onze jongeren...?
Zijn wij dat?
Dat is een vraag die wij onszelf best eens heel serieus mogen stellen.
Als wij een sta-in-de-weg zijn voor onze jongeren, dan zijn wij er de oorzaak van, dat zij van kerk en geloof vervreemden.
Wat betekent dit anders dan dat wij hen de kerk uitjagen?

Goede bedoelingen niet genoeg
Ongetwijfeld bedoelden de discipelen het heel goed, toen zij zichzelf als hindernis opwierpen. Zij waren echter tot op zekere hoogte produkt van hun tijd en cultuur in hun visie op de plaats van vrouwen en kinderen. Terwijl zij in hun omgang met de Heere Jezus ook nog erg veel moesten leren.
En ongetwijfeld bedoelen wij het met de manier waarop wij een en ander invullen ook goed. Maar ook wij zijn tot op zekere hoogte product van onze tijd en cultuur, van de geschiedenis en van onze traditie. En ook wij moeten in onze omgang met de Heere Jezus nog zo ontzettend veel leren.
Het hebben van goede bedoelingen is niet genoeg. Je kunt iets ontzettend goed bedoelen, maar het volstrekt bij het verkeerde eind hebben. Je kunt met heel je inzet en de visie die je hebt in de kerk staan en ambtelijk bezig zijn, en een hindernis blijken te zijn voor anderen.
Daar zit een stuk tragiek in, als dit zo is. En of dit òns geldt, is een vraag die wij eerlijk onder ogen moeten durven zien. Het zijn immers niet onze goede bedoelingen en ook niet ons gevoel dat wij het goed doen, die het criterium vormen van wat werkelijk goed is!

Een aantal antwoorden
Ik wil nu een aantal antwoorden proberen te formuleren op de vraag die ons in dit artikel bezighoudt (hoewel het ons — en dat is wel duidelijk — juist gaat om precies het tegenovergestelde van wat de vraag verwoordt).
Een uitwerking laat ik achterwege. Wellicht dat u als oudere en ambtsdrager daar voor uzelf (voor zover het u aangaat) — misschien ook gezamenlijk — eens over na kunt denken.
Ik wil er ook op wijzen, dat niet alle antwoorden van hetzelfde gewicht zijn. Maar dat zult u al lezende zelf wel merken.
Staat u er voor open om eventuele blinde vlekken bij uzelf te ontdekken?

Dan volgen nu antwoorden op de vraag 'Hoe jagen we de jongeren de kerk uit?'

1. Door in prediking en geloofsoverdracht niet voldoende aandacht te hebben voor de noties van toekomstverwachting, oordeel en voor wat werkelijk zonde en genade is.
2. Door geen rekening met hen te houden in de kerkdienst
— door in de verkondiging van het Woord niet met hen en hun vragen te rekenen
— door heel lange preken te houden waarin de Schrift niet opengaat en voorspelbare dingen worden gezegd
— door bij de keus van liederen niet aan hen te denken
— door nooit een vruchtbare wisselwerking te zoeken tussen kerkdienst en jeugdwerk/eventueel tussen kerkdienst en school en gezin.
3. Door in de kerkeraad niet aan bezinning op het jeugdwerk te doen.
4. Door als kerkeraad niet stimulerend en inspirerend te zijn naar leidinggevenden in het jeugdwerk toe.
5. Door je als ambtsdrager inzake gevoelige onderwerpen meer te laten leiden door de publieke opinie in de gemeente dan door de Schrift en zo er blijk van te geven geen onderscheid te maken tussen emotionele en principiële argumenten.
6. Door totaal geen belangstelling te tonen voor de activiteiten van de jongeren dan alleen als het 'mis'gaat.
7. Door geen visie te hebben op de plaats van jongeren in de gemeente.
8. Door er in het geheel geen erg in te hebben, dat we in een andere tijd leven dan zo'n 20 en meer jaren geleden, waardoor het voor de jongeren veel moeilijker is om met de vragen van kerk en geloof bezig te zijn.
9. Door uiterlijkheden meer aandacht te geven dan de wezenlijke inhoud van het Evangelie.
10. Door in eredienst en gemeente-zijn geen enkele verandering toe te staan.
11. Door van hen slechts te verwachten, dat zij zich gewillig houden aan onze gedragscodes.
12. Door niet naar hen te luisteren.
13. Door geen eerlijk antwoord te geven op wat zij vragen.
14. Door antwoord te geven op vragen die zij niet stellen.
15. Door hun kritiek te negeren.
16. Door hen niet in hun jong-zijn te accepteren.
17. Door hun geen verantwoordelijkheden toe te vertrouwen.
18. Door het geloof als 'nee' voor te stellen of als 'moeten'.
19. Door als ouderen niet positief in de kerk te staan.
20. Door als ouderen steeds maar kritiek te leveren op de kerk.
21. Door als ouderen de jongeren niet voor te leven wat de omgang met God en het leven in het geloof inhoudt en wat voor vreugde dit met zich meebrengt.
22. Door geen oog te hebben voor het veelkleurige werk van de Heilige Geest.
23. Door...

Niet compleet
Deze lijst van antwoorden is niet bedoeld als een volledige opsomming. Mijn bedoeling is alleen om eventueel blinde vlekken zichtbaar te maken. En om u die dit leest te stimuleren tot zelfonderzoek, bezinning en — indien nodig — tot heroverweging van uw visie en manier van bezig-zijn in de kerk, met name wanneer het gaat om uw relatie met jongeren.
Ik besef maar al te goed, dat ik ook mijn blinde vlekken heb. Wellicht dat u mij daarin kunt helpen. Graag zou ik dat dan van u horen. U zou mij en het werk onder de jongeren er een dienst mee bewijzen.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen