Het is een feit – Het is een feest

Toen Jezus Zijn intocht gedaan had in de heilige stad en Hij in de tempel bezig was de blinden en de kreupelen te genezen, riepen de kinderen: 'Hosannah de Zoon van David'. Waarop de overpriesters en schriftgeleerden, zeer ontstemd, tot Jezus gingen en zeiden: 'Hoort gij wel, wat dezen zeggen?' 'Ja', zei Jezus, 'hebt gij nooit gelezen: 'Uit de mond der jonge kinderen en der zuigelingen hebt Gij U lof toebereid?'

Het is een feest
Nu, dat hadden die Joodse leidslieden natuurlijk al wel eens gelezen. Dat kostelijke woord uit Psalm 8. En altijd bij het lezen van die woorden dachten zij dan aan de uittocht uit Egypte. Aan de overkant van de Schelfzee, daar hadden zelfs de zuigelingen aan de borsten van hun moeders de lof van God gezongen. 'Zingt de Heere, want Hij is hogelijk verheven! Hij heeft het paard met zijn ruiter in de zee gestort' (Ex. 15 : 21).
En zouden dan nu de kinderen zwijgen, nu Jezus op het punt stond een nog grotere verlossing tot stand te brengen? De meest beslissende bevrijding uit de macht van zonde en dood, graf en hel? Een pascha-voorbijgang zonder weerga. Door Zijn kruisdood op Golgotha. Door Zijn opstanding uit de doden.
Ook in het jaar onzes Heeren 1992 zingen de kinderen daar weer van. Want het is nog altijd een feit, dat onze Paaskoning het voor het zeggen heeft in de wereld. Heel de wereld — Zijn gebied. Door Zijn opstanding uit de doden heeft Hij de machten uitgetogen en die in het openbaar ten toon gesteld en over hen getriomfeerd (Kol. 2 : 15). De satan heeft het voorgoed verspeeld, al draagt hij dan nog steeds de naam van overste van deze wereld. Zijn activiteiten zijn op zijn best die van een oude stervende slang. Nog een paar stuiptrekkingen... Dan is het gedaan.
Op Golgotha is de wereld vergaan. Maar met Pasen is de Koningsheerschappij van Christus op de aarde gevestigd. 'Hem is gegeven alle macht in de hemel en op de aarde'. En Zijn gemeente, waarvan Hij het Hoofd is, mag dat geheim van Zijn Koningsheerschappij bewaren en uitdragen. Met Hem opgestaan uit het doodse bestaan van een gevloekte wereld. Met Hem een radicaal nieuw leven binnengetreden. Geen satan neemt hen ooit de zegekroon af.
Gezegend is Hij die komt in de Naam des Heeren. De eeuwige Triomfator. Pasen is een feest. De kinderen hebben er de mond vol van.

Het is een feit
Pasen is een feest. Maar is het ook een feit? Wanneer wij om ons heen zien, lijkt het er immers bepaald niet op, dat Christus Koning is. Het mensdom van onze dagen in het bijzonder is in de greep van het atheïsme en nihilisme geraakt. Er is sprake van een cultuuromslag, die alle waarden van gisteren in hun tegendeel heeft verkeerd. De aarde is vol van terreur en chaos. Het zgn. 'corpus christianum', waarin staat en maatschappij onder het beslag van het Woord van God leken te liggen, is welhaast tot op de bodem geslecht. De kerk wordt steeds verder gemarginaliseerd. De duivel lijkt vrij spel te hebben.
Steeds grimmiger wordt de situatie. Steeds groter de verblinding onder de mensen. Denk eens aan wat er — haast geruisloos — passeert, als een volksvertegenwoordiging de verantwoordelijkheid voor zijn rekening durft te nemen van een legalisering van 'euthanasie', waardoor in waarheid het barbarendom van eertijds opnieuw zijn intrede onder ons heeft gedaan. Heeft Gods hand op de wanden van zulk een volksbestaan, niet geschreven: 'Geteld, geteld, gewogen en te licht bevonden'?
De dagen, die wij thans beleven, zijn dagen van de antichrist? Van een samengebalde macht, een 'topfiguur' wiens getal 666 is? Het getal van de mens, bijna goddelijk (Openb. 13 : 18). Het inbegrip van machtsusurpatie (misbruik). De mens der wetteloosheid, door niets en niemand meer tegen te houden (2 Thess. 2). De mens, die absoluut vrij is om met elke wet te breken en daarom het inbegrip van een volstrekte chaos en vernietiging. Onze dagen zijn dagen van de loslating van satan uit zijn gevangenis (Openb. 20 : 1vv). Hij gaat rond als een briesende leeuw, zoekende wie hij zou mogen verslinden.
Is Christus Triomfator? Is Hij Koning? Maar dan toch zeker over een verdeeld Koninkrijk. Ja, het heeft er alle schijn van, dat Zijn Koningschap weinig meer is dan dat van een koning die uit zijn land verbannen is. Dat geroep van de kinderen met Pasen: Hosannah de Zoon van David... ach ja, maar kinderen roepen wel eens meer wat. Zeg, dat zij zwijgen.

Het is een feest, want het is een feit
En toch... Ondanks al die harde feiten, zojuist opgesomd, is daar ook op Pasen 1992 nog steeds een gemeente, die met deze kinderen van Jeruzalem meezingt. Die in al die schrikbarende dingen geen grond vindt voor ongeloof, maar er signalen in ziet van de komst van het Koninkrijk van Koning Jezus. Zij weet, dat al deze dingen eerst geschieden moeten. En zij beeft. Zij merkt het op, hoe er telkens een vertragingsproces optreedt in de uiteindelijke komst van dat Rijk. Zij verheugt zich over de tijden der verademing, die er gelukkig in dit laatst der dagen ook zijn. In al die opzienbarende gebeurtenissen in de Oostbloklanden aan het eind van de tachtiger jaren. In de wederkeer van Israël straks, als het geheimenis van Rom. 11 : 25vv ten volle openbaar zal komen.
Maar bovenal beleeft zij in dit alles de sterke hunkering naar de grote dag, waarop de opgestane Christus voor aller oog zichtbaar zal verschijnen in Zijn wederkomst. Onze Paaskoning heeft het nog voor het zeggen. Hij zal Zijn Almacht tonen. Wie Hem kennen mag, hoort in de geschiedenis Zijn voetstap. Pasen is de voorbode en garantie van Zijn wederkomst.

Hosannah/Maranatha
Hij komt eraan. En welk een dag zal dat zijn. De dag waarop alle oog Hem zal zien en alle knie zich voor Hem buigt. Het zal een dag zijn van een hoogst persoonlijke ontmoeting van de Rechter uit de hemel die alle bruiloftskinderen in alle droefenis en vervolging met een opgericht hoofd hebben verwacht. 'Even Dezelfde die Zich te voren om mijnentwil voor Gods gericht gesteld en al de vloek van mij weggenomen heeft.'
Het zal een dag zijn van opstanding der doden. 'Ik geloof de wederopstanding des vleses'. Het geloof gaat over in aanschouwen. Ook 'dit mijn vlees, door de kracht van Christus opgewekt zijnde, zal wederom met mijn ziel verenigd en aan het heerlijk lichaam van Christus gelijkvormig zijn'.
Het zal een dag van toorngericht zijn. Diës irae, diës illa' — o dag van toorn, o die dag. Als de Rechter van hemel en aarde af zal rekenen met allen, die niet wilden, dat Hij Koning over hen zou zijn. Als het grote Babylon, de hoer van Openb. 18 zal zijn gevallen: alle macht die er ooit op uit is geweest om Gods goede schepping onklaar te maken. Alle politieke en maatschappelijke tyrannie 'die ons ons hart doorwondt'. Alle terrorisme, alle schrikbewind. Alle milieuvervuilende technische geweldpleging van het woonoord van deze aarde.
Welk een dag zal dat zijn. Als Christus de souvereiniteit zal overdragen aan de Vader. Zijn werk als Middelaar is dan gedaan. De laatste vijand is te niet gedaan. God zal zijn alles en in allen (1 Kor. 15 : 28). En de koningen der aarde zullen hun heerlijkheid en eer (en die der volken) in het nieuwe Jeruzalem binnendragen (Openb. 21 : 24, 26). Een nieuwe hemel. Een nieuwe aarde. De zachtmoedigen zullen haar beërven. Zij die geschreven zijn in het boek des levens des Lams.
Welk een dag van vreugde zal dat wezen. Hoor, een nieuw lied. Van Mozes en van het Lam. Aan de oever van de glazen zee. Hoor de lof van God uit de mond van de jonge kinderen en van zuigelingen. Het is pasen geworden. Feest van de voorbijgang. Feest van de overtocht. Feest van de eeuwige thuiskomst van alle bruiloftskinderen. 'O, Heere onze Heere, hoe heerlijk is Uw Naam op de ganse aarde'.
Moderne theologen vragen soms vertwijfeld: Pasen, is dat een echt (historisch) feit? Of is het (alleen maar) een feest? Het is — zeggen zij — in elk geval een feit, dat het een feest is. Maar ons ontgaat ten enenmale de zin van een feest, dat niet berust in het feit van Christus' lichamelijke opstanding uit de doden.
Het is een feit, dat Jezus een leeg graf achterliet op de dag van Zijn opstanding. En het is een feit, wat Job zei: 'Want ik weet: mijn verlosser leeft en Hij zal de laatste over het stof opstaan; en als zij na mijn huid dit doorknaagd zullen hebben, zal ik uit mijn vlees God aanschouwen' (Job 19 : 25v).
Hosannah, Maranatha. Hebt gij dat nooit gelezen? De Heere onze God is hoog verheven. 'Kom Heere Jezus, kom haastiglijk'

Voetnoot foto:
Quinten Matsys: Maria Magdalena,
n.a.v. Math. 26 : 7.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen