Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zijn stroom die niet te stuiten is

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zijn stroom die niet te stuiten is

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

...en ziet, er vloden wateren uit, ...Ez. 47 : 1 (ged.)

Wat gaat er van de kerk uit, als de kerk uitgaat, lijkt mij een heel goede en toepasselijke vraag naar aanleiding van Ezechiëls visioen. Je kunt die vraag stellen als je bij de kerkdeur staat en je kijkt naar de gezichten van de kerkgangers, je hoort de gesprekken. Stel de vraag ook maar eens op maandag of een woensdag, als je weer kerkgangers ontmoet. Horen wij de lof aan de Allerhoogste, merken we iets van de aanraking van de Heilige Geest. Pinksteren is een gebeuren dat er ons aan herinnert, dat als de kerk is uitgegaan, de preek dus klaar is, wij er niet mee klaar mogen zijn. Lukas zegt in Handelingen, dat de apostelen alsmaar verder gingen met geestelijk de kerk te vergaderen. Vandaag lijkt het wel alsof de Geestesstroom vanuit Jeruzalem minder snel stroomt, ondieper is geworden, soms helemaal verdroogd.
Als de Heere aan Ezechiël dit visioen geeft, vol van beloften, moge dit ene heel sprekend zijn, dat de rivier Gods nooit verzandt, maar dat het werk van God de Heilige Geest zich verdiept, niet te stuiten is. De Heere geve ons, dat dit visioen, wat deze ziener in de moeite van zijn ballingschap en waarmee hij werd vertroost en hij anderen mee mocht versterken, dat ook onder ons wordt geschonken. Als Ezechiël dit krijgt te zien, heeft het betekenis voor hem in de eerste plaats, voor zijn tijdgenoten, maar ook voor ons. Voor toen wilde het zeggen welke grote dingen de Heere zou doen voor Zijn volk, dat Hij herstel gaf. Maar verder zegt het voor alle tijden dat de Heere Zijn Genade zal geven, ook buiten Kanaän.
Zo staat de profeet dan bij de Oostpoort, ziet vol verbazing waterstromen onder de dorpel door. Hij is vast en zeker een en al verbazing geweest. Water boven op een berg, hoe is dat mogelijk, water uit een tempel, waar komt dat vandaan? Verwar zijn gevoelens van verbazing niet met de schrik, die wij zouden ervaren, als dit ons in ons huis zou overkomen. Bij ons huis zou er iets goed fout zijn. In de visionaire tempel is het enkel verwonderlijk, zeer betekenisvol. De man die Ezechiël rondleidt, de engel toont hem wat dit is, althans waar het water vandaan komt: uit het huis, achter het altaar, over het tempelplein heen, stroomt het de berg oostwaarts af. Daar zet zich dit wonder voort.
Als zij in de richting van het Oosten gaan, meet de engel 1000 ellen en vraagt dan de profeet de stroom in te gaan. Het water komt tot zijn enkels. Na dezelfde afstand reikt het tot de knieën, dan verderop tot het middel en tenslotte is de stroom zo diep, dat je niet meer in het water kunt staan, maar moet zwemmen. Opnieuw is er iets heel wonderlijks, de beek houdt niet op, maar wordt dieper. Er komt zoveel water uit de tempel vloeien, dat er een volle, brede stroom ontstaat, die als een rivier door de vlakte tussen Jeruzalem en Jericho stroomt en die, naar de engel zegt, uitkomt in de Dode Zee. En als de profeet weer op de oever staat, ziet hij allerlei geboomte.
Wat betekent dit alles toch? Dit wonderlijke wat de Heere aan Zijn knecht geeft, is een vooruitzicht op het werk van de Heilige Geest. Op de Genadestroom, die zal gaan vloeien vanuit het heiligdom op de Pinksterdag. Voor Israël gold, dat zij moesten letten op wat in de tempel gebeurde. Maar bij de herbouwde tempel moet gelet worden op wat er uitgaat: God de Heilige Geest. Hoe krijgt op de Pinksterdag daardoor elk handelen van God een zeer diepe betekenis. Als Hij Zijn Zoon in de wereld zendt, is dit dat God bij mensen is. Als Deze Zijn leven geeft op Golgatha, zie je dan, dat Hij vóór ons is. Om Hem is God voor ons, als Hij Zijn geliefde Zoon opwekt uit de dood en Hem opneemt in Zijn Heerlijkheid. Heel Gods heilig heilswerk duidt de profeet ons aan in het aanwijzen van de bron: Gods huis, van achter het altaar. Toen al zag de profeet hoe rijk de liefde tot zondaren en doden vanuit de Heere vloeit: Moge het u in het hart treffen, dat nu rijk zichbaar wordt, dat de Heere het voor ons onmogelijke mogelijk maakt. Vanuit Zijn Heiligdom stroomt het leven de dood tegen. Daar waar dit water stroomt, komt leven in de zee van de dood, die een teken is van Gods heilig recht, daar gaat het wemelen van allerlei soorten van vis. Zodanig dat vissers hun netten er uitgooien. Ongedacht en ongehoord is Gods Goedheid, door de Heere Jezus Christus, Zijn Zoon, Heiland en Zaligmaker. Ziet toch hoe vol Gods rivier is. Het Woord stroomt de wereld over en overal waar dit Woord komt, schieten de bomen op. Ezechiël zag in zijn visioen de eerste psalm waar worden. Aan de boorden van de stroom zijn de altijd groene, altijd vruchtbare bomen van degenen, die door de Heere werden geraakt. De vrucht voor de Heere is er steeds. Zijn lof wordt gehoord. Hij alleen wordt er in groot gemaakt. Anderen worden aangesproken om te doen als zij: horen en geloven, luisteren in gehoorzaamheid en afhankelijkheid.
Ezechiël waarschuwt zijn volk en de kerk om niet op afstand te blijven. Bij de zee ziet hij modderige plaatsen, moerassen. Die worden niet aangeraakt, daar blijft de dood. Hier is het beeld van de mens, die het hart van de Heere weghoudt. Die Gods waarheid wel hoort, soms met enig genoegen, maar die toch blijft weigeren om te gehoorzamen. Het zijn zij die bijna bewogen werden Christus te volgen. Toch achtten zij Christus bloed voor hen overbodig. Laat toch ieder, die nog niets gevoelt van de werking van het levende water in het hart, de waarschuwing van Ezechiël horen. Laat in dat hart er geen rust zijn, voordat ook u deelt in die stroom van water, die vandaag nog vloeit. Komt tot de wateren.
Nog even terugkomen nu bij de deur van de uitgaande kerk. Ging u heen op de stroom van Gods water. Was het gepredikte Woord nog in beweging in u, maakte het van uw huis ook een huis van gebed en dienst aan de Allerhoogste? Immers, de preek was klaar, maar ons be-amen is levenslang dienen in aanbidding en lofprijs tot de Heere, alsook in de dienste aan onze naaste.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 juni 1992

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Zijn stroom die niet te stuiten is

Bekijk de hele uitgave van donderdag 18 juni 1992

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's