Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekbespreking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbespreking

3 minuten leestijd Arcering uitzetten

L.J. van Valen, De rotssteen van mijn hart; het leven van 'rabbi' John Duncan; uitgave Kok, Kampen, 187 blz., ƒ 42,50.
In 187 vol-bedrukte bladzijden geeft de schrijver een bijzonder indrukwekkend relaas van het leven en werken van Duncan, een Schotse theoloog, die in de vorige eeuw vooral in de F.P. church als predikant en hoogleraar een voorname rol heeft gespeeld. Het zijn vooral twee zaken, die mij bij het lezen van dit boek erg hebben aangesproken. In de eerste plaats het Zicht op Israël, dat kennelijk in die dagen als een wonder van God aan opwekkingspredikers als R.M. McCheyne en J. Duncan werd gegund. Duncan heeft ook – samen met McCheyne en anderen – het heilige land bezocht. En mede door hun ijver voor Israël is er ook in Hongarije (Boedapest) in die dagen een intensieve arbeid onder de joden aldaar geweest. Hoewel Duncan ervan overtuigd zal zijn geweest, dat de wijze in de verkondiging van het Evangelie onder joden op een andere wijze geschiedt dan onder pure heidenen, wordt er toch druk gesproken over joden-zending.
Hoe dit ook zij, Van Valen heeft er goed aan gedaan om door zijn publicatie nog eens het licht te laten vallen op een periode in de kerkgeschiedenis in de vorige eeuw in Schotland, waarin een geestelijke opwekking niet los kon worden gezien van de liefde voor Gods oude bondsvolk.
Het tweede dat mij bijzonder aansprak in dit boek is de gedurige worsteling die het leven van Duncan kenmerkte met de vraag naar de zekerheid des geloofs. Of Van Valen er helemaal uitkomt, door van de leermeester van Duncan, de Zwitserse theoloog César Malan te zeggen, dat hij te weinig oog had voor het gegeven, dat geloof nu eenmaal ook door twijfel is omgeven (blz. 116), betwijfel ik. Niet ieders geloof is zo levenslang bestreden als dat van Duncan. En daarmee behoeft het er niet minder om te zijn. Trouwens, juist die levenslang aangevochtenen kunnen nooit beter geholpen zijn dan met de oproep tot onmiddellijke en radicale ongereserveerde overgave aan Christus (McCheyne). Het is in die weg, dat de zekerheid van het gevoel (zo men die onderscheiden wil van de zekerheid van het geloof) constant zal worden gevoed.
Overigens wordt door deze opmerking mijnerzijds niets afgedaan van mijn grote waardering voor het speurwerk van Van Valen, waardoor een stuk kerkgeschiedenis weer is gaan leven. Zonder twijfel zal zijn boek door velen in één adem worden uitgelezen. Moge de Heere het zegenen, ook tot versterking van het geloof en tot de roep om een reveil, ook in onze geesteloze tijd van zo groot belang.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 september 1992

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Boekbespreking

Bekijk de hele uitgave van donderdag 3 september 1992

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's