Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Navolging van Christus (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Navolging van Christus (3)

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Christus navolgen betekent: in verbondenheid aan de Heere Jezus, Gods wil doen. Dat kan alleen, als wij door het geloof uit Hem leven. Wie met Hem gestorven is en opgestaan, komt anders in de wereld te staan. Hoofdzaken van vroeger worden nu bijzaken en wat eerst buiten ons gezichtsveld lag, is nu de eerste roeping geworden. De apostel spreekt in de brief aan de Galaten over de kracht van het kruis van Christus. Het is voor hem het enige waarin hij zich beroemen kan, want door dat kruis is hij 'der wereld gekruisigd'. Wie aan Gods kant gezet werd, heeft de roeping, de opgestane Heiland te volgen in leven en sterven. Dat komt uit in onze handel en wandel. De Heilige Geest vernieuwt de gelovigen naar het evenbeeld van Christus. Hij verbindt ons aan het Woord van God. Eerst vanuit het geloof aan Gods Woord kan het immers tot navolging komen.
Op die weg is Christus tegelijk Voorbeeld en Voleinder. Hij geeft vreugde in de grootste beproevingen. In Zijn kracht wordt het mogelijk het kruis vrolijk te dragen. De Heilige Geest doet ons op Hem zien en in Zijn voetstappen treden. De apostel Paulus schrijft aan de Thessalonicensen: 'Gij zijt onze navolgers geworden, en des Heeren, het Woord aangenomen hebbende, in vele verdrukking, met blijdschap des Heiligen Geestes'. Het Woord van God wijst ons in het geloofde weg van de dankbaarheid, die Christus in Zijn lijden en sterven gebaand heeft en waartoe Hij ons als de Levensvorst opwekt door de kracht van Zijn opstanding. Hij heeft de Vader volkomen gediend en alleen door Hem kunnen we vruchten voortbrengen, der bekering waardig. Op de weg van de navolging wordt al dieper geleerd, hoe waar het Woord van Christus is: 'Zonder Mij kunt ge niets doen'.
Hoezeer Christus in alles de Voorganger is, wordt duidelijk in de geschiedenis van de voetwassing (Joh. 13). De Heiland vernedert Zich in Zijn gadeloze liefde tot het werk van de minste slaaf en wast de voeten van de discidden van hen als Eén, Die dient. Daarmee geeft Hij, Die de Heere en de Meester is. Zijn discipelen een voorbeeld, opdat zij zullen doen als Hij en elkaar zullen dienen door de liefde. Dat is een nieuw gebod; het wijst de weg naar een nieuw leven, waaraan de discipelen herkenbaar moeten zijn. Daarom geldt: 'Indien gij deze dingen weet, zalig zijt gij, zo gij dezelve doet'. Hoe meer de Heilige Geest ons vervult, des te meer wordt ons leven op Christus gericht. Hij krijgt gestalte in ons, waar wij door genade leren leven als barmhartigen, zachtmoedigen, hongerigen en dorstigen naar de gerechtigheid, vreedzamen etc. Het Nieuwe Testament geeft ons daarvan duidelijke voorbeelden. Stephanus volgt Zijn Meester in Zijn sterven bijna letterlijk na, wanneer hij bidt voor zijn vijanden en zijn geest in de handen van Christus beveelt.

Lijden
Aan de marteldood van deze diaken wordt zichtbaar, dat wie Christus navolgt, met vervolging en kruis te maken krijgt. De apostel Paulus schrijft aan de Galaten, dat hij de lidtekenen van de Heere Jezus in zijn lichaam draagt. Hij bedoelt daarmee niet, dat hij letterlijk dezelfde wonden als Christus in zijn lichaam omdraagt. Veeleer moet gedacht worden aan wat Ridderbos schrijft: 'Vermoedelijk zijn dit de tekenen van lijden en beproeving, die hem ten deel waren gevallen in de dienst van het evangelie'. Ze worden lidtekenen van de Heere Jezus genoemd, omdat 'in deze tekenen de gemeenschap in het lijden met Jezus openbaar kwam'. Het lijden wat de volgelingen van Christus moeten ondergaan, is hetzelfde als wat hun Heere moest meemaken, 'niet hetzelfde in zijn vrucht, maar in zijn aard'. Paulus noemt de gevolgen van zijn lijden om het evangelie 'lidtekenen van de Heere Jezus', omdat zij heenwijzen naar wat Jezus tijdens Zijn aardse leven geschiedde en daarin dezelfde haat van de wereld voelbaar wordt, die de Heere Jezus aan het kruis bracht.
In de brief aan de Kollossenzen verwijst Paulus opnieuw naar het lijden, dat de navolging van Christus meebrengt. Hij spreekt daar over het 'vervullen van de overblijfselen van de verdrukkingen van Christus, voor Zijn lichaam, hetwelk is de Gemeente'. Daarmee bedoelt hij, dat hij vol maakt (vervult), wat aan de 'verdrukkingen van Christus nog niet is vervuld. Juist daarin ervaart hij de gemeenschap met Christus, zijn Heere. 'Hij, Die het eigenlijke, enige lijden vóór ons heeft geleden, lijdt ín ons en mèt ons in wat er nog rest van de messiaanse weeën'. Er is een onverbrekelijke band tussen Christus als het Hoofd en de Kerk als Zijn lichaam. Zo komen de verdrukkingen, die Paulus lijdt, Christus' Kerk ten goede. Daarbij is echter nooit sprake van een aanvulling op het verlossingswerk van Christus, alsof daar nog iets aan zou ontbreken. Het is veeleer een gevolg van het komen achter Hem, Die het kruis heeft verdragen en de schande veracht.

De nauwe verbondenheid met Christus de Voorganger, Die de Zijnen roept door Zijn Woord en Geest, wordt ook in de brief aan de Filippenzen ter sprake gebracht: 'Dat gevoelen zij in u, hetwelk ook in Christus Jezus was'. Vanuit het leven van Christus worden allerlei praktische lijnen getrokken naar het leven van de christenen. De apostel roept de gemeente op, eensgezind te zijn, voor elkaar te bidden, met ootmoed de ander uitnemender te achten dan zichzelf, elkaar lief te hebben. Dat vraagt zelfverloochening.
Niemand heeft dat meer in praktijk gebracht dan de Heiland Zelf Zijn liefde en zelfverloochening was onvergelijkelijk groot. Hoe meer we zicht krijgen op Zijn trouw en liefde, zoals die in Zijn lijdensweg openbaar komen, des te meer ontdekken we, hoe ver wij achterblijven bij de volkomen gehoorzaamheid en zelfovergave van Christus. Het wordt steeds duidelijker, dat wij dagelijks struikelen en vallen op de weg van de navolging. Maar Hij is doorgegaan tot het einde en heeft de loop volbracht. Dat leert ieder die gelooft tot Hem de toevlucht nemen. Die ons geschonken is tot heiligmaking en tot een volkomen verlossing.
Vanuit die verbondenheid aan de Heere Jezus Christus groeit het verlangen, om aan Hem gelijkvormig te worden en bidden we met de Avondzang: 'O Zoon, maak ons Uw beeld gelijk'. Hij trekt ons mee achter Zich aan door Zijn Geest en Woord, zodat we Zijn wil gaan doen. Dat eist ons helemaal op. De apostel Paulus laat ons in de Filippenzenbrief iets zien van zijn persoonlijke levensgang. Hij spreekt over 'de uitnemendheid der kennis van Christus, mijn Heere'. De Heiland is hem alles waard geworden. Hij heeft door het geloof de rijkdom van Christus en Zijn genade leren kennen, toen de Heilige Geest zijn oog verlichtte, zodat het Woord voor hem open viel. Nu weet hij maar één ding: Jezus volgen en Hem van harte dienen. Hij heeft de roeping van de Heiland verstaan, die tot hem klonk op de weg naar Damascus. Sinds die dag trekt Christus hem aan als een magneet. Paulus heeft geen rust meer, totdat hij tenslotte de prijs zal ontvangen. Heel zijn leven is één grote worsteling om Christus te volgen. 'Vergetende hetgeen achter is en strekkende mij tot hetgeen voor is, jaag ik naar het wit tot de prijs van de roeping Gods, die van boven is in Christus Jezus.'
Daarbij zoekt de apostel zijn sterkte niet in zichzelf, maar in Christus. Hij wil Hem kennen in de kracht van Zijn opstanding en de gemeenschap van Zijn lijden, gelijkvormig worden aan Zijn dood om te mogen komen tot de opstanding der doden. Weer komt hier het motief van de navolging terug. Het houdt de afsterving van de oude mens in en de opstanding van de nieuwe, zoals die in het leven van de bekering geschiedt. De kracht voor het volgen van Christus ligt in de geloofsgemeenschap met de lijdende en opgestane Heiland. Hij is geen toeschouwer, Die uit de verte toeziet, hoe Zijn Kerk worstelt om de weg naar God te vinden, maar is in dat alles betrokken. Hij staat aan Gods rechterhand om voor Zijn volk te bidden en werkt door Zijn Geest in de Zijnen wat zij nodig hebben om hun weg te volbrengen. Dat sluit hun inzet niet uit, maar in. Ze worden geroepen om hun zaligheid te werken met vreze en beven, te strijden tegen de zonde en het goede te doen. Paulus spreekt over het najágen van de roeping. Dat vraagt volle inzet. Maar tegelijk geldt: 'Het is God, Die in u werkt beide het willen en het werken naar Zijn welbehagen'. Zo is de navolging van Christus tegelijk gave en opgave. Christus is daarbij voorbeeld en Voleinder van het geloof.
E. Schweitzer gebruikt een mooi beeld om dat te verduidelijken: 'Wanneer het in een hooggelegen deel van een bergdal plotseling zwaar begint te sneeuwen, kan een kind, dat bij zijn grootmoeder op bezoek is, niet meer thuis komen. Maar zijn vader haalt het op, gaat voorop en baant met zijn sterke schouders een weg door de opgewaaide sneeuw. Het kind komt achter hem aan. Het zet zijn voeten stap, voor stap in dezelfde voetstappen als zijn vader, maar toch op een totaal andere manier. Als de vader zijn kind alleen een voorbeeld wilde geven, moest het kind zich tien met een weg banen en daarbij alleen aan vader afkijken hoe het dat doen moest. Als de Vader alleen een plaatsbekleder (of een Voleinder, schr.) voor het kind wilde zijn, dan bleef het kind bij grootmoeder thuis en dacht het: Vader gaat voor mij naar huis.' Levend van genade, worden we geroepen de Heere met alle kracht te dienen, ook al gaat die weg door lijden en verdrukking heen. Als wij Christus maar in het oog houden, is de uitkomst van de geloofsweg zeker. Johannes heeft daar uit de verte iets van gezien, toen hij het Lam zag met de honderd vierenveertig duizend op de berg Sion. Van hen is veel te zeggen, maar eigenlijk wordt hun leven in één zin verklaard: 'Dezen zijn het, die het Lam volgen, waar het ook heen gaat.'

A.W. van der Plas, Waddinxveen

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 maart 1993

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Navolging van Christus (3)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 maart 1993

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's