Boekbespreking

Johannes Duns Scotus, 'Contingentie en vrijheid' (Lectura I 39), onder red. van A. Vos Jaczn., uitg. Meinema Zoetermeer, 1992, 208 blz., ƒ 24,50.
De Engelsman Johannes Duns Scotus werd bekend als één van de hoofdvertegenwoordigers van de Franciscaanse school uit de 13e en de 14e eeuw. God was voor hem de grote Wil, waarvoor geen grond valt aan te geven. Iets is goed omdat God het zo gewild heeft, niet omdat God het goede prefereert. Diezelfde trek projecteert hij op de mens als beelddrager van God. De wil van de mens is door geen enkel inzicht of dictaat van het intellect gebonden.
Over de levensloop van Duns Scotus weten we weinig. Het staat vast dat hij in Oxford, Parijs en Keulen doceerde. In de Lectura zijn de aantekeningen verzameld, die hij maakte met het oog op de te geven colleges over de Sententiae. Dit is een vermaard dogmatisch handboek van Petrus Lombardus uit de 12e eeuw.
Een Utrechts werkgezelschap heeft zich onder leiding van dr. A. Vos verdiept in het werk van Duns Scotus. In de inleiding wordt de visie van Duns Scotus ontvouwd, daarna volgt de tekst van Lectura I 39 in het Nederlands en Latijn. Het commentaar in het laatste hoofdstuk maakt de teksten duidelijk.
Het is een boek dat tot het 'verstand' wil spreken. Tegelijk ook de vrijheid van de Goddelijke liefde wenst te reflecteren. Wie zijn leven op de Bijbel oriënteert komt wel met vragen te zitten, b.v. de loochening van de leer van de erfzonde. Dit werk van de 'scherpzinnige meester' is geschikt voor lezers met een theologisch-filosofische interesse.
dr. J. Broekhuis, Voorthuizen

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen