Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Jeugdpastoraat via het gezin (3)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Jeugdpastoraat via het gezin (3)

Zorg voor jongeren

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

Kleintjes worden groter.
De doopdienst is om nooit te vergeten.
De drieënige God verzekerde en verzegelde Zijn genadige beloften. Zij gelden ons en onze kinderen.
We zeggen vaak: niet te geloven!
We leren het nochtans geloven.
We beloofden het ons kroost te leren geloven.
We namen het ons niet slechts voor. Want we weten dat de weg naar de hel met goede voornemens is geplaveid.
We beloofden het plechtig en aanvaardden de grote verantwoordelijkheid van het onderwijzen in de leer der zaligheid.
… naar uw vermogen te onderwijzen, of te doen (en te helpen) onderwijzen…
Johannes à Lasco stelt in zijn 'Forma ac Ratio' (1555) de vraag of de ouders hun kinderen, wanneer zij beginnen op te groeien, zullen onderwijzen in de ware kennis en religie van God.
Dat het hier om meer gaat dan een verstandelijke kennis der waarheid, moet ons duidelijk zijn. Er wordt gesproken over de ware kennis en religie van God. Het gaat om planten en natmaken in de vaste overtuiging dat het God zelf is, die de wasdom geven moet en die het ook doen zal naar Zijn belofte.
Het gaat om de pastorale zorg van de ouders, besteed aan de lammeren van de kudde des HEEREN.
Spraken we de vorige maal over de pastorale zorg middels de doopcatechese aan doopouders rondom de zgn. doop-aangifte, nu willen we het hebben over de toerusting van ouders in de kerkdienst.
Het is in vele gemeenten zo dat, wanneer er gespreksavonden belegd worden rondom de geloofsopvoeding en geloofsoverdracht, vele ouders schitteren door afwezigheid. Juist hen met wie je erover zou willen spreken, mis je. En juist als jonge ouders ervaar je datje elkaar zo nodig hebt in het gaan in rechte sporen. In de christelijke gemeente mag toch een ieder niet geloven en doen wat goed is in zijn ogen? Hoe heilzaam is het elkaar als jonge ouders te bouwen in en te bewaren bij het allerheiligst geloof (de waarachtige en volkomen leer der zaligheid) en te bewaren in de liefde Gods. Er is toch ook een christelijke levensstijl, een geheel anders zijn dan de wereld, waarbij een zekere uniformiteit heilzaam is voor het samenleven van de gezinnen in de christelijke gemeente. Een uit liefde doen en laten voor elkaar.
In de hervormde gemeente van Wapenveld zijn we een seizoen lang op allerlei wijze bezig geweest met 'geloofsoverdracht'.
Op de verenigingen, op de bijbel-gesprekskringen, ook tijdens de huisbezoeken werd er in de gezinnen over gesproken.
Het samen bidden en het samen lezen uit de Bijbel kwam ter sprake, de zgn. huiscatechese. Het gezin is toch een samenzijn. Hoe bedreigd is het gezinsleven, doordat het leven van de gezinsleden zo ver uitéén ligt. Welke ouders doen er nog de moeite voor, iets waar te maken van hun ja-woord bij de doop gegeven, al is het maar door de tijd voor de Schriftlezing te nemen, en behalve de allerkleinsten te vragen naar het laatste woord, ook de anderen in het nagesprek te betrekken.
De Synode van Dordrecht (1618/1619) heeft de nadruk gelegd op de huiscatechese. Ouders moeten met hun kinderen de Schrift lezen en bespreken; ze wat laten leren, en ze overhoren.
Wat dit betreft brengen vele 'evangelischen' dit Dordts vermaan meer in praktijk dan hen die zich in alle opzichten met Dordt en haar belijden verwant weten.
Naast de aandacht voor deze zaak in de samenkomsten van de Gemeente in de week en op de huisbezoeken, hebben we tijdens de doopdiensten heel gericht en praktisch vanuit het Woord toerusting gegeven over de taak die ouders hebben bij de geloofsoverdracht. Bij de uitgang ontving een ieder een aantal gesprekspunten op stencil om over het gehoorde na te denken en met elkaar na te spreken. Dit had zijn uitwerking op de huisbezoeken in de weken die volgden.
Op deze wijze werd de gehele gemeente onderricht aangaande de zo belangrijke zaak: geloofsoverdracht/geloofsopvoeding.
Het gesprek werd op deze wijze 'gemeentebreed' gestimuleerd.
De serie preken werd afgesloten met een preekbespreking voor oud(er) en jong.
In de gezinnen werd op deze wijze het samen spreken gestimuleerd en werd het belang van pastorale zorg via het gezin sterk benadrukt.
We willen de toerusting in de kerkdienst van harte aanbevelen.
Kringwerk en gespreksavonden zijn van belang, maar de meesten bereik je middels de prediking. Die moet dan ook schriftuurlijk zijn. En wanneer ze werkelijk schriftuurlijk is, is ze ook bevindelijk. Dan zullen de vragen van oud(er) en jong aan de orde komen en beantwoording zal plaatsvinden.
Gezegende gemeente waar bijbelboeken door-gepreekt worden, getrouwe catechismusprediking is en bijbellezingen zijn.
De gemeente wordt des zondags en in de werk-week toegerust tot alle goed werk.
En dat goede werk is ook: oog en hart hebben voor je naaste. Zou dat niet in het gezin beginnen?

A. Baas, Ermelo

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 juli 1993

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Jeugdpastoraat via het gezin (3)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 22 juli 1993

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's