Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Globaal bekeken

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Globaal bekeken

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Uit Israël-magazine knippen we de volgende uitspraken i.v.m. het akkoord, dat werd gesloten tussen Israël en de P.LO.

• 'De geschiedenis leert ons dat de mens niets leert van de geschiedenis.'
(Hegel)

• 'In de volgende fase, na de erkenning van een Palestijnse staat, zullen we er aan werken dat onze soevereiniteit in het land van Palestina wordt gevestigd. (…) Onze aanwezigheid in Palestina hang af van de vernietiging van de andere (joodse) cultuur.'
(Shieik Abd Al-Hamid Al-Sayegh, voorzitter van de Palestijnse Nationale Raad (PNC) in de Saudische krant A-Sharq Al-Awsat, 13 januari 1988.)

• 'De onstuimige haast om een vijand te omarmen die de taal van de vrede spreekt met het voornemen oorlog te voeren, zal op lange termijn worden gezien als een historische blunder.'
(Likoed-voorzitter Benyamin Netanyahu)

• 'Hij die één centimeter van Jeruzalem opgeeft is geen Arabier of moslim.'
(Jasser Arafat)

• 'We hebben geen centimeter opgegeven. Jeruzalem blijft onder Israëlische soevereiniteit en onze hoofdstad. De nederzettingen zullen blijven – niet één zal er worden ontmanteld.'
(Jitschak Rabin).

• 'Ik sta achter het akkoord, maar ik ben bezorgd over de toekomst van de stad (Jeruzalem, red.). (…) De Palestijnse eis voor de instelling van twee hoofdsteden of twee gemeentebesturen kan niet worden geaccepteerd binnen het raamwerk van een verenigd Jeruzalem. Er was hier nooit een Palestijnse hoofdstad en tijdens hun gebeden hebben zij zich altijd richting Mekka gewend.'
(Jeruzalems burgemeester Teddy Kollek)

• 'We naderen het eind van ons honderdjarig dispuut met de Palestijnen. En jullie, mannen van gisteren, kunnen geen vijf stappen vooruit zien. De wereld is volledig veranderd, maar jullie hebben je dat niet gerealiseerd.'
(Simon Peres tegen de Likoedfraktie tijdens een Knessetdebat)


Dezer dagen verscheen een boek over 'Professor Wisse' van de hand van ds. H. van der Ham (uitgave De Groot, Goudriaan/Kampen). Uit dit lezenswaardige boek de volgende passage:

'Wisse was een liefhebber van vissen. Zo ging hij nogal eens naar de vijver bij het huis van de familie Du Marchie van Voorthuysen; aan de Wildbaan in Driebergen. Daar zaten heel wat karpers. Hij kwam dan in de vroege morgenuren om te voorkomen dat de mensen zouden zeggen: Daar zit hij alweer te vissen, heeft hij niets anders te doen?
De latere predikant E. du Marchie van Voorthuysen vertelde: "Ook ik zou op een morgen gaan vissen. Ds. Wisse ziet me en zegt: '"Zo, Everard, wat zou je ervan zeggen als de Heere je eens visser der mensen zou maken?'" Ik dacht bij mijzelf: '"dat nooit, dan moet ik altijd naar de kerk'". Als jonge jongen van 13-14 jaar wist ik wel dat dit te zeggen niet beleefd was, dus ik maakte me er maar een beetje van af". Toch is deze Everard visser der mensen (v.d.m.) geworden. Professor Wisse heeft hem eind 1937 tot het predikantswerk ingeleid in zijn eerste gemeente Urk.
Wisse was inderdaad een liefhebber van vissen. Er is nog een foto voorhanden waarop afgebeeld is, dat hij zit te hengelen. Het kon gebeuren, dat mensen zich eraan stootten, dat een dominee nota bene zat te vissen!
In Het nooit verloren vergezicht (p.41) vertelt ds. Jac. van Dijk van zo'n voorval. "De avond tevoren, had hij ons verteld dat hij moest vissen van de dokter voor de zenuwen. Hij zat – pet op – in de buurt van Driebergen te vissen. Daar komt een dierbare dame aan, blijft staan en zegt: '"Professor Wisse, u moet mensen vissen'". '"Ja vrouw dat weet ik – maar deze hier bijten beter'".'


'Beeldenstorm', zo heet een dezer dagen uitgekomen boek met 'aforismen van Okke Jager'. Hier volgen enkele puntige uitspraken van de in 1992 overleden predikant, die met recht ook een taalkunstenaar mocht worden genoemd.

• Wij vinden het vanzelfsprekend dat een zendeling de taal leert van het land waar hij gaat werken en dat hij bij terugkeer naar het thuisfront nog altijd te herkennen blijft als 'typisch iemand uit de zending'. Maar als een predikant in Nederland verschillende 'talen' spreekt hebben wij daar vaak moeite mee.

• Er is onder alle miskende mensen één groep die misschien wel het méést miskend wordt: er zijn er, die steeds gewaardeerd worden, maar nooit op de goede manier. Men kan tegelijk miskend én populair zijn.

• De eersterangsdichters worden goed besproken en de derderangsdichters worden goed verkocht, maar de tweederangsdichters vallen onbesproken én onverkocht tussen wal en schip.

• Ons volk pleegt boeken over dominees te verslinden, zoals het de dominees zelf verslindt: maar zoals het de dichters voorbijloopt, loopt het meestal ook de boeken over dichters voorbij.

• Boeken hebben hun succes vaak aan hun titel te danken, net als mensen.

• Als alleen zij zouden preken die echt iets te zeggen hebben, zou het in vele kerken stil blijven.

• Zwijgen is véél vermoeiender dan preken.

• Een conservatief denkt dat hij gelooft en een progressief gelooft dat hij denkt.

• Een dominee recenseert alleen prekenbundels, ook als hij dichtbundels recenseert.

J. van der Graaf

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 november 1993

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's

Globaal bekeken

Bekijk de hele uitgave van donderdag 4 november 1993

De Waarheidsvriend | 20 Pagina's