Werken om geschonken spijs!

Spijs die vergaat
ledere dag eten wij ons dagelijks voedsel. Dit hebben we nodig om nieuwe kracht te ontvangen en te kunnen leven. Deze spijs eten we met onze mond en wordt in het lichaam verteerd. Dit is spijs die vergaat.
Aan het begin van Johannes 6 lezen wij, dat de Zaligmaker op wonderlijke wijze heeft gezorgd voor het dagelijks voedsel. Vijf broden en 2 visjes waren onder de zegenende handen van Jezus genoeg voor een schare van 5000 mannen.
De mensen kwamen hierdoor zo onder de indruk, dat zij tot elkaar zeiden: 'Deze is waarlijk de Profeet Die in de wereld komen zou.' (vs. 14)
Jezus wist, dat zij Hem Koning wilden maken. Wat is immers aantrekkelijker dan Jezus als Koning? Dan zouden ze door Jezus heel gemakkelijk aan dagelijks voedsel komen. Ze volgden Jezus om het brood! (vs. 26)
Onder spijs die vergaat, zouden we ook kunnen rekenen alle dingen die behoren bij dit aardse leven dat voorbijgaat. 'De wereld gaat voorbij en haar begeerlijkheid' (1 Joh. 2 : 17). Gezin, dagelijks werk, huis, studie, enz. Ze behoren bij dit aardse leven. Ze zijn op zich goed, maar er komt wel een einde aan. In het stervensuur moeten we alles achterlaten. Voor de wereld in haar geheel geldt: ls Christus wederkomt, zal deze aarde met alles wat daarin is vergaan als door vuur.

Werken voor de spijs die vergaat?
Als we de tekst heel letterlijk zouden nemen, lijkt de conclusie: 'Stop maar met te werken voor aardse dingen!'
Dit is de bedoeling van de Heere Jezus echter niet. De Heiland gebruikt in onze tekst een joodse manier van uitdrukken in een spreuk die zwart-wit de zaken tegenover elkaar stelt. Hiermee wordt dan duidelijk gemaakt, waar de prioriteiten gelegd moeten worden. Wat moet het belangrijkste in het leven zijn?!
In het paradijs konden Adam en Eva het ­dagelijks voedsel zo maar nemen van alles wat er groeide. Toch had de Heere hun de ­opdracht gegeven om de hof te bebouwen en te bewaren.
Door de zondeval is het werken voor het dagelijks voedsel moeilijk en moeizaam geworden. In het zweet uws aanschijns zult gij brood eten! Door de zonde weten wij mensen ook niet meer om maat te houden. De mens, die zich van God heeft los gerukt, is aardsgezind. Hij leeft voor eigen eer en eigen plezier. Hij leeft voor het zichtbare, de dingen die voorbijgaan. Daar is al het werken van de mens op gericht.
Toch is op zich het werken voor de spijs die vergaat niet verkeerd, maar bijbelse opdracht. De luiaard, hoe geestelijk hij ook schijnt in zijn motieven, heeft het niet bij het rechte eind. Als iemand niet wil werken, zal hij ook niet eten. (2 Thess. 3 : 10)

Spijs die blijft
Tegenover de spijs die vergaat, stelt Jezus de spijs die blijft tot in het eeuwige leven. In het vervolg van het gesprek met de joden komt dit element van spijs steeds weer terug. Via het manna in de woestijn gaat de Heere Jezus onderwijs geven over Zichzelf. Dit loopt uit in het 'IK ben het Brood des levens, die tot Mij komt, zal geenszins hongeren, en die in Mij gelooft, zal nimmermeer dorsten.' (vs. 35).
Jezus Christus blijft tot in eeuwigheid. Zijn woorden blijven tot in eeuwigheid. Zijn Middelaarswerk houdt altijd kracht.
Jezus en Zijn gerechtigheid zijn spijze voor de hongerige ziel. Zijn gerechtigheid redt van de dood. Op grond van Zijn lijden, sterven en opstanding is er leven voor allen die door een waar geloof aan Hem verbonden zijn.
Mogen we weten van verzadiging in Christus Jezus? Dat het ons goed is om aan Zijn voeten te zitten? Laat dan de wereld haar schatten roemen, Jezus Christus is de grootste schat!
Wie dit Brood eet, zal in der eeuwigheid leven (vs. 58). Geestelijk één met Hem worden. Hem ingeplant worden en al Zijn schatten en weldaden aannemen betekent leven tot in eeuwigheid. Hem kennen en de Vader kennen is het eeuwige leven.

Werken voor de eeuwig blijvende spijs
De Heere Jezus roept op om voor die eeuwig blijvende spijs te werken. We moeten er blijkbaar wat voor doen, om Christus en Zijn gerechtigheid te verkrijgen.
Voor de dagelijkse spijs moeten we werken, maar hier bovenuit gaat het werken voor de eeuwig blijvende spijs.
De spijze die blijft is te vinden in het Woord van God, dat blijft tot in eeuvrigheid. Dit Woord zelf kan de ziel, ofschoon zij alles mist, door zijne smaak en hart en zinnen strelen. (Ps. 119). Waar zullen wij het Brood des levens vinden anders dan in het Woord? Hiervoor moeten en mogen wij werken. De Heere Jezus Zelf heeft in Matth. 7 opgeroepen om te bidden, te zoeken en te kloppen.
Lezer(es) werkt u om de spijs die blijft tot in het eeuwige leven?
Bidt u de hemelse Vader om het Brood dat Hij aan Zijn kinderen uitdeelt? Zoekt u het Brood des levens met een hartelijk verlangen? Klopt u aan de hemelpoort om bij uw Rechter genade te vinden en gespijzigd te worden ten eeuwige leven?
Voor de dagelijkse spijs werken wij, terwijl wij bidden: 'Geef ons heden ons dagelijks brood'. Veel meer is het nodig om in de weg der middelen te werken voor de spijs die blijft tot in het eeuwige leven.
Laten we bidden om de vervulling van Gods belofte: 'Want een ieder, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden.' (Matth. 7 : 8)

Geschonken spijs
Werken voor de zaligheid, dat zat de Farizeeërs en Schriftgeleerden in het bloed. Hun heilleer was een stelsel van werken en beloond worden. Zij willen wel werken, maar welke werken? Jezus wijst hen – en ons! – er op dat er maar één werk is dat voor God aangenaam is en dat Hij van ons vraagt. 'Dat gij gelooft in Hem, Dien Hij gezonden heeft' (vs. 29).
Dit is de doodsteek voor alle werkheiligheid die gerechtigheid voor God probeert te verdienen. Niemand zal van het Brood des Levens eten uit verdienste – maar uit genade! De Zoon des Mensen zal die spijze geven! Daartoe is Hij door de Vader gezonden met bevoegdheid om deze spijs uit te delen. Hij heeft Gods zegel op Zijn zending. Hij is gezalfd om Zaligmaker te zijn. Gezonden om hongerigen te voeden ten eeuwigen leven. De Heilige Geest werkt het geloof in het zondaarshart, om zich aan Christus geheel en al over te geven.
Mochten we in de weg van belijdenis van al onze zonden Christus in de belofte van het evangelie zien in Zijn schoonheid? Kregen we Hem nodig als voedsel voor onze hongerige ziel? Wie hongert naar Zijn gerechtigheid zal verzadigd worden. Want Hij biedt Zichzelf in de beloften van het evangelie aan. Hij schenkt Zichzelf door Zijn Geest aan hongerigen tot verzadiging. God de Vader schenkt Christus' gerechtigheid aan de zondaar die in Gods gericht vreest om te komen. Dit geeft verzadiging van vreugde en vrede!
Maar zij die met het Broods Christus verzadigd worden, roemen niet in hun eigen werken. Er kan alleen geroemd worden in Zijn werk. Roemen in vrije gunst alleen! Heere Jezus, U gaf mij Uzelf als Brood des levens.

A. Jonker, Barendrecht

Errata
In de meditatie van vorige week is door een technische onvolkomenheid een hinderlijke drukfout geslopen. De tweede regel op pagina 98 moet luiden: 'Schriften door de werking van de Heilige Geest…'

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen