Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De liturgie van Pasen

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De liturgie van Pasen

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

Genade zij u en vrede

Van eredienst tot eredienst worden wij gegroet.

Gegroet van 's hemelswege. Geen loze woorden, maar geladen woorden, overvol van het leven van Pasen.

Ook op de Paasmorgen begint de liturgie met de groet van de Heere. Nooit klinken deze woorden zo diep en zo gevuld als juist deze morgen. Groetend kwam de Heere ook de eerste tijd naar Zijn gemeente toe. Ineens was Hij daar. De Opgestane kwam door gesloten deuren binnen. En in de kring van Zijn discipelen klonk Zijn groet:

Vrede zij ulieden'! Daar begint iedere liturgie. De Paasvorst laat Zijn gemeente groeten. Hij doet dat samen met Zijn Vader en met Zijn Geest.

Zo staat de Drieënige God nadrukkelijk aan het begin van de eredienst, van de liturgie, van de aanbidding en de lofprijzing. De keuze in de reformatorische traditie om de groet aan het begin van de eredienst te zetten, heeft een diepe betekenis. De eredienst staat in het teken van Gods genade! Achter de groet vol genade en vrede, staat de Levensvorst in de glorie van Zijn opstanding. Hij neemt het initiatief tot de dienst om Zijn heil, Zijn leven uit te delen. 'De gerechtigheid die Hij ons door Zijn dood heeft verworven', deelt Hij genadig en barmhartig uit.

De Eerstgeborene is de Eerste

Nog dieper en warmer worden de Paasklanken in de groet als de woorden uit de mond van de dienaar klinken: 'Genade zij u en vrede, ... van Jezus Christus, ... de Eerstgeborene uit de doden'! Daarmee staat de dienst ten volle in het licht van Pasen. Ze staat op de toonhoogte van de Opstanding.

De Eerstgeborene van de Vader heeft over de dood en over het graf overwonnen. Aan het komen en samenkomen van de gemeente gaat Zijn opstanding vooraf. Het is de basis waaruit Zijn gemeente leeft! En op grond van Zijn leven wordt zij samengeroepen door de Heilige Geest. Want er is geen leven, geen geestelijk leven zonder Zijn leven!

Welnu, Hij, de Overwinnaar over dood en graf, groet mij.

Juist Hij ontmoet me met genade en vrede! Hij, door mij naar 't kruis, naar 't graf, naar de dood verwezen! Op de Paasmorgen en elke Ie dag van de week is Hij daar! En 't eerste wat Hij doet, is mij Zijn Paasgroet van genade en vrede laten horen.

Zo vaak hoor ik 't slechts aan... Zelfs met Pasen!

Bekende woorden, vertrouwde klanken. Totdat ik in grote verwarring om mijn schuld en zonden, en in ontstellende verbazing. Zijn stem ga horen.

Zijn groet ontdek!

Dat Hij me Zijn groet waardig keurt... Het is de Levende die me groet! 'En toen ik Hem zag, viel ik als dood aan Zijn voeten; en Hij leidde Zijn rechterhand op mij, zeggende tot mij: 'Ik ben de Eerste en de Laatste; en Die leef, en Ik ben dood geweest; en zie Ik ben levend in alle eeuwigheid. Amen.

Volstrekt en volkomen is Hij de Eerste! 'Maria', klonk Zijn groet. Daar doorbreekt Hij haar klacht, haar litanie! Hij vormt haar om tot een liturgie van aanbidding en lofprijzing: 'Rabbouni'! Verwarring en verslagenheid wordt tot verwondering.

En daarvoor nog, terwijl de eerste getuigen naar 't graf onderweg waren, was Hij al opgestaan. Hij was en is de Eerste! De Eerste­ ling van hen die ontslapen zijn. De Eersteling is steeds weer de Eerste! Daarom is de greep van de Reformatie ook een gouden greep om dat in de liturgie tot uitdrukking te brengen, door met de groet te beginnen!

Zeggend tot mij

In onze eredienst staat de verkondiging van het Woord centraal! Ook met Pasen. De liturgie blijft ook dan haar eenvoud bewaren. Juist om de Opgestane te horen spreken. Opdat Hij ons, 'onverstandigen en tragen van hart', de Schriften opent. Moet Hij ons niet telkens weer uitleggen wat in de Schriften over Hem geschreven staat?

Nu denkt de Reformatie sterk vanuit het geheimenis van Pinksteren. Tussen Christus en de Kerk stelt zij steeds het werk van de Heilige Geest. Het is Zijn liefste werk om met Pasen voor ons de Schriften te openen en de Opgestane te verheerlijken. De Heilige Geest doorboort ons donkere en duistere hart met de lichtstralen van het Leven! De Heilige Geest gebruikt ook met Pasen de dwaasheid van de prediking om ons op de Levensvorst te richten, en om ons aan Hem te verbinden. De liturgie van Pasen is liturgie van het Woord! Wie zal er gezegend worden door de Opgestane, dan wie naar Hem leerde luisteren! Wie leert Hem aanbidden dan wie Hem leert kennen! En ik leer Hem kennen door Zijn spreken, door Zijn woorden waarin Hij Zichzelf aan mij bekend maakt!

Ook als het heilsfeit van Pasen wordt verkondigd, wordt het zaad van de wedergeboorte gestrooid.

In de dienst van het Woord zegt Hij me en legt Hij me uit: 'Opgewekt om onze rechtvaardigmaking'.

'Want gelijk zij allen in Adam sterven, alzo zullen zij ook in Christus allen levend gemaakt worden.'

'Houdt in gedachtenis dat Jezus Christus uit de doden is opgewekt'! Zo is midden in mijn nood en dood, de Paasprediking vol van Zijn genade en liefde! En de Heilige Geest gebruikt in Zijn smidse met Pasen dat middel.

Antwoord

Maar dan klinkt in de liturgie van Pasen ook het antwoord van de gemeente! 'Rabbouni', stamelt Maria.

'Mijn Heere en mijn God', zo aanbidt Thomas. In gebed en in lofprijzing, in belijdenis en in dienst klinkt het antwoord van de gemeente op de groet en op de Paasprediking van de Heere!

En juist vanwege deze grote daden, juist om deze heerlijke Paasvorst, wil met Pasen de liturgie in gebeden en liederen vol zijn van aanbidding en lofprijzing. Het gaat toch juist om de glorie van de Paasvorst en om Zijn overwinning. Hij heeft verlossing gebracht. En de psalmdichters zijn de gemeente voorgegaan in het bezingen van de verlossing en de Verlosser. En de gemeente zegt en zingt ze mee met Christus die de psalmen geleefd en gezongen heeft. Het eeuwige leven is gekomen in Hem. Daarvan zingen we met Pasen.

En daarom zingen we in de liturgie, omdat onze gesproken woorden tekort schieten. Het lied neemt ons mee om Hem meer en intenser te aanbidden.

Wie denkt niet aan de woorden uit Psalm 21:

'Hij heeft, o God van U begeerd het onvergankelijk leven; Gij hebt het Hem gegeven. Zo zijn de dagen Hem vermeerd; Zo leeft de Vorst altoos; Zo leeft Hij eindeloos.

Ook Paulus aanbidt op deze toonhoogte. De Paasprediking wordt bij Hem tot een lied: 'De dood is verslonden tot overwinning'!

Maar Gode zij dank. Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus'. Of er dan geen plaats is voor litanie, vooor mijn klacht, voor mijn tranen, voor mijn schuldbelijdenis? Ja juist wel!

De 1e Paasmorgen begon met tranen en vragen.

Aangeslagen discipelen en verslagen vrouwen.

De Opgestane weet met de geslotenheid van uw hart raad. Hij weet raad met uw zonden, met uw klachten en met uw tranen, met uw rouw. Daarom krijgt ook dit een plaats in de liturgie. In ieder geval in de gebeden en in de verkondiging, en in de schuldbelijdenis na de wet. Ook met Pasen wordt me aangezegd wat zonde, hoe treurig en verdoemelijk mijn ongeloof is.

Donker en dreigend is mijn dood tegen de helderheid van Zijn leven. Om mij te verootmoedigen...

Maar, waar Hij mij groet en ontmoet, waar Hij door Zijn Geest mij het leven uitdeelt, daar klinkt de aanbidding des te heerlijker tegen die donkere achtergrond van mijn nood en dood. Ook Paaslof wordt geboren in het stof.

'Gij hebt mijn weeklacht en geschrei veranderd in een blijde rei'.

Na Pasen

En als de paasliederen weer zwijgen? Als de diensten voorbij zijn? Is dan de liturgie van Pasen ook voorbij? Nee, dan zet ze zich door en voort door de Heilige Geest.

De liturgie, de dienst aan de Heere, wil gestalte krijgen in het nieuwe leven met de Opgestane. Waar 't lied zuiver klonk, zal ook 't leven de Heere gewijd zijn in heiligmaking. Zuivere liturgie is daar waar we door Christus' kracht worden opgewekt en onder leiding van Zijn Heilige Geest worden tot 'een volk tot Zijn dienst bereid'. Zo is de liturgie met haar hoogte-en dieptepunten ingebed in 't leven met de Heere! Als ik de Opgestane ontmoet, en Hij me groet met Zijn genade en vrede, dan word ik uit de doden levend in Hem. Zo krijgt het nieuwe leven gestalte. Nu nog in gebro kenheid, nu nog omgeven door de dood, nu nog omgeven door m'n zorgen. En toch in Christus is m'n leven nieuw, herschapen. De dood heeft het afgelegd en legt het af.

De Opgestane wil mijn leven vervullen en beheersen opdat we onze lichamen stellen 'tot een levende, heilige en Gode welbehagelijke offerande', onze redelijke eredienst. De genade van de Opgestane zij met u allen.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 april 1995

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

De liturgie van Pasen

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 april 1995

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's