Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Boekbespreking

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Boekbespreking

2 minuten leestijd Arcering uitzetten

Maiy Michon, Zou ik niet mijn moeder eren —Ach, wat deed zij niet voor mij, Ten Have Baarn 1994, 118 blz. ƒ 24, 90.

'Ach lieve moeder, met name die strofe is mij zo dierbaar geworden. Hoe vaak voelde ik me een dwalende ziel langs 's Heren wegen'. Over welke strofe heeft de schrijfster het? Deze strofe van Ida Gerhardt: 'Na jaren, na jaren Hoe bitter werd te ervaren Levensverlangen, levenspijn. Gevangen in dit klein refrein. Geluk nooit te behalen, 'k Moest dwalen' (blz. 80).

In schaarse momenten van intimiteit konden moeder en dochter daarover praten, vonden ze elkaar en herkenden ze elkaar in de levenspijn. Reeds in 1975 schreven moeder en dochter samen een boek om in kaart te brengen hoe beiden leden aan de onderlinge vervreemding en terugkerende meningsverschillen, een verwoede poging elkaars hart te bereiken. Hoe anders de moeder, die ondanks vooruitstrevende trekken, het oude rollenpatroon vertegenwoordigde en de dochter die in emancipatiedrang zich zo heel anders ontplooide dan moeder lief was. De publikatie van 1975 bracht niet bijeen. Integendeel... en nu, 20 jaar na de dood van haar moeder, alsnog een poging van verzoening en vergeving? Ten dele denk ik. Wel blijkt nu duidelijk hoezeer een man en vader door zijn vrouw in bescherming te nemen zijn kind onbedoeld in de kou laat staan.

Al deel ik de levensvisie van de schrijfster niet (jaren verbonden aan de IKON TV), het is aangrijpend te lezen welk een zware tol een verstoorde moeder-dochter-relatie eist. Dat kan een mensenleven tekenen.

Beiden heeft het inderdaad ontbroken aan innerlijke wijsheid en overgave om geluk te behalen (81).

De schrijfster noemt Psalm 23 haar lijfpsalm, die ze van haar grootmoeder erfde naar wie ze Maria werd genoemd. Misschien moet ook deze geschonden en gewonde Maria alleen maar leren zeggen: 'Mij geschiede naar Uw Woord'.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juni 1995

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's

Boekbespreking

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 juni 1995

De Waarheidsvriend | 24 Pagina's