Geleden vanaf de geboorte

'Die om ons mensen en om onze zaligheid is nedergekomen uit de hemel en vlees is geworden...' Zó belijdt de christenheid met de geloofsbelijdenis van Nicea het wonder van het kerstfeest: het wonder van de vleeswording des Woords.

Een heerlijke zaak voor de zaligheid van Gods Kerk, maar tegelijk een zaak van diepe vernedering voor Gods Zoon. Hij werd in alles de mensen gelijk, uitgenomen de zonde. Maar zo boog Hij reeds in Bethlehem onder vloek en smaad. 'Want hetgeen der wet onmogelijk was dewijl zij door het vlees krachteloos was, heeft God, Zijn Zoon zendende in gelijkheid des zondigen vleses, en dat voor de zonde, de zonde veroordeeld in het vlees' (Rom. 8 : 3). Zo is voor zondaars, die in zichzelf zo vleselijk zijn en verkocht onder de zonde, de vleeswording des Woords een zaak van genade en vreugde, maar voor het vleesgeworden Woord Zelf een zaak van oordeel en lijden.

Gods Zoon werd vlees omdat wij vlees zijn. Hij kwam in gelijkheid aan het zondige vlees, omdat wij onder de zonde verkocht zijn (Rom. 7 : 14). Hij is geworden uit een vrouw, geworden onder de wet, opdat Hij degenen die onder de wet waren, verlossen zou (Gal. 4 : 3). Gods wet ver­doemt het zondige vlees. Gods wet kan geen zondaar verlossen en vrijspreken in zijn vleselijk bestaan, want vervloekt is een iegelijk die niet blijft in al hetgeen geschreven is in het boek der wet om dat te doen (Gal. 3 : 10). Maar Christus werd vlees. En waar God Zijn Zoon zendt in gelijkheid aan het zondige vlees, daar begint Zijn lijden. Hij komt onder de vloek, onder de doem van de wet.

Christus' geboorte betekent voor Hem, Die nooit een zondaar was of werd, dat Hij gans en al in het zondige vlees van het Adamsgeslacht getrokken werd. Denk aan Zijn geslachtsregister. Hij werd geboren uit overtreders, bedriegers, hoeren, overspelers, moordenaars. Welk een vernedering voor de Vorst des hemels! Hij is onder de misdadigen gerekend.

Naar Golgotha

Zijn geboorte was voor Hem een zaak van smaad en smart, van lijden en vloek. Ja, reeds vóór Zijn geboorte werd de Heilige beschouwd als een hoerenkind van een ongehuwde moeder. In Bethlehem lag Hij, in doeken gewonden, in een kribbe, omdat voor Hem geen plaats was in de herberg. Hij werd bedreigd door het bloedig zwaard van Herodes, moest vluchten naar Egypte en gaan wonen in het verachte Nazareth. Kerstfeest: een zaak van vernedering en lijden.

Hoe terecht leert onze Heidelberger (Zondag 15) dat Hij aan lichaam en ziel, de ganse tijd Zijns levens op aarde de toom Gods tegen de zonde van het ganse menselijke geslacht gedragen heeft. Waarom? Opdat Hij met Zijn lijden (al vanaf Zijn geboorte) als met het enige zoenoffer ons lichaam en onze ziel van de eeuwige verdoemenis verlossen en ons Gods genade, gerechtigheid en het eeuwige leven verwerven zou!

Bethlehem is het begin van de weg naar Golgotha. De kribbe is de weg naar het Kruis. Hij, Die daar lag in de kribbe, lag daar als Borg voor Zijn ellendigen.

Hij, Die in smaad en lijden in de wereld verscheen, verscheen daar als de Middelaar en Plaatsvervanger van een doemschuldig volk. En met Zijn onschuld en volkomen heiligheid wil Hij reeds vanaf Zijn ontvangenis en geboorte mijn zonden, waarin ik ontvangen en geboren ben, voor Gods aangezicht bedekken (Zondag 14). Borg van de wieg tot het graf, om Zijn volk te reinigen en te heiligen reeds van het uur van hun ontvangenis af. Dit Kind in Zijn lijden geeft stof om te bidden: Gedenk niet der zonden mijner jonkheid, noch mijner overtredingen; gedenk mijner naar Uw goedertierenheid, om Uwer goedheid wil, o HEERE!' (Ps. 25 : 7). Zijn lijden als Kind was goedheid van God. Het lijdende Kind is Borg!

Waar nu een zondaar moet klagen met David: Zie, ik ben in ongerechtigheid geboren...' (Ps. 51 : 7), daar mag hij zien op de Heilige (Luc. 1 : 35) Die geboren werd onder de vloek, maar een vloek werd voor ons (Gal. 3 : 13).

Waar hij moet klagen: 'In zonde heeft mijn moeder mij ontvangen!', daar mag hij zien op Hem, Die klein en teer als een Rijsje voor Gods aangezicht opschoot in smaad en verachting als de onwaardigste onder de mensen (Jes. 53).

Wie geleerd heeft te belijden met Paulus dat wij van nature kinderen des toorns zijn gelijk ook de anderen (Ef. 2 : 3), mag zien op het Kind van Bethlehem, een Kind des toorns en toch de Zoon van Gods welbehagen. Wie moet erkennen dat hij een kind der ongehoorzaamheid is (Ef. 2 : 2), mag zien op Hem, Die steeds gehoorzaam was aan Zijn hemelse Vader en aan Zijn aardse ouders (Luc. 2 : 51) en Die toch ongehoorzaamheid verweten werd (Luc. 2 : 48). Wie leert inleven dat hij in zichzelf zo verdorven is, onbekwaam tot enig goed en geneigd tot alle kwaad (Zondag 3), mag zien op Hem van Wie smalend werd gevraagd: Kan uit Nazareth iets goeds zijn? ' (Joh. 1 : 47).

Borg

Zo leed het Kind van Bethlehem al vanaf Zijn geboorte. Als Borg! Daar ligt nu Gods Zoon in menselijk vlees, vernederd, gesmaad, gevloekt. Daar ligt Hij voor zondaars die in hoogheid waren geschapen maar in het diepste verderf zijn gevallen. Zo wil Hij met Zijn lijden en onschuld en volkomen heiligheid, reeds vanaf Zijn ontvangenis en geboorte, mijn zonden, waarin ik ontvangen en geboren ben, voor Gods aangezicht bedeldcen.

Het ongeloof ziet dat niet. Het kan het misschien met de lippen belijden. Maar dit wonder van Bethlehem, dit wonder van de geboorte van de lijdende Borg, wordt pas waarlijk een wonder voor het hart, waar het geloofsoog opengaat voor eigen bederf en doemwaardigheid, voor de rechtvaardige toorn van God over mijn leven reeds van het uur van mijn ontvangenis af. Maar dan óók opengaat voor Hem, Die naar lichaam en ziel gedurende de ganse tijd Zijns levens op aarde de toorn Gods tegen de zonde van het ganse menselijke geslacht gedragen heeft en Die zó het enige zoenoffer voor onze zonden heeft willen zijn.

Wonder

Wat is een wonder? Een wonder is iets wat onmogelijk is en wat toch gebeurt. Een doemschuldige wordt vrijgesproken. Een Onschuldige wordt verdoemd. Het wonder van de plaatsvervanging. Het wonder reeds van Bethlehem. 'Ziet, hoe ligt Hij hier in lijden...!'

O, dierbaar Kind, o Stof van vreugd! Nu is Zijn lijden mijn verblijden en Zijn spot mijn zaligst lot; Zijn versmaden mijn genade, die Verworpene mijn God; die verachte Man van Smarten de Vertrooster van mijn harte, en Zijn hoon mijn erekroon.

Komt, laten wij aanbidden!

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen