Globaal bekeken

'(...) De oorlogsbuit werd in één grote massa meegedragen, alles door elkaar. Men had echter een aparte plaats ingeruimd voor alles wat men in de Tempel buitgemaakt had: [waaronder] een goud tafel die vele talenten woog; een kandelaar, ook van goud maar van een ander model dan die we voor dagelijks gebruik hebben. Uit de voet verhief zich in het midden een schacht, en van die schacht takten dunne stengels af die geplaatst waren in vorm van een drietand; elke stengel was aan zijn uiteinde bewerkt tot een lamp. Er waren zeven lampen. Daarmee wordt aangegeven hoeveel waarde de joden aan het getal zeven toekennen. De Wet van de joden werd daarop als laatste stuk van de oorlogsbuit meegedragen. Daarna volgde een groep mannen die beelden droegen van Victoria, de koningin van de overwinning. Vervolgens kwam te paard, Vespasianus, gevolgd door Titus, met Domilianus aan zijn zijde, in een oogverblindend tenue en op een schitterend mooi paard.

De processie eindigde bij de tempel van Jupiter Capitolinus. Daar hield de stoet halt Het was namelijk een oude traditie daar te wachten totdat de dood van de vijandelijke aanvoerder bericht was. Dez keer was dat Simon de zoon van Gioras. Hij was als gevangene in de processie meegevoerd. Er is bij het Forum een plek waar volgens de Romeins wet ter dood veroordeelden terechtgesteld worden. Simon kreeg een strop om zijn nek en werd nu naar die plek gesleurd. Onderweg werd hij door zijn begeleiders afgeranseld. Nadat was omgeroepe dat hij dood was, begon iedereen luid te juichen. Nu gingen Vespasianus en Titus voor bij het offeren. Toen de offers gunstig bleken te zijn en ze de gebruikelijke gebeden hadden uitgesproken, gingen ze op weg naar het paleis. Daar ontvingen ze een aantal genodigden voor een banket. Voor alle anderen waren in hun eigen omgeving voorzieningen getroffen voor een rijk onthaal. Die dag werd er door Rome feestgevierd vanwege de ovenvinning in de buitenlandse oorlog en het einde van de binnenlandse problemen, alsmede het begin van hoopvolle verwachtingen van een gelukkige toekomst.

Na de viering van de triomf en het definitieve herstel van de Romeinse heerschappij besloot Vespasianus een tempel te stichten voor de Vrede. Het werk werd buitgengewoon snel voltooid en overttrof alle menselijke voorstellingen. Hij kon er namelijk een onnoemelijke hoeveelheid geld aan besteden en bovendien verfraaide hij het gebouw met tal van oude meesterwerken van schilder-en beeldhouwkunst. Alle kunstwerken die vroeger her en der verspreid waren geweest, zodat men nu de hele wereld moest afreizen om ze te kunnen zien, werden nu bijeengebracht en tentoongesteld. Hij stelde daar ook het gouden vaatwerk uit de Tempel van joden op, want daar was hij erg trots op. Maar de Wet en de purperen voorhang van het Allerheiligs gaf hij in zijn paleis in bewaring.'

                                                                              .......

Halverwege de jaren vijftig preekte de onlangs overleden ds. L. G. Lagerweij in Katwijk aan Zee. Wat hem overkwam staat te lezen in een gedicht, geschreven door een vriend (L.G.E.), die het hem enkele dagen daarna aanreikte, getiteld Van een zware Haagse dominee (een ware gebeurtenis):

'Een Haagse predikant, welsprekend en ervaren
Om het gewijde woord den volke te verklaren.
Besteeg met blijde moed de kansen, sprekensree
In het als extra-zwaar bekend Katwijk aan Zee.
De grote, nieuwe kerk was tot de nok gevuld
Met heilbegeer'gen, die, met klimmend ongeduld
Zich zetten, om de preek des Hagenaars te keuren
Ze waren wel gewend wat kilo's op te beuren!
Luidsprekers in 't gebouw (-modern, maar toch loven! - )
Boden een veil'ge troost voor slapers en voor doven.
De preekstoel, geestelijk op zwaar gewicht berekend.
Voldeed ook stoffelijk voor iedereen uitstekend:
Drie lengtegraden had men tactvol onderscheiden
Zo kon men predikers van elke maat verblijden!
Een plank, gesteld voor lang, gemiddeld en voor kort,
Op richels neergevlijd, deed dienst als voetenbord
Dus kon een elk de man, die daarop stond, aanschouwen.
Vast overtuigd, dat deze plank het wel zou "houwen".
Zo was de dominee in 't midden van 't sermoen
En maakte voorbereidingen tot samenvatting, toe
Tot grote schrik der hoorders zich een krak deed horen!
Het hoofd des sprekers (-met tonsuur, zij 't ongeschoren! - )
Zakte met spoed omlaag; een dertig duim misschien.
Slechts, in de glans der lamp, was nog de kruin te zien
Van het eerwaardig hoofd! Maar, om het even.
Een Haagse predikant raakt nooit zijn zinnen kwijt
Hoe raar 't geval ook ligt! - Zijn tegenwoordigheid
Van geest deed hem verbaasd, zichzelf de vrage stellen
(De luidsprekers ten spijt, die alles navertellen!)
"Had ik nou ooit gedacht, (ik zeg het zonder vrees)
Dat ik nog zwaarder was dan Katwijks dominees!
't is voor de eerste maal sinds 's mensen heugen
Dat er in Katwijks kerk eens gul gelachen is!'

                              ....

Jesaja 12 (te zingen op de wijze van psalm 139):

1. Dan zult gij zeggen in dien dag:
"Gij hebt veranderd mijn geklag.
Uw toorn was op mij voor een tijd,
nu ben ik weer in U verblijd. 'k Vertrouw op U,
ik zal niet vrezen.
Gij wilt mijn Heil, mijn Sterkte wezen!"

2. Uw heilsfontein is dan uw Heer,
Dankt, dankt dan volken, geeft Hem eer!
Maakt nu Zijn daa'n alom bekend,
dat iedereen zich tot Hem wend'.
Zijn Naam moet eeuwig zijn gebeden.
Zijn trouw in eeuwigheid beleden.

3. Juicht vrolijk, Sionskind'ren geeft,
geeft lof en eer Die eeuwig leeft.
Roemt dan van nu voortaan Zijn Naam,
zingt nu van Zijn wonderdaa'n.
De Heer wil in uw midden wezen
Wilt Hem dan steeds ootmoedig vrezen.

Abraham Koopman

                                 ....

Hier volgen enkele stellingen behorende bij het proefschrift 'Doet dit tot Mijn Gedachtenis', van dr J. van Beelen, verdedigt te Leiden op 31 januari 1996 ll. Het proefschrift zelf zal binnenkort in deze kolommen worden besproken. De nieuwe doctor alsnog gelukgewenst met de promotie.

• Avondmaal en liefdemaaltijd zijn in het Nieuwe Testament twee woorden voor dezelfde zaak.

• Bijbels-theologisch gezien is iedere gezamenlije maaltijd van mensen uitdrukking van hun onderlinge gemeenschap.

• De avondmaalsmijding is geen probleem dat specifiek geldt voor de ambtstheologie.

• Het Nieuwe Testament kent geen bedienaar van het avondmaal.

• Schismata zijn voor de christelijke gemeente levensgevaarlijk.

• Een kerk mag nooit de waarheid ten koste van haar eenheid beklemtonen, want haar eenheid is een essentieel element van de christelijke waarheid.

• Zendeling of evangelist is de naam van een apart ambt; deze naam kan derhalve niet aan het predikantschap verbonden worden. (Contra Nederlandse Hervormde Kerk, Kerkorde art. IV.4, 5 "zendingspredikant", "predikant-evangelist".)

• De aanspraak in de prediking "gemeente, jongens en meisjes" is alleen juist in die gemeenten, waar kinderen zijn uitgesloten van de doop.

•  Gezien de toename van het aantal handopleggingen door ouderlingen bij de bevestiging van predikanten in de Nederlandse Hervormde Ker is het geboden om de ouderlingen zelf met handoplegging te bevestigen.

­ • De zinsnede die in sommige grondslagartikelen in statuten van stichtingen of verenigingen voorkomt, dat "geheel en onvoorwaardelijk de Drie Formulieren van Enigheid" worden onderschreven, is in strijd met de inhoud van deze belijdenisgeschriften, die zelf de voorwaarde van het sola scriptura stellen.

• Projecten zoals "de Betuwelijn" doen vermoeden dat de economie er niet is voor de mens, maar dat de mens er is voor de economie.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen