Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Leven door de Geest

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Leven door de Geest

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

'Indien wij door de Geest leven, zo laat ons ook door de Geest wandelen.' (Galaten 5 : 25)

De Geest maakt ons tot gelovigen en leert ons ook als gelovigen te leven. Dat mensen dag in dag uit door de Geest leven... is dat eigenlijk niet het grootste wonder? Tegenwoordig zijn we al gauw geneigd om de Geest in verband te brengen met opvallende en misschien wel wat uit de toon springende uitingen. Sommigen verlangen naar opzienbarende dingen, naar bijzondere Geestesgaven, naar enige uitnemendheid in het geestelijke leven. Dat hoeven we ook niet bij voorbaat uit te sluiten. Maar blijft dit toch niet het meest verrassende, dat de gemeente wandelt door de Geest! Dat in het gewone, alledaagse leven vruchten van de Geest opbloeien. Dat de vrijheid in Christus dienende liefde tevoorschijn roept. Dat we niet zelfgenoegzaam door het (geestelijke) leven stappen, maar elkanders lasten dragen. Kom daar eens om bij mensen die gewend zijn met de ellebogen te werken, die zelfgenoegzaam zijn, die door en door vleselijk zijn. Wij hebben niet ontvangen de geest der wereld, zegt Paulus, maar de Geest die uit God is (1 Kor. 2:12). God Zelf maakt ons tot gelovigen en die gelovigen wandelen door de Geest.

Dat wandelen slaat op het concrete leven van alle dag. De Geest is van boven, van God zelf, maar zorgt er voor dat we in het leven staan en daar niet heimelijk uit weg lopen. Hoe staan we daar dan in? Eenvoudigweg als gelovigen, dat wil zeggen, wetend dat het leven bepaald wordt door het evangelie van Jezus Christus. De gemeente weet van de dingen die ons van God geschonken zijn, wij weten van het kruis van de Heere Jezus. Steeds weer is dat het beslissende keerpunt in de prediking van Paulus en in zijn brieven. Welnu, daardoor ziet het leven er anders uit. Er valt een beslissing over ons bestaan en steeds opnieuw wordt dat actuele werkelijkheid: wij zijn met Christus begraven door de doop in de dood, opdat ook wij in nieuwigheid des levens wandelen zouden (Rom. 6:4). Leven door de Geest wil zeggen dat de oude mens gekruisigd en de zonde te niet gedaan wordt. En dan hebben we het over ons eigen leven. Wie door de Geest leeft, die heeft kennis van Christus en komt daardoor terecht in de spanning tussen het oude en het nieuwe bestaan. De crisis van dood en leven, van zonde en genade, van de begeerte van het vlees en de vrucht van de Geest wordt openbaar. Leven door de Geest betekent dan ook dat het concrete leven van alle dag onder spanning komt te staan. De werken van het vlees worden aan het licht gebracht, ze worden ontdekt, ingezien en vervolgens ook bestreden. Ze komen onder het oordeel, omdat alles wat vleselijk is, alles wat tegen Gods goedheid en gerechtigheid ingaat, door Jezus Christus in de crisis wordt gebracht. Wie door de Geest wandelt behoort Jezus Christus toe en aanvaardt de strijd tussen oud en nieuw.

Als we de brieven van Paulus lezen ligt het voor de hand dat we het wandelen door de Geest heel nauw betrekken op het leven uit de doop. Naar het mij voorkomt hebben we daar vandaag aan de dag te weinig oog voor. Brengen we het leven door de Geest nog wel in verband met onze doop? En beseffen we nog wel de rijke betekenis van dit sacrament? Want de doop is toch bij uitstek het teken van het begraven worden en opstaan met Christus. Daarin vindt de gemeente haar fundament en het leven door de Geest betekent dat de volle inhoud van de doopbelofte werkelijkheid wordt in het alledaagse leven. Ik lees in ons doopformulier dat we in de gemeenschap van Christus' dood en opstanding worden ingelijfd, en dat we vermaand worden tot een nieuwe gehoorzaamheid, namelijk dat we '...onze oude natuur doden en in een nieuw godzalig leven wandelen'. Wandelen door de Geest wil zeggen dat wij deze werkelijkheid laten gelden in ons leven. In Galaten 5 zegt Paulus tegen de gemeente: wandelt door de Geest en volbrengt de begeerlijkheid des vleses niet (vers 16). En dan somt hij de werken des vleses op: onreinheid, toorn, nijd, dronkenschap... Die van Christus zijn hebben dat alles gekruisigd. En daarnaast noemt hij de vruchten van de Geest: liefde, vrede, geloof...

We zouden echter de plank misslaan als we menen dat het oude leven voorgoed afgestorven is bij diegenen die door de Geest leven. Dan onderschatten we de macht en de realiteit van de zonde en hebben we niet in de gaten dat ook de Heilige Geest een strijd met ons mensen heeft te voeren. Paulus moet van de gemeente zeggen dat zij elkaar bijten en vereten, en ik heb niet de indruk dat het onder ons anders is. Voortdurend klinkt de oproep: wandelt door de Geest! Steeds opnieuw zal de Geest ons tot gelovigen hebben te maken, tot mensen die beseffen dat Christus een crisis in ons leven legt.

En ook het leven door de Geest is niet vanzelfsprekend christelijk. Vandaar het appèl: wandelt door de Geest. In de onderlinge gemeenschap komt dat tot uiting. Maar ook daar kunnen we weer nieuwe wetten oprichten, en dan zijn we in feite weer vleselijk bezig. Het gebeurt nogal eens dat we elkaar de loef afsteken of de maat nemen. Er zijn mensen die in het nieuwe leven elkaar pogen te overtroeven, de één nog geestelijker dan de ander. Maar dat is de weg van het vlees. Laten we geen ijdele eer zoeken, zegt de apostel. En mocht een medegelovige een misdaad begaan, kijk daar dan niet op neer. Alsof wij zoveel beter zijn. Help de ander terecht met een geest van zachtmoedigheid (Gal. 6:1).

In de gemeentelijke verhoudingen komt het er zo op aan dat we onszelf niet verheffen. Voor je het weet zit je in de sfeer van de nijd, de tweedracht en het gekijf.

Dan ben je weer terug bij af, omdat dat juist de weg van het vlees is. Zouden we niet erkennen dat de Geest heel wat te stellen heeft met kerkmensen? Juist als gemeente zijn we aangewezen op die voortdurende aansporing: laat ons dan ook door de Geest wandelen.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 juni 1996

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Leven door de Geest

Bekijk de hele uitgave van donderdag 20 juni 1996

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's