Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Innerlijke genezing (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Innerlijke genezing (2)

Gevoelsleven

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Opstaan

Onszelf toegeven dat we door toedoen van onze naaste tot een beschadigd mens zijn geworden en die innerlijke wond reeël onder ogen zien is niet simpel. Eén van de gevolgen is dat er scheefgroei komt in onze omgang met God en onze communicatie met andere mensen. We voelen ons slachtoffer van de ander en verwachten dat de ander naar ons toe zal komen om het weer goed te maken. Het gevaar dat een gekwetst mens bedreigt is dat hij kiest voor de slachtofferrol en levenslang wacht op de ander. Ouders wachten op kinderen en omgekeerd, broers op zusters en gemeenteleden op elkaar. Intussen gebeurt er niets. We draaien in machteloze woede en onverzoenlijkheid rond onze eigen as. We accepteren de slachtofferrol. Hier komen we in aanraking met een ander kernpunt in het proces van innerlijke genezing. Wij dienen als beschadigd mens uit de slachtoffer rol te stappen. Het initiatief tot heling moet uitgaan van de beschadigde mens! We mogen ons niet langer in onverzoenlijkheid en machteloze woede neerleggen bij onze kwetsuren en pijn. We moeten in opstand komen tegen de situatie door de zaak aan te kaarten. Op die manier geven we een eerste aanzet tot heling. Wanneer we ervoor kiezen om in de slachtofferrol te blijven zitten dan blokkeren we daarmee onze eigen genezing. Het komt er dus op aan dat we onze verantwoordelijkheid nemen en onze naaste confronteren met de pijn die ons is aangedaan!

Dat is niet eenvoudig. Het risico is immers aanwezig dat de dader negatief reageert. Hij kan grofweg ontkennen, de aanklacht gemakkelijk wegwuiven, de beschuldiging omdraaien of boos worden. Het gevolg zal zijn dat onze pijn verergert.. Dat risico moeten we echter lopen. In de slachtofferrol blijven hangen is erger. In sommige situaties is het dan ook verstandig om dit confronterende gesprek niet alleen aan te gaan. Een familielid of vriend, een predikant of ouderling kan als derde aanwezig zijn. Soms is de aanwezigheid van een hulpverlener gewenst. In andere gevallen is aangifte doen bij een vertrouwensarts ook een vorm van breken met de slachtofferrol. Waar het echter om gaat is, dat de zaak wordt opengebroken en dat de dader wordt geconfronteerd met zijn misdaad.

Welke rol speelt het geloof nu bij dit kernpunt? We ontdekten dat in het proces van bewustwording het geloof vooral een troostende en moedgevende functie heeft. Aan het geloof zitten echter twee kanten. Echt geloof troost niet alleen, maar appelleert ook aan onze verantwoordelijkheid en inspireert ons deze verantwoordelijkheid op ons te nemen. Echt geloof heeft zowel een troostende als een activerende uitwerking op ons leven. Te denken valt aan het appellerende woord van de Heere Jezus uit Lukas 17, 3: 'Wacht uzelf. En indien uw broeder tegen u zondigt, zo bestraf hem en indien het hem leed is, zo vergeef het hem. En indien hij zevenmaal daags tegen u zondigt, en zevenmaal daags tot u wederkeert, zeggende: Het is mij leed! zo zult gij het hem vergeven'. De Heiland wil dus beslist niet dat wij, wanneer onze broeder ons kwaad aangedaan heeft, in de slachtofferrol blijven zitten. Hij spoort beschadigde mensen aan om het stilzwijgen te verbreken en in een open gesprek de zaak aan de orde te stellen en de dader te confronteren met wat hij veroorzaakt heeft in ons leven aan pijn en scheefgroei. In het geloof zullen we ons aan dit woord van de Heiland niet kunnen onttrekken. Het zal ons aansporen om te doen wat Hij van ons vraagt. Opnieuw blijkt hoe een levende relatie met de Heere, waarin wij Zijn woorden serieus nemen, stimulerend inwerkt op het proces van heling. Hij dringt er bij ons op aan om te doen wat van elk beschadigd mens wordt gevraagd: Neem het initiatief! Alleen wanneer u de eerste stap doet kan het proces van heling op gang komen! Weiger u dat, dan blokkeert u uw eigen genezing! Nico van der Voet heeft naar aanleiding van deze woorden van de Heere Jezus een boekje geschreven onder de titel 'Altijd vergeven? ' De ondertitel luidt: 'Over schuld en vergeving tussen mensen'. Hij gaat in een eenvoudige stijl én aan de hand van veel concrete voorbeelden nader in op dit 'bestraffen'. Hij laat zien waaraan je écht berouw kunt herkennen. Zijn grondstelling is dat, wanneer onze naaste echt berouw toont, wij opnieuw aan zet zijn: 'Vergeef hem!' Vergeven is niet gemakkelijk. Het is een opdracht van de Heere Jezus. Het is een keuze waartoe echt geloof ons activeert en inspireert. Van der.Voet weet dat zo'n confronterend gesprek vaak géén echt berouw en géén eerlijke erkenning van schuld oplevert. Hij omzeilt deze realiteit niet maar probeert ook dan zoekend en tastend een bijbelse weg te vinden. Ik zou iedereen die worstelt met emotionele pijn en die vermoedt dat daar innerlijke kwetsuren aan ten grondslag liggen willen aanraden dit boekje te lezen. Voor mensen die verlangen naar heling van het verwonde gevoelsleven en die het zo moeilijk vinden om 'op te staan' is dit boekje een 'must'. Ik zou hen op het hart willen drukken het biddend te lezen en te verwerken. Ambtsdragers kunnen er in het pastoraat hun winst mee doen door het in bepaalde gevallen gemeenteleden te laten lezen en het vervolgens met hen te bespreken.

Loslaten

Wanneer wij in het geloof van de Heere vergeving ontvangen voor onze zonden en in het voetspoor van diezelfde Heere vergeving schenken aan onze naaste die ons innerlijk verwond heeft, dan is dat geen vanzelfsprekendheid maar een geweldige zegen. Vergeven is niet gemakkelijk. Ten diepste kan een mens dat alleen leren op de leerschool van de Geest. De Geest doet ons op de Heere Jezus zien en Hij stelt ons in staat in Zijn voetspoor te gaan, zie Handelingen 7, 55-60! Daarmee is echter niet alles gezegd. Vergeving is de spil waar het om draait in het proces van innerlijke genezing maar het doel is dat we datgene wat ons is aangedaan ook daadwerkelijk loslaten. Met als gevolg dat de donkere gevoelens minder opspelen en onze communicatie met God en medemensen verbetert.

Hoe zal het komen tot dit loslaten? Het kwaad dat ons is aangedaan door onze naaste en dat ons zoveel pijn bezorgt, ervaren wij in z'n diepste lagen als een oordeel van de Heere God over ons leven. We merken immers duidelijk dat onze omgang met de Heere er door wordt belemmerd! Onbewust trekken we daarom de conclusie dat God ons afwijst. Onbewust interpreteren wij dit kwaad als veroordeling door God. Hier ligt mijns inziens de diepste oorzaak van het feit dat we onze innerlijke wonden maar liever camoufleren! Wanneer wij nu in het voetspoor van de Heere Jezus ervoor kiezen om onze naaste te vergeven dan zullen we daarna nog een stap verder moeten gaan. We zullen de relatie tussen het kwaad dat onze naaste ons aandeed én Gods veroordeling van ons leven moeten doorknippen. Innerlijke pijn én afwijzing-door-God mogen ontkoppeld worden. Intussen kunnen het kwaad en de pijn in ons leven niet ontkend worden. Die zijn er! Hoe gaan we daar nu mee om? Het gaat erom, dat we de wond en de pijn in een ander licht mogen zien! Paulus schrijft in Romeinen 8, 28: 'En wij weten, dat degenen die God liefhebben, alle dingen medewerken ten goede!' Dat is de kern van het loslaten. We mogen het kwaad, de wond en de pijn weghalen onder de schaduw van het oordeel vandaan en we mogen dat pijnlijke gebeuren stellen in het licht van de Heere God. Deze omslag betekent dat we de gebrokenheid in ons leven anders gaan zien en interpreteren. We zien de wond niet langer als een teken van veroordeling door God. We gaan dit wond steeds meer beschouwen als behorend bij onze unieke levensgang en als gebeuren waaraan de Heere God ons wil laten groeien. De wond is geen reden meer tot bitterheid of despressiviteit maar is een gegeven waardoor we groeien in de omgang met God en de naaste. Wie deze omslag kan maken is pas echt in staat tot loslaten. Loslaten is wezenlijk iets anders dan vergeten. Het zit veel meer in de hoek van: 'naast zich neer leggen'. Het zal duidelijk zijn dat het maken van deze omslag een haast bovenmenselijke prestatie is. Hier speelt het geloof dan ook een cruciale rol. Tot het wezen van het geloof behoort het dan we onszelf, ondanks dat we de wond als afwijzing door God uitleggen, door God aanvaard weten. Bewust(ere) doorleving van het feit dat de Heere goddelozen aanvaardt zal eveneens stimulerend werken wat betreft die hierboven genoemde ontkoppeling. Wie zich door God aanvaard weet als kind zal beter in staat zijn de band tussen het kwaad dat de naaste hem aandeed én het oordeel van God door te knippen. Als het gaat om het weghalen van het pijnlijke gebeuren vanonder het oordeel van God vandaan én deze stellen in het licht van Gods zegen, daarvoor mogen wij een beroep doen op de krachtbron die Heilige Geest heet! Een beschadigd christen weet dat hijzelf niet over de kracht beschikt deze moeilijke omslag te maken. Daarvoor mag hij zich openstellen voor én toevertrouwen aan de Heilige Geest. In Handehng 10, 38 wordt een directe relatie tussen deze Geest én kracht gelegd. In Zijn kracht mag het komen tot loslaten, om zó ook in die weg zelf losgemaakt te worden, Lukas 6, 37. Opnieuw blijkt hoe een levende relatie met de Heere, gestalte krijgend in het geloof, moedgevend en troostend, stimulerend en activerend inwerkt op het proces van innerlijke genezing.

Het uiteindelijke doel van innerlijke genezing

Het doel van innerlijke genezing is dat we datgene wat ons is aangedaan loslaten. Daardoor wordt de scheefgroei in ons leven minder en wordt de omgang met de Heere en de naaste verdiept. Vanuit het perspectief van Gods Koninkrijk gezien is het uiteindelijke doel dat een mens minder gebonden raakt aan donkere gevoelens en dat de Heere Jezus meer ruimte krijgt in ons leven. Ons leven wordt door de verdiepte communicatie met God en de medemens een blad papier waarop de Heere Jezus door de Geest beter kan schrijven, zie 2 Korinthe 3, 3. Door het proces van innerlijke genezing komt ons leven meer beschikbaar voor Hem en Zijn dienst. Het gaat tenslotte niet om ons, maar om HEM en de komst van Zijn Rijk. Het uiteindelijke doel van innerlijke genezing is dat we meer mens Gods zullen zijn en zo ook meer dienstbaar zullen zijn aan de komst dan dat Rijk.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 februari 1997

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Innerlijke genezing (2)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 6 februari 1997

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's