Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

'Navolging van Christus in Zijn lijden'

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

'Navolging van Christus in Zijn lijden'

Discipelschap (1)

9 minuten leestijd Arcering uitzetten

Jezus heeft nooit het bevel gegeven: Ga voor Mij uit! Wel is Zijn uitnodiging: Volg Mij. Kenmerkend voor de volgelingen van de Zaligmaker is dat zij achter Hem aangaan. Christus gaat voorop. De discipelen komen na Hem. Deze volgorde is onomkeerbaar. Achter Jezus, die Zichzelf verloochende voor zondaars, komen zondaars, die zichzelf verloochenen voor Hem.

Discipelschap betekent zelfverloochening

Jezus spreek over zelfverloochening in Mattheüs 16 vers 24: 'Toen zeide Jezus tot Zijn discipelen: Zo iemand achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven'.

Wanneer spreekt Jezus over zelfverloochening? Toen. Dat is op een bepaald tijdstip. Toen Petrus geen genoegen nam met een plaats achter Jezus en zich voor Zijn Meester drong. Jezus heeft aan de discipelen Zijn lijden aangekondigd. Hij moet naar Jeruzalem. Naar het kruis. Sterven! Die aankondiging bevalt de discipelen niet. Met name Petrus verspert Jezus de weg naar het kruis. Wanneer Petrus het lijden van Christus niet accepteert, hoort hij over zelfverloochening. Een discipel die een eigen weg uitkiest, door het ingeven van zijn eigen hart, mag alleen de weg gaan van het Woord van Christus. Wij zijn geen haar beter dan Petrus. We weigeren achter Jezus aan te gaan. We vinden onze wegen beter dan de weg van God. Wie denkt dat de weg van Christus niet past binnen het schema van eigen gedachten, verzet zich. Zelfs bij Gods kinderen gebeurt het. Daarom heeft iedereen zelfverloochening nodig. Zelfverloochening is een zware opgave. Door zelfverloochening komen we tot Jezus.

Wat is zelfverloochening? Het is nee zeggen tegen eigen wil en begeren. We zoeken niet meer onszelf, maar doen de wil van God. Het is onze oude natuur doden. Zelfverloochening lijkt onmogelijk. We houden zo van onszelf. Wie breekt met dingen waarmee het hart vol is? Zelfverloochening is bekering. We laten los wat ons hindert de Heere te dienen. Er is een overgave aan Christus.

Les voor heel het leven

Zelfverloochening leer je niet op één dag. Het is een les voor heel het leven. Elke dag dreig ik weg te zakken in een leven zonder God. In de dagelijkse bekering onderwerp ik me aan de wil van God. Is er herkenning? Kunnen we uit de voeten met het woord zelfverloochening? Een ander oproepen tot zelfverloochening is niet moeilijk. Je eigen ik doorkrassen is genade. Door het geloof werpen we ons eigen ik overboord en gaan we achter de Heere Jezus aan. Of handhaven we ons nog tegenover God? Heeft de Heere door Zijn Woord en Geest ons al gevloerd? Dan laten we los wat tussen God en ons instaat. Geef toch uw eigen belang op! Zoek eerst het Koninkrijk van God! Christus zegt heel indringen: Zo iemand van u, wie hij of zij ook is, achter Mij wil komen, die verloochene zichzelven. Hoe kan ik achter Jezus komen? Ik kom achter Jezus, enerzijds door niet langer eigen baas te zijn, anderzijds door in het geloof Christus aan te grijpen. Door de Heilige Geest bekennen en beleven we onze schuld voor God en smeken we om vergeving. Een zondaar die zichzelf verloochent, geeft zich aan de Heere over. Je overgeven aan iemand ligt een mens niet. Een leger geeft zich pas over als vechten niet meer helpt. Een jongen geeft zich over wanneer de ander de sterkste is. Een zondaar die door God is kleingekregen, buigt. Zelfverloochening is onmisbaar voor de omgang met God. Zo zijn we nullen en nieten. In onszelf hebben we niets. We vluchten tot Christus. Bij Hem zijn de woorden van het eeuwige leven. Alleen achter de goede Herder is het voor de schapen veilig. Christus roept ons achter Hem aan. Op de weg naar het eeuwige leven.

Discipelschap is kruisdragen met Christus

Achter Christus aan gaan is niet gemakkelijk. Waarom niet? Wie Christus toebehoort, is een kruisdrager. Dit is een criterium voor de kerk van alle tijden en van alle plaatsen. Alle christenen zijn kruisdragers. Ontheffing voor dit kruis is er niet. Elke discipel heeft zijn kruis. Christus heeft het kruis gedragen. Zijn volgelingen hebben ook een kruis. Welk kruis? Het woord kruis heeft in Mattheüs 16 : 24 niet de algemene betekenis van: Ieder huis heeft zijn kruis'. Overal is verdriet. In elk huis is op zijn tijd levensleed. Misschien is het gezegde 'Ieder huis heeft zijn kruis' bij u werkelijkheid? Wat kunnen we tobben met een ziekte! Grote zorgen houden mensen dag en nacht bezig. Met deze noden mogen we biddend tot God gaan. Hij kan verandering geven.

Het woord kruis in genoemd vers moeten we ook niet verwarren met het kruis van Jezus. Gods Zoon droeg het allerzwaarste kruis. Hij onderging de vloek van God tegen de zonde. Dat kruis kon geen mens op aarde tillen. Christus verliet de hemel en kwam op aarde om voor verlorenen het kruis te dragen. Het kruis van Jezus heeft te maken met Zijn verlossingswerk.

Een speciaal kruis

Ik geef nu de concrete betekenis aan van het kruis van de volgelingen van Jezus. Het is de smaadheid en schande om Christus' wil. Een lijden dat samengaat met belijden. Vanwege de zonde dragen we een kruis. Het huwelijksformulier begint er mee. Dit kruis kan elk levensleed zijn. Een christen heeft een speciaal kruis. Het is een lijden om de zaak van Christus. We dragen ter wille van Hem beproeving en bestrijding. Wat doen kruisdragers? Zij nemen het kruis op. Het kruis moet opgenomen worden. Het kruis opnemen doelt op de gewoonte dat de veroordeelde tot de kruisdood zijn kruis naar de plaats van de terechtstelling moest brengen. Jezus gebruikt het figuurlijk. Met andere woorden: Het is een aanvaarding van een lijden dat we door de gemeenschap met Hem op aarde moeten dragen. 'Je moet het aanvaarden.' Een ongeneeslijke ziekte aanvaarden, geeft strijd. Leven met een oneerlijke situatie kost tranen. Kortom, iets of iemand aanvaarden, lukt niet altijd.

Jezus houdt ons voor: Zo iemand achter Mij wil komen, die neme zijn kruis op. Lukas komt zelfs met de toevoeging dagelijks. Ik haal het doopformulier erbij. Op de dag van onze doop is gebeden of we ons kruis vrolijk mogen dragen.

Hoe kunnen we elke dag ons kruis vrolijk achter Christus dragen? Het gebeurt als we de bedoeling van het kruis verstaan. Samuel Rutherford heeft het begrepen toen hij zei: 'Het kruis van Christus is een last, die voor mij is, wat vleugels zijn voor de vogel, of de zeilen van een schip, om mij te dragen naar mijn haven'. Het is een lijden tot heerlijkheid. We moeten door vele verdrukkingen ingaan in het Koninkrijk van God. Een christen die het kruis schuwt, is geen christen.

Wat moeten we niet doen? We moeten het kruis niet neerleggen, of achter ons slepen. We nemen het kruis op. Kruisen die men sleept, worden zwaar. Kruisen die men draag, worden licht. Bovendien klagen we niet onder het kruis. Achter Jezus, verbonden met Hem, dragen we ons kruis met blijdschap. Wereldse mensen snappen er niets van. Ongelovige mensen kunnen er niet inkomen, dat in de grootste smarten, de harten van Gods kinderen, in de Heere gerust zijn. Die blijdschap en die rust komen van God.

Denk nog eens aan de omstandigheden! De discipelen staan op een kritiek punt. Bij Jezus blijven, is voor hen hetzelfde als het kruis opnemen. Calvijn zegt het kernachtig: Het kruis is op de rug van de kerk gebonden. De strijdende kerk van Christus is een gemeente onder het kruis. Discipelschap is navolging van Christus in Zijn lijden. Indien wij niet met Hem lijden, zullen we ook niet deelhebben aan Zijn verheerlijking. Het opnemen van ons kruis heeft dus te maken met het kruis van Golgotha. Jezus ging een kruisweg. Zijn volgelingen krijgen ook een kruisweg. Zij die geloven nemen het kruis op. Zij verstaan waarom het kruis is opgelegd.

Motieven om het kruis op te nemen

Ik kom nu met motieven die ons het kruis doen opnemen. God verootmoedigt ons met een kruis. Door in de wereld te lijden, beleven we onze zwakheid. De zwakheid geeft afhankelijkheid. Zonder Christus kan een christen niets doen. Een kind voelt zich helemaal aangewezen op vader en moeder. Gods kind voelt zich los van God ongelukkig. Vooral in nood is God de enige Uithelper.

Door een kruis vermeerdert God het geloof. Zoals goud in de oven door vuur wordt beproefd, zo wordt door het opnemen van het kruis het geloof gelouterd. Alle dingen in het leven werken mee. Voor kruisdragers is Christus alles.

Het dragen van een kruis kan vertroosten. Het is een eer voor Christus te lijden. De apostelen en andere kinderen van God waren verblijd dat God hen waardig keurde voor de naam van Christus te lijden. Het kruis is een onderscheidingsteken van het geloof. Daarom kunnen gelovigen zich verblijden in beproevingen en roemen in verdrukkingen. We aanvaarden wat we van Godswege moeten dragen. Want een kruis is geen noodlot of een toevalligheid. Kruis en geloof zijn onafscheidelijk.

Het opnemen van een kruis betekent niet dat we er ongevoelig onder zijn. We blijven mens. Soms is het opnemen van het kruis een zware opgave. De kracht kan ontbreken om het kruis te dragen. Of de moed ontbreekt om verder te gaan op de kruisweg. Kruisdragers worden opgeroepen tot volharding. Wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden. We blijven ons kruis dragen, omdat we niet vergeten waartoe het dient. Hebt u reeds geleerd waartoe u een kruisdrager achter Christus bent? Door dagelijks het kruis op te nemen, wordt de band met Christus hechter. Het komt wel voor dat men het kruisdragen een vreemde zaak vindt. Zo'n uitspraak gebeurt uit onkunde. Christus heeft bij Zijn afscheid tegen de discipelen gezegd: In de wereld zult gij verdrukking hebben, maar houdt goede moed. Ik heb de wereld overwonnen.

Zucht u onder het kruis? Ik kom met een bemoediging. Kijk niet te veel op uw kruis. Zie op het kruis van Christus. Die geloofsblik geeft kracht uw kruis te dragen. U komt niet om in uw verdrukkingen. Het gaat van kruis naar kroon. Wat voor u ligt, de heerlijkheid van God, spoort aan de verdrukking op aarde te dragen. De verdrukking hier is van korte duur. De verlossing van God is eeuwig. En hoe moeilijker het is om achter de Heere aan te gaan, hoe meer we ervaren dat Gods kracht in onze zwakheid wordt volbracht.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 juni 1997

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

'Navolging van Christus in Zijn lijden'

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 juni 1997

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's