Verootmoediging, opwekking (3)

Opwekking komt

Want om die verzoening gaat het. Dat we geen enkele zonde zelf bedekken, maar ze alle laten bedekken door het bloed van Christus. Want dan zijn we gerechtvaardigd door Zijn bloed en ontvangen we vergeving van zonden. En de Heere wil dat geven aan ieder die in geloof tot Hem komt. Wie we ook zijn en wat we ook gedaan hebben. Juist het functioneren van de rechtvaardiging van de goddeloze geeft een immens ruim aanbod van genade en doet ons bv. in het evangelisatiewerk uitgaan naar de heggen en de steggen. Er is ruimte voor de grootste der zondaren.

Ruimte, inderdaad... Ruimte waarin we ons vrijgesproken weten van schuld en straf. Ruimte waarin de zekerheid van het geloof alle ruimte krijgt. En daarin ruimte voor God, zodat Hij weer echt God wordt in ons eigen leven, in de kerk en in de samenleving. En ruimte voor de bijbel als lamp voor onze voet en als licht op ons pad, ook zowel persoonlijk als in kerk en samenleving.

Kortom: de opwekking is een feit geworden. Want onder opwekking verstaan we het werkelijk functioneren van de rechtvaardiging van de goddeloze met alle zegenrijke gevolgen die dat met zich meebrengt voor kerk en samenleving. De kerk zal een gemeenschap worden waarin de koinonia, de gemeenschap, bloeit in de zin van vr.antw. 55 van de Heidelbergse Catechismus nl. gemeenschap in Christus en verantwoordelijkheid voor elkaar. Er komt bijbels zicht, niet enkel op medegelovigen, maar ook op hen die buiten Christus ten dode wankelen, opdat de opwekking zo breed mogelijk zal kunnen doorwerken in alle verbanden van het volksleven. Verkramping en polarisatie zullen wegebben. Principiële stellingname en het hanteren van de geestelijke wapenrusting zullen aantreden. De werkelijke fronten zullen zich gaan aftekenen. De kerk zal gloed en vuur uitstralen van de liefde van Christus. Het Woord van God zal profetisch klinken, ook om allerlei zonde en ongerechtigheid aan de kaak te stellen. Er zal gepreekt worden in betoning van Geest en kracht. De volmacht van de Woordbediening zal uit de verf komen, zodat we niet langer allerlei actuele hoogstandjes hoeven te maken naar de jeugd en naar de moderne mens toe. Hoezeer actualia een gepaste plaats mogen hebben, we weten dat we niet allereerst hoeven aan te sluiten bij vragen van mensen, doch dat Gods vraag aan ons nl. 'Hoe zult ge rechtvaardig verschijnen voor God? ' prioriteit heeft. En we ervaren dat de Geest deze Godsvraag als een vonk doet overslaan. Het geestelijk leven gaat bloeien. Jezus staat in het Middelpunt om Hem te volgen koste wat kost.

Wanneer we pleiten voor krachtig herstel van de rechtvaardiging van de goddeloze, dan gaat het ons er dus niet om die rechtvaardiging van de goddeloze vanuit een soort toeschouwershouding te propageren. Als zou het een nieuwe wet worden, een elfde gebod. Neen, het gaat ons om het echte functioneren van die rechtvaardiging van de goddeloze vanuit het levende geloof dat roemt in Christus alleen, dat juicht in Gods verkiezende liefde alleen. We zijn niet langer vleselijke mensen meer. En daarom leren we geestelijk strijden i.p.v. vleselijk. De gebalde vuist wordt een gevouwen hand. De roddelende tong een zegenverspreidende mond. We leren de les van Elia die hij moest leren bij zijn reis van de Karmel naar de Horeb nl. 'niet door kracht noch door geweld, maar door Mijn Geest zal het geschieden'. De kerk wordt een oase van stilte in onze moderne lawaai-cultuur.

Daarom zal opwekking meer in de stilte plaatsvinden dan dat het een lawaaierig gebeuren is. Ondertussen is het er wel en heeft het grote werfkracht. Het hart van het gereformeerde belijden, nl. de rechtvaardiging van de goddeloze, zal zo glanzen en stralen dat niet de christen zelf, maar Christus kristalhelder in het licht komt te staan. Niet de christen in het middelpunt, want die is een goddeloze gewor­den en blijft dat. Hij weet wat verootmoediging is doordat hij alle hoogmoed heeft verloren. Hij is echt geworden. Helemaal zichzelf als zondaar en helemaal van Christus als gerechtvaardigd. Alle franje is hem vreemd. Hij belijdt de rechtvaardiging van de goddeloze, hij praktiseert die. Hij is echt... Gemaaktheid kent hij niet... En dan mag zijn bekering op de manier van Paulus hebben plaatsgevonden of op die van Johannes of Timotheüs. Dat doet er niet toe. Als het maar echt is. We zijn mensen geworden die staan in de vrijheid van de kinderen van God.

Amersfoort

Dat betekent ook dat we van harte ons gebonden willen achten aan de gereformeerde belijdenis zoals dat in Amersfoort op 21 september 1996 ook onomwonden is uitgesproken. Die binding aan de belijdenis ervaren we niet als een knellend juk, doch als heerlijke ruimte door Christus ons bewerkt in Zijn verzoenend lijden en sterven. En daarom willen we staan voor dat belijden en zullen we alles doen, opnieuw, om dat belijden te actualiseren. Opdat het geen dood kapitaal zij, maar echt gaat functioneren door hoge rente op te brengen. De Geest zal het ons leren en de liefde van Christus zal ons stimuleren. En we zullen onze Drieënige God, Vader, Zoon en Heilige Geest, poneren tegenover het hedendaagse heidendom, opdat God ook vandaag weer God zal zijn.

We gaan de consequenties trekken uit Amersfoort. Hoe we daar diep en breed, opnieuw, zijn gaan staan op de gereformeerde grondslag. Vanuit vaste overtuiging. Ook vanuit intens verantwoordelijkheidsbesef. Omdat we beseffen dat Amersfoort geen loos gebaar mag zijn, dat het gevolgen zal hebben voor ons staan in de kerk. Gevolgen waar we zelf mogelijk alle 'ins en outs' nog niet geheel van overzien en de kerkelijke beleidsmakers al helemaal niet. Daarom hebben we de kracht en de wijsheid van de Heilige Geest nodig om de weg te vinden die God ons wijst en de strijd te strijden die God van ons vraagt. We hebben nodig licht van Boven om te onderkennen waar het op aankomt. Wat er echt aan vast zit wanneer we zeggen: sola scriptura... wat dat bv. voor gevolgen heeft voor alle vormen van contextueel theologisch denken. En wat er allemaal samenhangt met het belijden van God Drieënig. In ieder geval wijzen we daarmee elke vorm van zelfverlossing af. En dat zowel vanuit het werk van Christus in het solo Christo en het sola gratia, als vanuit het werk van de Heilige Geest in het sola fide. En wat hebben we nodig, ook, om diep en grondig te verstaan waarin wij als mensen van de reformatie telkens weer opnieuw gereformeerd moeten worden. Immers dat laatste is toch de echte vernieuwing in de kerk. En het brengt ons op een totaal ander spoor dan vernieuwing als allerlei losse experimentele toestanden, ontdaan van echt bijbels geestelijk leven en daarom zonder verootmoediging en opwekking. Tenslotte hebben we zo brood en brood nodig om de geest van de huidige goddeloze tijd te peilen vanuit het profetisch licht der Heilige Schrift, opdat we niet meegezogen worden met de geest der eeuw, doch instrument zullen zijn in de hand van de Heilige Geest en het evangelie gestalte zal krijgen ook in deze tijd.

Ten slotte

Verootmoediging, opwekking. Welke functie heeft de komma? U mag het zeggen. In elk geval horen ze bijeen en blijven ze bij elkaar horen. Geen verootmoediging zonder opwekking en geen opwekking zonder verootmoediging. En de rechtvaardiging van de goddeloze heeft er een spilfunctie in. Terwijl het alles te maken heeft ook, met de onder ons bekende drieslag van ellende (= verootmoediging), verlossing en dankbaarheid (= opwekking).

Helemaal ten slotte: wat doen we met dit verhaal? We laten het graag over aan het waaien van de Geest die waait waarheen Hij wil. Doch als we een advies mogen geven dan adviseren we dit: Laten we beginnen met ootmoedig gebed, waarbij vasten ook een plaats mag hebben. Laten we tijd plannen voor gebed, een uur in de week of een uur per dag. En laten we ootmoedig schuldbelijden voor God. Onze eigen schuld, onze kerkelijke schuld en onze nationale schuld. En laten we zo wederkeren tot de Heere en Hem smeken tot ons terug te keren in het geven van een opwekking.

God is groot en we mogen grote dingen van Hem vragen en die ook met vertrouwen verwachten. Niet om ons en onze verdienste, maar enkel om wat Christus verdiend heeft en wat beloofd wordt in Gods beloften en bevestigd/verzegend in Zijn verbond. Daarom kan het. Toch.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen