Gebroken brood

Meer kennis van Christus is de behoefte van ieder christen. Het geloof heeft genoeg aan Hem, maar krijgt nooit genoeg van Hem. Het is een heerlijke gedachte dat er in de eeuwige zaligheid een voortdurende toename zal zijn in de kennis van de Zoon.
Er is een onderscheid in de kennis van Christus. Er is altijd rneer in Hem dan wij kunnen vermoeden. In het geestelijke leven kan er meer en meer duidelijkheid komen over Zijn Persoon en Werk. Dat is de kern van de geestelijke groei. Wie is Hij? God uit God, één met de Vader, de almachtige Schepper van hemel en aarde. Hij is Mens geworden, heeft ons vlees en bloed aangenomen om de Zijnen voor Zijn rekening te nemen. Het geheim van de verzoening ligt in de twee naturen van Christus. Wij kunnen ook nadenken over de vernedering en de verhoging van Christus; zijn twee 'staten' geven ook zoveel stof tot mediteren. Dan zijn er de talloze namen van Christus: Hij is onze Vrede, Hij is het Brood des levens, de ware Wijnstok, de Opstanding, het Leven. Eens telde iemand er 365, voor iedere dag van het jaar één.
Bij de Emmaüsgangers was er geestelijke groei, toename in de kennis van Christus. Zij kenden Hem als Profeet. De stem van de goede Herder hadden zij gehoord en zij waren Hem gevolgd. Ademloos hadden zij geluisterd en Zijn woorden ingedronken, want Hij sprak als machthebbende en niet als de Schriftgeleerden. Zo spraken zij ook over de Gekruisigde, Hij was een Profeet, krachtig in werken en woorden voor God en al het volk. De Heere Jezus had met hen gesproken over Zijn offer aan het kruis en over Zijn rijk, dat geopenbaard zou worden, maar hun ogen waren daarvoor nog gesloten gebleven.
De Messias bekleedt drie ambten. Zo leren Zijn discipelen Hem kennen. Het is de Profeet die aan hen de Priester en dé Koning openbaart. Zo gaat het nog. Het eerste in het geestelijke leven is het Woord van God, dat ruimte maakt voor Christus. Onverklaarbaar wordt iemand getroffen door een tekst uit de Schrift of een zin uit een preek. De Heere spreekt! Dat is een wonderlijke ervaring, een geloofservaring. Het levende en krachtige woord raakt het dode hart. Daar gebeurt iets, je wordt wakkergeschud voor de realiteit van God en je eeuwige toekomst; dat er een hemelhoge schuld is, dat er niets is om te betalen, dat God vraagt naar je hart en dat je niet in staat bent het aan Hem te geven. Dat alles is het werk van de Profeet, door Zijn Geest en Woord. Niet noodzakelijkerwijs door een schok, maar soms heel geleidelijk word je gewaar dat je een Heiland, een volkomen Zaligmaker nodig hebt. De hoogste Leraar onderwijst je in de weg. De verborgen raad van God openbaart Hij, je hart wordt warm door dat hemelse onderwijs. Daar wil je zijn, waar vanuit het Woord over Jezus wordt gesproken. Je verstand wordt geopend, de Schrift wordt geopend, je hart wordt geraakt, door het Woord word je zelf naar de Heere Jezus toegetrokken.
Toch kán in dat alles het volle zicht op Zijn verzoenend werk nog ontbreken. Dat gold voor de discipelen. Zij stonden nog met één been in het Oude Testament vóór de opstanding van Christus, het oude was nog niet voorbij gegaan, alles was nog niet nieuw geworden. Dat verklaart grotendeels hun onkunde en ongeloof na Pasen. Wij kunnen die heilshistorische overgang niet zomaar op ieder christen toepassen. De heilsorde is iets anders dan de heilsgeschiedenis om het dogmatisch te zeggen. Wij kunnen de weg van de discipelen niet overdoen; wij kunnen niet terug achter Goede Vrijdag en Pasen en dat hoeft ook niet. Het is volbracht en Hij leeft!
Toch valt er iets te leren over het werk van de Heilige Geest. Het is de Profeet die ons leert van de Priester-Koning. Eerst komt de stem van Jezus, dan het kruis van Jezus, dan de troon van Jezus. Eerst de goede Herder, dan het Lam Gods, dan de Leeuw uit Juda's stam. We hoeven het allemaal niet te systematiseren, maar misschien is er herkenning.
Hij leerde hen Wie Hij was. Toen zij aangekomen waren, nam Hij het brood. De Gast werd Gastheer. Hij zegende het met Zijn doorboorde handen. Hij brak het en Hij gaf het hun. 'Neemt eet dat is Mijn lichaam. Ik ben het Zelf.' Hun ogen werden geopend en zij kenden Hem en Hij kwam weg uit hun gezicht. De hemelse Hogepriester deelde Zichzelf mee in de breking des broods. Zijn offer was volkomen genoeg voor al hun zonden.
Het is zo groot als je ogen daarvoor open gaan, dan leer je de Heere Jezus kennen anders dan tevoren, dan mag je in volle overgave ingaan in Zijn volbrachte werk. Wat is de vrucht? Kijk maar: Toen gingen ze op weg. Wat doen? Hun Koning belijden. De Heere is waarlijk opgestaan!

H. van den Belt, Oud-Alblas

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen