Namen noemen (11)

JAKOB
Jakob heeft zijn naam te danken aan de waarneming van de vrouwen die hem bij zijn geboorte hielpen ter wereld te komen. Op zich was die geboorte al een wonder. Rebekka, zijn moeder, was onvruchtbaar maar na een intens en intiem gebed dat Izak met zijn lieve echtgenote tot God opzond, mocht de verhoring wel heel bijzonder heten: Rebekka raakte in verwachting van een tweeling! Ze wist er eigenlijk geen weg mee, en toen ze de HEERE om raad ging vragen kreeg ze te horen dat er twee volken in haar schoot aanwezig waren. Het bijzondere daarbij was ook nog dat de meerdere de mindere zou dienen. Niet Ezau, haar meest levenskrachtige kind, maar Jakob zou de erfgenaam van de belofte zijn. Toen beide kinderen geboren werden kwam Ezau eerst, maar het leek wel alsof Jakob hem in de geboortepoort nog had willen passeren. Hij had met zijn handje de hiel van Ezau vast, alsof hij hem terug wilde trekken om zelf de eerste te zijn. Alsof het niet de bijzondere raad des HEEREN zou zijn, die hem op de eerste plaats zou brengen, maar hij er ergens toch zelf voor moest zorgen.
Jakob, de.hielenlichter, een naam die de klank van 'bedrieger' aan zich heeft. Hij had God ervoor moeten vertrouwen dat Hij zou zorgen dat de belofte, al voor zijn geboorte gegeven, zou worden waargemaakt. Hij kende die belofte wel, hij vertrouwde er bij tijden ook op. Maar hij was er tegelijk voortdurend mee bezig om zelf voor de vervulling te zorgen, om de HEERE God als het ware 'een handje mee te helpen'. Denk maar aan de geschiedenis met de linzenmoes, met de zegening van Izak, de kudde bij oom Laban, en tenslotte de strategische opsplitsing van zijn bezittingen uit angst voor de ontmoeting met Ezau. Jakob, zijn naam staat voor dat dubbele van: God vertrouwen, en tegelijk denken het zelf te moeten regelen.
De HEERE heeft daar een eind aan gemaakt toen Jakob door de Jabbok moest gaan. Daar werd zijn heup verwrikt, en toen hij zich niet meer staande kon houden en het in de worsteling op leven en dood verliezen moest, kon hij net alleen nog maar winnen door zich aan de 'Tegenstander' vast te klemmen: 'Ik laat u niet gaan tenzij gij mij zegent...' Dat was Jakob op zijn best! En toen Hij 'Jakob' werd omdat hij zijn naam in zijn winnend verliezen (of verliezend winnen) bekend moest maken, verklaarde de Engel Gods hem tot 'Israël', strijder Gods. Hosea stelt deze Jakob tot een voorbeeld voor het volk van Gods verbond: 'hij weende en smeekte Hem. Te Beth-El vond hij Hem, en aldaar sprak Hij met ons; Namelijk, de HEERE, de God der heirscharen; HEERE is Zijn gedenknaam' (Hos. 12 :5, 6). 'Sprak Hij met ons', zegt Hosea. Jakob staat dus ook voor het nageslacht, zijn 'huis', dat uit hem voortgekomen is. Het is een naam waarbij de vermaning en vertroosting van die twee kanten van vader Jakob telkens weer in gedachten moeten worden gehouden.
Jakob, het is vooral een bijzondere naam vanwege het feit dat de HEERE in verkiezende liefde er Zijn naam aan wilde verbinden. 'Welgelukzalig is hij, die den God Jakobs tot zijn hulp heeft, wiens verwachting op den HEERE, zijn God is' (Ps. 146:5). Bij de profeet Maleachi is het Gods hoge inzet, die Paulus in Rom. 9:13 aanhaalt: 'Was niet Ezau Jakobs broeder? spreekt de HEERE; nochtans heb Ik Jakob liefgehad' (Mal. 1:2).

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen