Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

In struikgewas en modder

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

In struikgewas en modder

Drs. A. G. Knevel (EO) op predikantenconferentie

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

Het was ds. W. Markus uit Bergschenhoek die in zijn reactie op de lezing van EO-directeur Andries Knevel verwoordde wat, zo bleek ook tijdens de pauzes, bij velen leefde. Zowel in waardering als in zijn vraagstelling. „Uw verhaal vond ik groots. Maar Matthéus 16 spreekt over kruisdragen. En de vrees is groeiende dat de EO het meer heeft over bekroning dan over kruisiging." De gebruikelijke causerie op de eerste dag van de predikantencontio van de Gereformeerde Bond liep vorige week uit op een diepe bezinning over de landingsplaats voor het Evangelie in onze weerbarstige cultuur.
Van 1973 tot 1977 studeerde hij theologie aan de Utrechtse universiteit. Na drie jaar werkzaam te zijn in het onderwijs, ging Knevel naar Hilversum, waar hij in 1993 op een van de directiestoelen van de Evangelische Omroep mocht plaatsnemen. De groei van de EO maakte een zogenoemd 'mission statement' noodzakelijk: de EO is een omroepvereniging binnen het publieke bestel die mensen wil bereiken met het Evangelie van Jezus Christus, en daarom dicht bij God en mensen wil blijven. Daartoe maakt de omroep gebruik van radio, tv en nieuwe media. Vijf kernpunten zijn geformuleerd als de 'geloofsbelijdenis van de omroep': de zonde die scheiding maakt tussen God en mens, de noodzaak van wedergeboorte en bekering, de Heilige Schrift als enige bron en norm, Jezus als de enige weg tot de Vader, de roeping dit Evangelie over de ganse wereld te verkondigen. Deze missie wil de EO uitdragen via radio en televisie (zolang dat nog kan), via bladen, internet en andere activiteiten. Op Radio 4 is die missie voorbij, op Radio 2 is ze gering, op Radio 3 (de jongerenzender) is ze iets groter. Via Radio 5, de toerustingszender, wil de omroep haar achterban bemoedigen.

Doorleefde waarheid
Knevel verhaalde dat Lukas 15 het thema voor het afgelopen jaar geleverd had: verloren gaan en behouden worden. Bij de omroep ontstond de noodzaak van de verkondiging naar mensen die verloren dreigen te gaan: 'Dat betekent dat je als missionaire organisatie zoveel mogelijk het struikgewas en de modder in wilt gaan, om die ene te redden.'
De consequentie van die missie noemde Knevel het staan op het marktplein, waar de wereld langs komt, aansluiting vinden bij de moderne en postmoderne mens. Dat betekent een keuze voor programma's die in vorm, stijl en taalgebruik aansluiting vinden bij hen, wat kansen én bedreigingen meebrengen. Gebruik van het medium televisie is hier het meest identiteitsgevoelig en kwetsbaar. Het gaat de omroep daarbij om doorleefde waarheid. 'Het is moelijk om een geheimenis verbaal over te brengen. Daarom halen we jaloersmakende mensen voor het voetlicht, die bij kijkers en hoorders de vraag wakker roepen: Waarom doet hij of zij dat?'
De EO-directeur schetste zijn vereniging vooral als een beweging, die ontstaan is en mensen op elke plek wil stimuleren van Christus te getuigen. 'De EO is ver-re-weg de grootste omroep van Nederland, zeg ik heel bescheiden. Ver-re-weg.' Die grootte noemde hij van belang om christenen in de samenleving een vorm van herkenning te bieden. Toch gaat het niet in massa's, 'want we ervaren zelf de weerbarstigheid van de moderne cultuur. Maar vorig jaar belden of schreven wel 30.000 mensen naar de afdeling Nazorg, bezet met de vraag naar een genadige God. Nu zijn dat geen 30.000 bekeerde mensen, maar ze stelden wel de vraag naar het doel van hun leven.'

Netwerksamenleving
De EO heeft het afgelopen jaar een uitvoerige cultuuranalyse gedaan. Daaruit bleek dat we leven in een netwerksamenleving, waarin de zuilen weg zijn. De levensbeschouwelijke kaders zijn horizontale verbanden geworden. Dat heeft consequenties voor de kerken, zei Knevel: Netwerken zijn dynamisch, niet hiërarchisch; onze jongeren zijn internetjongeren.
Voor de toekomst van de EO heeft de ontzuiling grote gevolgen. Als de Vara het publieke bestel verlaat, willen de liberalen in de Kamer het publieke bestel opdoeken. Dat is niet tegen de EO gericht, maar paars verzet zich tegen zuilen die slechts versteende residuen uit het verleden zijn.' Knevel voorspelde dat internet de cultuur en mentaliteit in Nederland compleet zal veranderen én dat het moeilijk wordt om op de traditionele manier kerk te zijn. De rode draad in de reacties was snel herkenbaar.
Dr. ir. J. van der Graaf: Ik heb waardering voor wat de EO in de samenleving poogt, maar bent u niet zo onder de indruk van de cultuur, dat er het gevaar is, dat je je laat inpakken? En vraagt een mission statement niet om een confession statement, een belijdend uitgangspunt?
Ds. W. Markus noemde het verhaal groots, maar citeerde zonder instemming een uitspraak van EO-voorzitter ds. Van der Veer over het tobberige in veel gemeenten. En daarom: 'EO, vergeten jullie het kruis niet? ' Dr. W. Verboom toonde zich dankbaar voor de omroep, maar zei dat zijn hart meer lag bij de gewone, gereformeerde christen dan bij hen die met opvallende dingen komen.
Knevel antwoordde dat de EO niet wil scoren, juist veracht wordt vanwege de marktpleinprogramma's. 'Een gloriedenken is ons vreemd.' Hij erkende dat het leven van een gewone, gereformeerde christen te weinig visuele aantrekkingskracht heeft om een programma van te maken én dat de cultuur alleen weerstaan kan worden als het geloof een bevindelijk geloof is. Ds. C. J. P. Lam zei dat de oecumene van het hart aan het postmoderne leefgevoel toegeeft en meende dat God de verkondiging aan de kerk gegeven heeft. Knevel noemde de kerk voor de EO onomstreden, als planting Gods door de eeuwen heen. Onze vraag is hoe we zoveel mogelijk predikanten bij onze uitzendingen kunnen betrekken. 'Maar wij doen wat de kerk niet kan. Op het publieke net hebben we wekelijks 87 uur radio en televisie.' Zonder bemoediging wilde Knevel echter niet vertrekken. Daarom: 'En u heeft de IKON...'.

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 januari 2000

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

In struikgewas en modder

Bekijk de hele uitgave van donderdag 27 januari 2000

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's