Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

De laatste Bazuin (2)

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

De laatste Bazuin (2)

8 minuten leestijd Arcering uitzetten

In het vorige artikel schreef ik het al: de romanserie 'De laatste Bazuin', uitgegeven bij Kok, Kampen, is uitermate knap en boeiend geschreven.
De schrijvers zijn Tim LaHaye, die van huis uit gezinspsycholoog is en verschillende boeken over opvoeding, gezin en relaties schreef, en Jerry B. Jenkins, vicepresident van het Moody Bijbelinstituut in Chicago en die zo'n 130 boeken, waaronder ook veel romans, op zijn naam heeft staan.
Toch zijn er wel wat vragen te stellen. 'De laatste Bazuin' is namelijk niet zomaar een romanserie, maar heeft duidelijk een bepaalde theologische achtergrond. De serie behoort bij het Amerikaanse christelijke genre, waartoe onder andere ook de boeken van Frank E. Peretti en Randy Alcorn (schrijver van o.a. Deadline) behoren: fascinerende boeken met een hoge mate van spanning, waar een duidelijke christelijke boodschap in doorklinkt. In het geval van deze serie is dat de boodschap van de opname der gelovigen vóór de grote verdrukking, de grote verdrukking zelf, als een zeer zware periode van zeven jaar, die weer is onder te verdelen in twee periodes van drieënhalf jaar, gevolgd door Jezus' wederkomst en het duizendjarig rijk. Als we bedenken dat de vijf verschenen delen nog maar een deel van de eerste helft van de grote verdrukking beschrijven, kunnen we onss voorstellen dat er wellicht nog zeven delen zullen volgen. 

Hal Lindsey 
De romanserie volgt heel sterk de lijn van de boeken van Hal Lindsey, zoals die vooral naar voren komt in 'De planeet die aarde heette...' en 'Op weg naar een nieuwe wereld'. Hal Lindsey beschrijft de gebeurtenissen, zoals hij die ziet, echter in de toekomende tijd en niet als een roman. 'De laatste Bazuin' is een romanserie: wat geschreven staat in onder andere het boek Openbaring wordt beschreven als één groot gebeuren, waarbij een piloot en een befaamde journalist en vele anderen zijn betrokken.
Verschil met Hal Lindsey is ook, dat Hal Lindsey voorzegde dat het begin van de gebeurtenissen, onder andere de tempelbouw, in ongeveer 1988 zou plaatsvinden ('De planeet die aarde heette....', blz. 49) en de sprinkhanen uit Openbaring 9 Cobra helikopters zouden kunnen zijn ('Op weg naar een nieuwe wereld', blz. 119), terwijl daar in deze romans anders over wordt gesproken.

Omgaan met de profetieën
Het gaat me echter om de wijze waarop we omgaan met de profetieën en het boek Openbaring. Is het waar dat er in Jesaja sprake is van 'een voorspelling van de Derde Wereldoorlog, een thermo-nucleaire oorlog die miljoenen mensen zal uitroeien?' ('Verlaten', blz. 161). Kunnen we spreken van de 'voorspellingen uit de Openbaring en het boek Daniël en Ezechiël' (blz. 253) en kunnen we de profetieën lezen als 'een verslag, dat duizenden jaren oud is en dat net zo fris te lezen is als de krant van morgenochtend' ('Tegenstand', blz. 58)? Is dat een juiste wijze van omgaan met de profetieën? Stel dat we niet zouden weten van het Nieuwe Testament en van de komst en het lijden en sterven en de opstanding van Christus, en iemand zou voorzeggingen doen of een roman schrijven naar aanleiding van de profetieën van Jesaja, zou dat in overeenstemming zijn met wat later werkelijk gebeurde? Kunnen we de profetieën zo concreet invullen en is dat de bedoeling van profetieën? Wie bijvoorbeeld Jesaja 53 of Micha 5 leest zonder te weten hoe deze profetieën tot vervulling kwamen en daarover een roman zou schrijven of concrete voorzeggingen zou doen, zou wel eens heel anders kunnen blijken uit te komen dan bij Jezus' komst en Zijn lijden, sterven en opstanding.
De profetieën en het boek Openbaring zijn namelijk geen voorzeggingen in de zin van de krant van morgen, maar zijn van een eigen aard en stijl.

Opname der gelovigen
Is er in 1 Kor. 15: 51-57 inderdaad sprake van de opname der gelovigen voor de grote verdrukking of gaat het hier over de opstanding van de doden bij Jezus' wederkomst en het einde der tijden? Woorden als 'de laatste bazuin' en 'de dood is verslonden tot overwinning' duiden daar toch op!
Is het niet een bepaalde manier van lezen van het boek Openbaring als men er de opname der gelovigen in leest terwijl deze in de Openbaring niet genoemd wordt? De romanserie spreekt niet van de woorden in 1 Thess. 4: 13-18, maar ook daar is m. i. sprake van de opname bij de wederkomst van Christus en niet van een opname voor de grote verdrukking. Is het ook juist om de opname der gelovigen te zien als 'Gods laatste poging om de aandacht te trekken van al die mensen die Hem tot nog toe genegeerd en geloochend hebben en die God daarom een lange periode van beproeving en rampspoed laat meemaken' ('Verlaten', blz. 159)? Ik lees in de Bijbel van zo'n tweede mogelijkheid niet, ik lees van de werkelijkheid van 'de deur werd gesloten', ondanks het geroep 'Heer, Heer, doe ons open' (Matth. 25: 10). '

Zeven jaren
Moeten we de getallen in de Openbaring letterlijk nemen? Zo bijvoorbeeld als er gesproken wordt van 42 maanden (11: 2; 13: 5) of 1260 dagen (11: 3; 12: 6), de helft van zeven jaar. Als ik in deze romanserie lees wat in nog geen drieënhalf jaar allemaal gebeurt, dan neig ik er alleen om die reden al toe om de getallen anders te interpreteren: de Derde Wereldoorlog met enorme verwoestingen, een grote aardbeving over de gehele aarde, hagel en vuur, het vergaan van het derde deel van de schepen en vergiftiging van het water. En tussentijds is er sprake van snelle wederopbouw en gaat het leven van velen op aarde door.
Is er sprake van een verdrukking van werkelijk zeven jaar of gaat het in de Openbaring veeleer om verdrukkingen die alle eeuwen door hebben plaatsgevonden, die in de laatste dagen echter in hevigheid zullen toenemen, zonder dat we daarbij concrete voorzeggingen kunnen doen? De taal van de profeten en de Openbaring is in de eerste plaats niet die van voorzeggingen, maar van het doorlichten van de bestaande en toekomende tijd in het licht van het Woord van God. Niet dat ik daarmee alles wat in de profetieën en de Openbaring beschreven staat verklaren kan. Daar schaam ik me ook niet voor. Maar ik ben me er zeker van bewust dat de vervulling wel eens héél anders zou kunnen zijn dan wij nu menen te lezen.
Wat voor troost moeten de gelovigen in de tijd van Johannes uit het boek Openbaring geput hebben als het grootste deel van de Openbaring betrekking zou hebben op zeven jaren verdrukking, die tweeduizend jaar later plaats zou vinden? Dat kan de bedoeling van de Openbaring toch niet zijn.

Politiek
Het gevaar bestaat dat, als we de theologische achtergrond van deze boeken en van bijvoorbeeld de boeken van Hal Lindsey serieus nemen, we met grote vooroordelen bepaalde politieke ontwikkelingen volgen. We zien met argusogen naar Rusland en vertrouwen de ontwikkelingen in Rusland bij voorbaat al niet. Of we zien met spanning uit naar een Roemeense leider, die vast en zeker de antichrist moet zijn. Of we zien met argwaan tegen ontwikkelingen van de VN aan en zoeken voor alles een bijbelse verklaring. Zijn we dan niet bezig met een politiek lezen van de Bijbel en komen we zo niet, op een andere wijze dan een aantal jaren geleden, gemakkelijk tot politieke prediking?

Angstscenario
Wie de romanserie leest als iets dat letterlijk staat te gebeuren, loopt de kans gegrepen te worden door een angstscenario dat daaruit tot ons kan komen. Ik moest daaraan denken toen ik las dat de uitgever meldt dat ten minste duizend mensen tot bekering zouden zijn gekomen na het lezen van het vijfde deel 'Apollyon'. Als dat waar is, is dat op zichzelf verblijdend. Toch ben ik er niet geheel gerust op. De nadruk moet niet liggen op wat ons eventueel aan oordelen en verschrikkingen te wachten staat, maar op Jezus Christus. Overigens, ook dat klinkt voluit door in deze romanserie: de boodschap waar het werkelijk om gaat, de vraag die met klem op ieder afkomt: Wat dunkt u van de Christus?

Nuchterheid
Ik haast me om te zeggen dat ik deze vijf boeiende delen gaarne gelezen heb. Ze drukken je met de neus op het feit dat het tenslotte gaat om het ware geloof in Jezus Christus en daarin om eeuwig wel of eeuwig wee. Laat men, ook onze jongeren, deze boeken maar lezen. En laat men het boek Openbaring en de profetieën ernaast leggen. En de Openbaring en profetieën en deze romanserie lezen met bijbelse nuchterheid. Dan kan deze serie nog verrijkend zijn ook. Laat vooral de vraag op de lezer afkomen: Als de Zoon des mensen wederkomt zal er (bij mij) geloof gevonden worden?

Huizen                        H. Veldhuizen

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 maart 2000

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

De laatste Bazuin (2)

Bekijk de hele uitgave van donderdag 2 maart 2000

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's