Boekbespreking
Jildert de Boer, Met de doop in de knoop? Bijbels licht over een 'blinde vlek', uitg. Verdieping & Aansporing, 128 blz., ƒ 22, 50.
Dit boek is een pleidooi voor de volwassendoop. De schrijver wil niet strijden maar zo dicht mogelijk bij de bijbelse gegevens blijven. Dat kan alleen maar onze sympathie hebben. Kern van de doop is volgens hem het gaan leven volgens Romeinen 6, anders gezegd: er is een nauwe samenhang tussen doop en discipelschap. Toch heeft hij mij niet overtuigd. Ook zij die de kinderdoop voorstaan doen dat op bijbelse gronden en zeggen dat, om het met het doopformulier te zeggen, we door de doop vermaand en verplicht worden tot een nieuwe gehoorzaamheid, dus tot discipelschap. Het grote verschil is dat de doop geen belijdenis van ons ja aan God is, zoals de schrijver zegt, maar andersom: teken en zegel van Gods ja tot ons. De schrijver benadrukt dat God de Eerste is in het genadeleven, evenals hij het grondige besef van de verloren staat van de zondaar benadrukt. Dat neemt echter niet weg dat bij hem de doop een belijdenis van de gelovige mens is en niet andersom: teken en zegel van Gods verbond met ons. Daarom meent hij ook dat de doop door volledige onderdompeling moet plaatsvinden als teken van onze volledige overgave in gehoorzaamheid (blz. 18) en wijst hij 'het besprenkelen van baby's' (de uitdrukking is van hem) af.
Ook wat de schrijver zegt over de zgn. huisteksten heeft mij niet overtuigd. Voorstanders van de kinderdoop zeggen dat de doorgaande lijn van de Heilige Schrift Gods verbond met de gelovigen en hun kinderen is, in het Oude Testament betekend en verzegeld door de besnijdenis, in het Nieuwe Testament door de doop. Daarbij heeft het feit dat de volwassendoop in het Nieuwe Testament meer naar voren komt te maken met de zendingssituatie waarin bijvoorbeeld het boek Handelingen en de brieven van Paulus staan. Is het waar dat 'wie biddend onderzoekt, in oprecht verlangen naar meer licht van God, geopenbaard zal krijgen' dat kinderen niet gedoopt behoren te worden? (blz. 31) Dat is wel erg kort door de bocht, evenals zinnen als: de kinderdoop mist bijbels fundament, is lering van mensen, is van onbekende, latere oorsprong, e.d. Zonder het met zoveel woorden te zeggen blijkt (blz. 61-62) dat de schrijver niet wil weten van de erfzonde. Jammer dat hij ook verschillende malen van strohalmen spreekt als het over de kinderdoop gaat. Dat maakt de discussie er niet zuiverder op.
Hoe verder we in het boekje komen hoe meer de oproep klinkt om niet te aarzelen om zich te laten dopen en zich daarbij niet te laten ophouden door reacties van kerk, familie en collega's. Was de schrijver daarin wat minder expliciet geweest dan was het misschien een boekje geweest dat een goede discussie kon dienen. Mij heeft het nog meer overtuigd van de hoge waarde van de kinderdoop waardoor we worden geroepen tot het nieuwe leven met Christus.
Huizen H. Veldhuizen
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2000
De Waarheidsvriend | 20 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 16 november 2000
De Waarheidsvriend | 20 Pagina's