Aankomend evangelist

De levensweg van de tollenaar Levi valt moeilijk te traceren. Wegens de summiere gegevens van de evangelist Lukas. Enige tijd laat zich wel veronderstellen tussen Levi's roeping en de maaltijd bij hem aan huis. Een tijd van veel zien en horen? Immers, voor wie zich aansluit bij de grote Godsgezant, valt er gedurig wat te beleven.

Kennelijk is gaandeweg bij de tollenaar de wens ontstaan: een maaltijd te organiseren. In eigen huis. Groot genoeg om meerderen een plaats te bieden. Hadden eerdere ervaringen hem dat geleerd? Maaltijden gehouden met vrienden of collega's. Toch niet zo'n ongerijmde gedachte voor een man van zijn positie. 'En Levi richtte Hem een grote maaltijd aan', aldus vers 29. Een maaltijd, samen eten en drinken als teken van gemeenschap. Of als blijk daarvan, dat mensen elkaar gevonden hebben. Een gebruik alle eeuwen door en onder alle volken in zwang. Met name in Israël. Met name ook in de christelijke kerk, in de viering van het Heilig Avondmaal. Een uitgezochte gelegenheid om Zijn Naam te belijden. Als geroepenen!

Heel merkwaardig. Trok hij eerder de deur achter zich dicht. Van het tolhuis. Enige uren of dagen later wordt de klink weer opgelicht. Er is werk aan de winkel. De nodige voorbereidingen moeten getroffen worden, om een ware ontvangst te bereiden. Dat is wat Levi voor ogen staat. Wat hij ook ziet gebeuren, blijkens: 'En er was een grote schare van tollenaren en anderen, die met hen aanzaten'. Ook anderen. Mensen van het slag van deze tollenaar. Mensen, die delen in de reputatie van zondaar. Het zijn zij, die genodigd worden, naar het voorkomt. Anderen niet? Of hadden anderen bij voorbaat voor de eer bedankt? Hoe het ook zij, tot zijn grote blijdschap ziet Levi het gebeuren, dat zijn huis gevuld wordt met gasten. Tollenaren en anderen van dat soort, zal men zeggen.

Niettemin zijn ze hem van harte welkom. Waartoe eigenlijk? Zou dat niet de reden zijn: dat ook zij tijdens de maaltijd een indruk krijgen van de eregast, Jezus van Nazareth. Een van God gezondene. Van Hem, van Wie een goed gerucht zich verspreidde, naar wonderlijke genezingen en nog wonderlijker toezeggingen.

Kortom, Levi als aankomend evangelist. Een voorbeeld ter navolging! En valt er voor christenen niet gedurig wat te vieren, als de geboorte van een kind, een 25-jarig huwelijk, een jubileum bij de zaak en zo meer. Buren, vrienden of collega's worden dan wel uitgenodigd. Hetwelk de gelegenheid biedt om een goed woord te spreken van de Drie-enige God. Om even de aandacht te vragen voor Zijn Woord.
Een volgeling van Jezus Christus, ja dat ben ik. En mijn vrienden mogen dat weten!
De gewezen tollenaar Levi. Gewezen, zo mag het toch gezegd worden. Nu ingewonnen voor de persoon van die Godsgezant, Jezus van Nazareth. Een man, kennelijk enthousiast over Hem. En dat dan niet verstaan in de afgevlakte zin van het woord. Maar zal hij, alvorens stappen ondernomen te hebben, zijn plan niet aan de Heere zelf voorgelegd hebben? Zou Die zijn gast wel willen zijn? Natuurlijk, met Zijn leerlingen. Maar zelf had Levi ook gedacht aan collega-tollenaren en anderen. En wat dan Levi in zijn enthousiasme niet vermoed kan hebben, de Zoon van God wel degelijk: de te verwachte reacties op dat bonte gezelschap. Toch heeft Hij kennelijk geen bezwaar gemaakt. En zo gebeurt het, dat op het afgesproken uur tollenaren en zondaren zich aandienen bij het huis van Levi. Met onder hen Jezus, de Gezondene van de Vader. Hij mag zich de eregast weten. En hij wil dat zijn. Hier in dat gezelschap? Toch wel. Juist wel. Nee, Zijn aanwezigheid hier werpt geen smet op Zijn blazoen. Veel meer verhoogt het Zijn status. Het geeft aan wat de meeste mensen nog onbekend is: dat Hij juist van God gezonden is om zondaren te behouden. Zeker, om je ogen op uit te kijken. Verbazingwekkend genoeg om een hap eten te laten staan en tot jezelf in te keren. Als collega-tollenaar, of als ambtenaar van het ministerie van financiën.

In het verlengde van het hiervoor geschetste, maar dan in een gebroken lijn, zie ik de maaltijd door de Heere Zelfin het leven geroepen, het Heilig Avondmaal. Waarvan Hij meer Gastheer is dan gast. En waaraan Hij verwacht zondaren, maar volgeling geworden. Ik ken geen maaltijd, waaraan hij zo schittert, als de Zoon des mensen.

Nog eens even om de hoek gekeken: het huis van Levi, toch wel een plek waar de afgoden gediend werden. De mammon met name. Nu bezet door een - deels - eerbiedwaardig gezelschap. Gewijd aan een hoger doel, de dienst van God. Heel opvallend. Of, niet helemaal? Van God aangesproken tot in de kern van je bestaan, ook vernieuwd en veranderd - dan gaan ze er toch thuis 'wat' van merken!

P. M. BREUGEM, BARNEVELD

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen