Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Het dilemma van Kootwijkerbroek

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Het dilemma van Kootwijkerbroek

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

...en allen, die over mij gesteld zijn... Men moet Gode meer gehoorzaam zijn dan de mensen.

Een dood varken in de boom..., dat kan natuurlijk niet, daar moet iedereen het over eens zijn. Met straatstenen de ramen van de RW-auto's kapot gooien, zodat die mensen doodsangsten uitstaan, dat kan ook van geen kant. Dat zijn onverantwoorde middelen in het protest tegen het doden van gezond vee, zoals dat nu gebeurt in de bestrijding van mkz.

'Ruimen'

Kootwijkerbroek is met name in het nieuws gekomen door de felle protesten tegen het 'ruimen' van bedrijven. 'Ruimen' is natuurlijk een verkeerd woord. Het gaat gewoon om het afmaken van dieren, die daarna vernietigd worden. Door journalisten is de afgelopen tijd steeds weer de vraag gesteld: wat maakt het eigenlijk uit, of je de dieren nu afmaakt? Ze worden uiteindelijk toch geslacht. Is het niet hypocriet van de boeren, dat ze daar zo moeilijk over doen? Ze hebben die dieren toch om geslacht te worden? Zelfs de Europese Commissaris voor de Landbouw stelde die vraag. Maar het is natuurlijk een groot verschil of je voor je dieren zorgt, om ze af te leveren voor consumptie, of datje je dieren moet overgeven om afgemaakt en vernietigd te worden. Natuurlijk verzorgt een boer zijn dieren om geslacht te worden. Maar het zinloos doden van dieren, dat is onverantwoord.

Emoties

Minister Brinkhorst heeft Kootwijkerbroek een godsdienstig dorp genoemd. De kerk neemt een grote plaats in in de gemeenschap van Kootwijkerbroek. Dat is waar. Verder wonen er gewone mensen. Mensen met emoties. En die emoties gaan ook wel eens te ver. Dat is niet goed te praten, maar wel begrijpelijk. Wantje bent met heel je bestaan betrokken bij je bedrijf, en dan besluit de minister, dat je beesten afgemaakt moeten worden. Gezonde beesten, waar niets aan mankeert. Als je dat gewoon over je heen laat komen, dan is er iets mis met je. Dus wat doe je? Je verzetje daartegen. Heel begrijpelijk. En ik zou zelfs zeggen: Het is geboden om je te verzetten tegen het beleid van de overheid om mkz op deze manier te bestrijden. Wij hebben verantwoordelijkheid voor Gods schepping. Die mogen wij niet zo maar opofferen aan economische belangen.

Toen m.b.t. de mond- en klauwzeer voor het non-vaccinatie-beleid gekozen werd, hebben daar alleen economische argumenten in meegespeeld. Nu ervaren we aan den lijve, wat de feitelijke consequenties van zo'n beleid zijn. Het doden van tienduizenden gezonde dieren. Als we daartegen niet protesteren, zijn we onverantwoord bezig als rentmeesters over Gods schepping. Dat de boeren in Kootwijkerbroek zich zo fel verzetten heeft onder andere hiermee te maken. De boeren zeggen: Wij zijn verantwoordelijk voor onze beesten, en wij moeten ze beschermen tegen de overheid. In dat beschermen gaan boeren wel eens te ver, maar dat komt ook, omdat andere elementen deze situatie aangrijpen om een rel te schoppen.

Voor zover ik kan nagaan is een groot deel van de boeren in Kootwijkerbroek nu zover, dat ze aanvaarden, dat hun bedrijf geruimd wordt. Aanvaarden in de zin van: Wij kunnen niet anders. We staan met de rug tegen de muur. Maar we zijn het er niet mee eens. Ons bedrijf moet geruimd worden, maar onder protest.

Veel boeren zijn het niet eens met de acties, omdat die het ruimen vertragen, en dat geeft: een extra psychische belasting voor degenen, die weten, dat ze hun beesten toch zullen kwijtraken. Maar begrip voor de acties is er wel.

Dilemma

De boeren zitten met een dilemma. Je moet de overheid gehoorzamen. Maar je moet God meer gehoorzamen dan de mensen. Wat weegt nu zwaarder. Daar denken de boeren verschillend over. Mag je burgerlijk ongehoorzaam zijn? Ik sta als predikant een beetje aan de zijlijn. Dit jaar hadden we geen schaap met lammetjes in de wei achter de pastorie lopen. We zijn dus niet direct betrokken. Maar ik mag natuurlijk wel een mening hebben. Ik heb die ook niet onder stoelen of banken gestoken in de afgelopen weken. Ik vind, datje moet protesteren tegen het beleid van de overheid. Ik vind ook, datje best met je trekker op de weg mag gaan staan om te laten zien, dat je je beesten niet zo maar aflaat maken. Ik vind dat legaal protest.

Maar er zijn grenzen. Je moet geen geweld gebruiken. Als de mensen van de RW komen om hun werk te doen, moetje ze niet belemmeren. Je kunt wel met ze praten. Zeg, dat je het er niet mee eens bent. Laat ze maar horen, waarom je het er niet mee eens bent. Getuig maar van je geloof in God, de Schepper. En als je beesten dan afgemaakt worden, laat het dan maar onder protest gebeuren. Maar gebruik geen geweld. Verniel geen eigendommen van anderen. Een waardig protest is op z'n plaats. Maar als christen moetje ook je grenzen weten. Wij moeten geen eigen rechter spelen. Wij moeten het onrecht, want zo ervaren boeren dat, overgeven in de handen van degene, die rechtvaardig oordeelt (Rom. 12 : 19, 1 Petr. 2 : 23).

Gezamenlijke kerken

Wij hebben als predikanten van de gezamenlijke kerken in Kootwijkerbroek (Geref. Kerk, Ger. Gem., Ned. Herv. Kerk, in samenwerking met de Ger.Gem in Ned. te Barneveld) ook een signaal richting de politiek gegeven om zich te bezinnen op deze wijze van bestrijding van mkz. Dat is ook onze verantwoordelijkheid. Voordat deze bezinning resultaat heeft, is het al te laat voor talloze dieren en voor een groot aantal boeren. Maar deze mkz-crisis mag niet zo maar voorbij gaan. Er moet een bezinning op gang komen, waarbij de ethische vragen duidelijk aan de orde gesteld worden. Niet alleen economische belangen gelden, maar ook onze verantwoordelijkheid als rentmeesters over Gods schepping.

Mkz?

Ik wil nog iets specifieks zeggen over Kootwijkerbroek. Waarom is het verzet hier zo fel? Dat heeft ook te maken met het feit, dat vrijwel niemand gelooft, dat hier werkelijk mkz is. Een test van het laboratorium in Lelystad heeft wel mkz uitgewezen, maar rond de uitslag van die test is zoveel vaagheid, dat het veel twijfel oproept. Verder is er het feit, dat er zich geen ander geval van mkz heeft voor gedaan. Dat zou je toch mogen verwachten in een gebied met zulke intensieve veehouderij. De boer, bij wie mkz is geconstateerd, heeft nog een ander bedrijf in het volgende dorp. Maar de kalveren op dat bedrijf bleken niet besmet te zijn. Kortom, er is grote twijfel of er wel werkelijk mkz in Kootwijkerbroek is. En het ministerie weigert tot nog toe de gevraagde duidelijkheid te geven. Minister Brinkhorst schijnt er behagen in te hebben om denigrerende opmerkingen over Kootwijkerbroek te maken, waarbij m.n. de godsdienst van de Kootwijkerbroekers het moet ontgelden. Op deze manier is de minister medeverantwoordelijk voor de onrust, die er in en om ons dorp is. Hij zou de Kootwijkerbroekers een grote dienst bewijzen als hij een nauwkeurig onderzoek zou laten verrichten naar het al of niet aanwezig zijn van mkz in Kootwijkerbroek.

Moeilijke tijden

Ondertussen gaan ongeveer 200 gezinnen door een moeilijke tijd heen. Niet iedereen is volledig afhankelijk van het boerenbedrijf, maar emotioneel raakt het iedereen, als de dieren afgemaakt worden. Het is treffend, dat dit alles in de lijdenstijd en rond Pasen plaatsvindt. De dood heerst rond Kootwijkerbroek. Maar het evangelie van Jezus Christus spreekt van overwinning. Er is hoop, dwars door de dood heen. Dat geldt ook voor boeren in Kootwijkerbroek, en in de driehoek Noordoost Veluwe, en in Friesland, en waar mkz nog mag opduiken (wat God verhoede!). Er is hoop, als we de voetstappen van de lijdende en stervende Borg drukken en blijven zien op God, de Schepper, die regeert. Zo God voor ons is, wie zal tegen ons zijn? Zelfs de overheden zijn aan God onderworpen en moeten zich voor de Koning der koningen verantwoorden. Maar wie zijn toevlucht neemt tot het Lam van God, dat geslacht is, die mag leven bij de belofte: Ik zal u niet begeven en Ik zal u niet verlaten! (Hebr. 13 : 5b).

W. MEIJER, KOOTWIJKERBROEK

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 april 2001

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Het dilemma van Kootwijkerbroek

Bekijk de hele uitgave van donderdag 19 april 2001

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's