Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Historische momenten

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Historische momenten

IMPRESSIE VAN DE CHR. GEREF. SYNODE

7 minuten leestijd Arcering uitzetten

Nee, de bouenkop bij dit artikel is toch terecht. Geen indrukken uan de hervormde of de triosynode, maar een weergave van wat vorige week dinsdagmiddag besproken iv op de synode van Leeuwarden van de Christelijke Gereformeerde Kerken, om reiskos te besparen vergaderend in Nunspeet. Daar werd voor de tweede keer in een maan gesproken over de relatie tot de Gereformeerde Bond. Opnieuw vielen de woorden: een historisch moment.

Op 3 oktober was onze voorzitter, ds. G. D. Kamphuis, in Putten nauwelijks klaar met het uitspreken van zijn geplande openingswoord tijdens een bezinningsbijeenkomst over het christelijk onderwijs, .of hij spoedde zich naar Nunspeet, waar hij onverwachts gelegenheid gekregen had in de hoogste ambtelijke vergadering van de kerk tot de christelijke gereformeerde broeders te spreken. Zijn toespraak verscheen drie weken geleden in de Waarheidsvriend. Mag ik nog één keer de slotwoorden citeren? 'Israël was verscheurd. Tien stammen en twee stammen. En in de donkere en gevaarlijke tijd onder Achab richtte Elia een altaar van twaalf stenen op. Voor ons nu: tekenen van heilig verlangen en vurige hoop dat allen die de Heere vrezen één zullen zijn in deze tijd waarin we Christus' voetstappen horen.' Deze woorden mochten in de gedachten meegaan tijdens de verdere gedachtewisseling. Het was een historisch moment dat de Gereformeerde Bond te gast was op de christelijke gereformeerde synode.

Ik geef eerst nog enkele gedeelten door uit De Wekker, het orgaan van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Synodelid ds. M. J. Kater uit Zeist schrijft wat er op 3 oktober gebeurde na de toespraak van ds. Kamphuis: 'Tijdens de bespreking van het commissierapport kwam opnieuw naar voren welke moeite er vooral ligt ten aanzien van de mogelijkheden om te komen tot een vorm van nauwer samenleven (dat houdt onder andere kanselruil in). Immers, de Gereformeerde Bond is geen kerk en ze maakt deel uit van een kerkverband waarmee wij ons niet zullen kunnen verenigen.' Moet daarom noodgedwongen de samenwerking beperkt blijven? Hierbij werd gedacht aan de bezinning inzake het theologisch wetenschappelijk onderwijs, de zorg voor het christelijk onderwijs, de herziening van de Statenvertaling. De predikanten ds. P. D. J. Buijs (Veenendaal), ds. D. Visser (Broeksterwoude) en de moderamenleden ds. J. Plantinga (Groningen) en ds. J. Westerink (Utrecht-West) stelden daarom voor bijlage 6 van de kerkorde aan te passen, zodat er toch van samenleven - een kerkelijk begrip waaronder ook kanselruil valt - sprake zou kunnen zijn. De vier spraken uit dat 'de concentratie van Schriftkritische modern-theologische tegenkrachten in onze postmoderne samenleving noopt tot stappen op de weg naar eenheid en/of samenwerking met allen die de naam van Christus liefhebben en naar Zijn Woord begeren te leven.'

Artikel 29

Hierover werd op 23 oktober opnieuw vergaderd. De commissie van rapport gaf aan dat, hoe graag zij zou voorstellen dat kanselruil mogelijk moet zijn, het aanpassen van bijlage 6 van de kerkorde zo gecompliceerd is dat daarover eerst verder nagedacht moet wor-

den, zeker ook als het gaat om de consequenties van een dergelijk besluit in verband met andere besluiten die zijn genomen, bijvoorbeeld ten aanzien van de Nederlandse Gereformeerde Kerken.

Daarom nam de commissie van rapport de intentie van het voorstel van ds. Buijs c.s. over in een nieuw voorstel, waarin de deputaten voor de eenheid van gereformeerde belijders opgedragen werd te onderzoeken in hoeverre er ruimte is om met hervormdgereformeerde gemeenten te komen tot nauwer kerkelijk samenleven, indien plaatselijk artikel 29 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis voluit wordt nageleefd. In dit artikel wordt gesproken over de kenmerken van de ware kerk, te weten de zuivere prediking van het Woord, de reine bediening van de sacramenten en het gebruik van de kerkelijke tucht om de zonden te straffen.

Aan de deputaten werd vervolgens de opdracht gegeven te onderzoeken of en hoe de tekst van bijlage 6 van de kerkorde herzien moet worden, indien er ruimte is om plaatselijk met hervormd-gereformeerde gemeenten te komen tot nauwer kerkelijk samenleven.

In bijgaand kader leest u de overwegingen en besluiten van de synode over de relatie met de Gereformeerde Bond. Preses ds. J. Plantinga sprak na aanvaarding, evenals ds. Kamphuis drie weken eerder, opnieuw van een historisch moment, zei te hopen dat de Heere het werk dat gezamenlijk zou plaatshebben, zegent en zegde van zijn kant voorbede toe met het oog op datgene wat momenteel in hervormdgereformeerde kring zoveel zorg geeft.

Geschiedenis

Het lijkt me goed om met de broederlijke contacten tijdens en de besluiten van de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken dankbaar en tegelijkertijd nuchter om te gaan. Niemand kan om de geschiedenis van de eigen kerk heen, al zou hij dat in bepaalde opzichten wensen. Dat moeten we eerlijk vaststellen. Even duidelijk is het feit dat we verschillend aankijken tegen de interpretatie van met name artikel 28 van de Nederlandse Geloofsbelijdenis, waar beleden wordt dat ieder schuldig is zich bij de ware kerk te voegen. In die zin verschilt ook onze waardering van de Afscheiding van 1834, hoezeer het woord van Miskotte waar is dat in hervormde kring de sympathie voor de Afscheiding het won van die voor de Doleantie van Abraham Kuyper. Die waardering zal na de oktobermaand van 2001 niet anders zijn geworden.

De pijn vanwege die gescheidenheid wordt echter te meer beleefd, als we de hartelijke samenwerking zien die er al jarenlang of wat korter is op het terrein van de theologie (het blad Theologia Reformata en gezamenlijke publicaties - de laatste onder meer over de sacramenten!), binnen de jeugd- en psychiatrische zorg (SGJ en Eleos), tijdens de ontmoeting van een aantal van onze predikanten op de jaarlijkse Haamstede-conferentie, tijdens onze gezamenlijke contacten met studentenverenigingen als CSFR en IFES enzovoorts.

Hervormde gemeenten

In de ontmoetingen van het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond met de deputaten eenheid van gereformeerde belijders is nuchter vastgesteld dat de visie op de kerk niet hoeft te betekenen dat we op zondag langs elkaar heen leven. De voorzichtige lijn die de deputaten vervolgens in de richting van de synode hebben aangegeven, is even voorzichtig ter synode opgepakt, aldus prof. dr. J. W. Maris, voorzitter van de deputaten. De synode sprak uit bereid te zijn zoveel mogelijk samen te werken, zonder in de besluiten tot concretiseringen te komen.

Wat betekent dit besluit voor de gemeenten die zich rekenen tot de kring van de Gereformeerde Bond? Wel, zij zijn en blijven gewone hervormde gemeenten, die alle staan op de grondslag van de Hervormde Kerk, waarin de Drie Formulieren zijn opgenomen. Het gaat er dus niet om dit opnieuw schriftelijk te bevestigen, want gemeenten die ernst maken met deze grondslag, maken ook ernst met de artikelen 27, 28 en 29 van de NGB. Dat zal in de contacten ter plaatse tegen elkaar uitgesproken moeten worden. Het ligt in de lijn der verwachtingen dat christelijke gereformeerde kerken en hervormd-gereformeerde gemeenten hierover na afloop van de synode een gezamenlijk ondertekende brief zullen ontvangen.

Dit voorjaar verschenen de persoonlijke herinneringen van ds. J. H. Velema, oud-preses van de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken, ter gelegenheid van zijn 60-jarig predikantschap. Ds. Velema schrijft in 'De kerk centraal', als hij over de toekomst van de kerk in Nederland nadenkt: 'Moeten de kerken plaatselijk niet veel meer tot samenwerking komen? Er is over en weer herkenning, op bepaalde gebieden een goede samenwerking, maar zondags gaat men gescheiden wegen. Moeten hier geen daden gesteld worden, die lieten zien: zo kan het ook? Zou dat niet naar de synoden kunnen doorwerken? ' Gelukkig was het onverwachts mogelijk - en laten we daarin de leiding van Gods Geest zien - dat niet van onderop, maar vanuit de bovenplaatselijke contacten in de synode deze besluiten genomen werden.

Tot slot: Eenieder die uit de waarheid is, hoort Mijn stem, zegt Christus. In gehoorzaamheid aan Zijn stem mogen we als schapen van Zijn kudde onze weg vervolgen. Gelovende dat het zal worden: Eén kudde en één herder.

P. J. VERGUNST, APELDOORN

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 november 2001

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Historische momenten

Bekijk de hele uitgave van donderdag 1 november 2001

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's