Aan hervormd-gereformeerde kerkenraden en besturen van evangelisaties,

Huizen, 14 november 2001

Zeer geachte broeders,

Volgende week zal D.V. de najaarsvergadering van de triosynode plaatshebben. Op donderdag, vrijdag en zaterdag spreken de synodeleden niet alleen over de ombuigingsoperatie, die nodig is vanwege de dreigende financiële crisis en waarover in de media zoveel te doen is, maar worden in tweede lezing ook vier ordinanties behandeld die bij de conceptkerkorde van de toekomstige verenigde kerk behoren: over het belijden, de eredienst, de heilige doop en het heilig avondmaal. Daarover richten we ons tot u in deze brief. Het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond is geschokt over de inhoud van deze voorstellen. Het primaat van de kinderdoop dreigt te worden afgeschaft en de mogelijkheid dreigt te worden geschapen deel te nemen aan het avondmaal zonder dat openbare belijdenis van het geloof is gedaan. Het gaat hier over kernmomenten in de leer en de bediening van de sacramenten. We zijn over deze voorstellen zeer verontrust. We denken onder andere aan antwoord 74 van de Heidelbergse Catechismus, waar wordt verwoord dat de jonge kinderen als lidmaten van de gemeente van Christus behoren gedoopt te worden. We denken evenzeer aan het noodzakelijke zelfonderzoek, waartoe het avondmaalsformulier ons oproept.

Geschokt zijn we vooral over de voorstellen in ordinantie 5, waarin in artikel 3, lid 1 staat: 'De inzegening van een huwelijk van man en vrouw als een verbond van liefde en trouw voor Gods aangezicht geschiedt in een kerkdienst' en in artikel 4, lid 1: 'De kerkenraad kan - na beraad in de gemeente - besluiten dat ook andere levensverbintenissen van twee personen als een verbond van liefde en trouw voor Gods aangezicht kunnen worden gezegend.'

In de Waarheidsvriend (19 juli 2001) werd na het bekend worden van deze voorstellen geconcludeerd dat het niet kan dat een kerk zegent wat God in Zijn Woord verbiedt, dat de kerk een vrijheidsbeginsel voorstaat dat ver afstaat van een bijbels genormeerde vrijheid én dat de kerk op het punt staat in deze kwestie te breken met de op het Woord gebaseerde traditie van de kerk der eeuwen. In zijn eerste vergadering na de zomer heeft het hoofdbestuur intensief over deze voorstellen gesproken, waarna aan het moderamen van de hervormde synode geschreven is (3 september 2001) dat wij door deze voorstellen in gewetensnood en grote spanning verkeren, daarin aansluitend bij wat over het huwelijk opgemerkt is in Om de goede orde. Om een bijbels en confessioneel verantwoorde kerkorde (1997). De Bijbel leert ons de uniciteit van het huwelijk, als een levensomvattende relatie van een man en een vrouw, als een afschaduwing van de verhouding tussen Christus, de Bruidegom, en Zijn gemeente, de bruid. In de brief aan het moderamen is tevens aangegeven dat ook hervormd-gereformeerde kerkenraadsleden in het pastoraat aangrijpende contacten met homofiele gemeenteleden hebben, die worstelen met hun geaardheid en met de wil van de Heere met hun leven. Daar mag geen misverstand over zijn. Maar juist zij die in hun onthouding - hoe zwaar dit kruis ook is - willen leven, voelen zich door de nu gedane voorstellen door de kerk volstrekt in de steek gelaten.

In een persoonlijke ontmoeting met de leden van het moderamen heeft een delegatie van het hoofdbestuur op 30 oktober een toelichting op deze brief gegeven. Onze grote verlegenheid vanwege deze voorstellen is opnieuw benoemd. De hervormde kerkorde spreekt over het huwelijk als een inzetting Gods, die heilig gehouden zal worden. Als het huwelijk echter niet meer in de grondleggende artikelen van de kerkorde wordt genoemd, achten we ons gebonden aan datgene wat de Heidelbergse Catechismus en de Augsburgse Confessie erover belijden. Daarmee zijn de nu voorliggende voorstellen in ordinantie 5 in strijd. Ze dreigen ons een grens over te brengen, die wij niet kunnen passeren, zo hebben wij ons moderamen gezegd. De kerk als geloofsgemeenschap staat onder grote druk. Wij hebben haar op haar belijdenis aangesproken, daarbij erkennend dat wij deel van haar uitmaken, ook in haar zonden. Dat brengt ons tot verootmoediging én gebed voor de kerk in deze crisistijd. De eenwording van de kerken mag zich op deze wijze met volvoeren.

Het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond deelt de kerkenraden en besturen van evangelisaties mee dat het op deze wijze gereageerd heeft, als gevolg van onze op de kerkenradendag in Amersfoort-igg6 verwoorde positie. Levend uit de Schrift, in hartelijke verbondenheid aan het belijden van de kerk mogen we geen ruimte geven aan wat de Heere ons verbiedt. De nu voorliggende voorstellen van de werkgroep kerkorde zijn 'een onmogelijke mogelijkheid'.

Nochtans geloven wij dat God regeert. Hij is de Koning van de kerk, die van Zijn onderdanen gehoorzaamheid vraagt. Op de barmhartigheid van deze Koning is de kerk aangewezen. Tot deze God roepen wij om ontferming, om uitredding. Van harte willen wij alle gemeenten oproepen om komende zondag in de diensten van het Woord de aanstaande synodevergadering aan de Heere op te dragen, om te bidden voor allen die verantwoordelijkheid dragen, om te vragen of Hij met Zijn Geest aanwezig zal zijn in de vergadering. Opdat het Woord heerschappij zal hebben. Daar ligt ook nu onze enige hoop!

Ondertussen wensen we u van harte Gods zegen toe.

Met broederlijke groeten, namens het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond,

ds. G. D. Kamphuis, voorzitter

ds. J. Harteman, secretaris

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen