Stefan Vanistendael, Gelukkig zijn we onvolmaakt. Over humor en spiritualiteit. Uitgave Lannoo, 103 blz.

Men zg*rdit%0ek een pleidooi voor humor kunnen noemen en dan niet humor in de zin van een grap of goedkope lach* maar in de zin van zichzelf en het leven relativerend weten te bezien. De schrijver zegt: humor is de hulp bij uitstek om het leven ontspan- .nen te bekijken en toch ook in de diepte te verkennen. Humor hangt ook nauw samen met spiritualiteit. De wereld en ons leven zouden vermoedelijk wat vriendelijker en wat meer het leven waard worden als we beter de samenhang tussen humor en onvolkomenheid en spiritualiteit zouden beseffen. Humor is totaal wat anders dan bijtende spot of cynisme of sarcasme. Spot is,

zegt de schrijver, dikwijls een goedkoop middel om populair te worden en een zielig middel van zelfverdediging of zelfverheffing. Humor weet van zelfkennis en weet de dingen zo nodig te relativeren en minder zwaarwichtig met de dingen van onszelf en van het leven om te gaan. Maar of dat betekent dat we blij moeten zijn met het onvolmaakte, zoals de schrijver zegt en de titel van het boekje aangeeft?

Men verwachte van dit boekje geen aantal grappen e.d. Het is ook geen boek om met een glimlach te lezen, hoewel het een aantal voorbeelden van humor geeft waarvan het ene voorbeeld wat meer zal aanspreken dan het andere. De schrijver geeft alleen aan dat humor wezenlijk voor het leven is. Soms doet hij dat op een wijze datje zijn betoog nog eens moet herlezen, soms heel eenvoudig, zoals: Humor is 'alsof we ons leven vanuit een vliegtuig of ballon bekijken. We stijgen op boven onze muizenissen, overtuigingen, twijfels, verkrampingen, problemen (...), niet om in een vlucht uit ons leven alles achter te laten, maar om alles eens in een ruimer perspectief te kunnen zien en dieper te kunnen ademhalen om extra zuurstof binnen te krijgen. Vanuit een vliegtuig merk je dikwijls dat de wegen minder bochtig zijn dan we meestal aannemen, zien we (...) dat ons leven zo onooglijk klein is vanuit de lucht'.

De schrijver studeerde sociologie en demografie en is werkzaam in het algemeen secretariaat van het Internationaal katholiek bureau voor het kind in Genève.

H. VELDHUIZEN, ZEEWOLDE

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen