Toegewijd alleen gaan [5]
In de vorige vorige artikelen stonden we uitvoerig stil bij de moeiten en de mogelijkheden uan de alleengaande medemens. Met name richtten we ons op de positieve perspectieven die Paulus hieromtrent voor ons opent in 1 Korinthe 7. In dit slotartikel willen we bezien wat ongehuwden en gehuwden voor God, voor zichzelf en voor elkaar kunnen en mogen betekenen.
We kunnen als gehuwden en alleengaanden veel van elkaar leren in allerlei opzichten. Graag geef ik wat aandachtspunten door, die ons wellicht kunnen helpen om in de dagelijkse omgang met elkaar als gehuwden en niet-gehuwden tot een hand en een voet te kunnen zijn. Een aantal daarvan vindt u terug in hoofdstuk 7 van het boekje van Dick Langhenkel Man naar Gods hart, pp. 70-80.
Omgang
Allereerst een heel praktisch punt in de omgang met elkaar. Heel gauw kan de situatie ontstaan dat alleenstaanden altijd naar ons als gehuwden moeten toekomen. Het is een daad van erkenning om als gehuwden ook bij hen op bezoek te gaan en niet te denken: wij hebben ons drukke huishouden met de kinderen nu eenmaal. Zij of hij kan ér sneller even uit dan wij. Het is goed om op basis van gelijkwaardigheid als gehuwden en niet-gehuwden bij elkaar over de vloer komen. Ten tweede mogen we niet-gehuwden die graag hadden willen trouwen, aanraden het huwelijk niet te idealiseren. Je eigen kansen en zegeningen te zien en te tellen, is te allen tijde de meest vruchtbare positie voor elk mens. Al is het heel goed te begrijpen dat het gras bij je buurman of buurvrouw altijd groener is.
Een derde punt van aandacht is de crisis waar veel alleenstaanden tussen hun 30e en 35e levensjaar doorheen gaan. Ze voelen zich niet begeerd en bemind. Dat kan ten dele ook zo zijn. Soms kan het ook goed zijn jezelf daarop te bezinnen. Heb ik er zelf alles aan gedaan om een levenspartner te vinden? Heb ik een toekomstige levenspartner genoeg te bieden voor een duurzame relatie? Bespreek die vragen eens met iemand die je kent en kunt vertrouwen.
Sommige jongens zoeken alleen maar een verzorgster. Daar komt bij dat wanneer je al heel lang gewend bent alleen maar met jezelf te rekenen, het niet meevalt om je leven helemaal opnieuw in te richten en rekening te moeten gaan houden met een ander. Toch kun je daar ook zelf sturend in bezig zijn. Heel ontdekkend en instruerend (zowel voor ongehuwden als gehuwden), is in dit verband de dieptepsychologische karakteranalyse die Nico van der Voet geeft in hoofdstuk 1 van het boekje Ongehuwd, kan ik er wat aan doen. Wie is de ongehuwde persoon zelf? Hoe zit hij psychisch in elkaar? Hoe reageert hij van binnen op wat andere mensen zeggen en doen en hoe reageert hij daarop in zijn gedrag? Het is van belang de oorzaken van ongehuwd zijn die uit mensen zelf voortkomen enigszins in kaart te brengen. Het leren kennen van de eigen innerlijke angsten en verlangens kan helpen in het beheersen ervan. En vandaaruit ontwikkelen zich perspectieven voor de evenwichtige omgang met medemensen en een eventuele toekomstige partner.
Hertrouwen
Als vierde punt wijzen we op die gemeenteleden die zitten met de vraag of zij zullen hertrouwen na het overlijden van hun man of vrouw. Dan laten we allereerst het advies (geen gebod) van Paulus vanuit 1 Korinthe 7 op ons inwerken, om te blijven zoals hij was, met alle positieve implicaties die we ons vanuit dit hoofdstuk zagen aangereikt voor een leven van 'toegewijd alleen blijven'. Maar aan de andere kant kan het nodig zijn juist zijn gebod op te volgen om te huwen, wanneer men zich niet onthoudt.
In haar boekje Als ouder alleen stelt Edith Schouten dat men allerhande tegengestelde gevoelens ten aanzien van een eventuele nieuwe partner kan ervaren. Wie kan degene die wegviel, vervangen? Te snel kan een nieuw huwelijk worden gesloten, terwijl men nog niet toegekomen is aan het afscheid van de eerste man of vrouw. Dan ontstaat er een breuk met vroeger. De lessen die je hebt geleerd en de man of vrouw die mede gemaakt heeft datje bent wie je bent, worden aan de kant geschoven om tegemoet te komen aan het verlangen om nu maar weer gelukkig te zijn. De kinderen kunnen bij voorbaat een rood licht zijn. Zij accepteren geen andere persoon op de plek van hun overleden vader of moeder. Anderzijds kunnen kinderen een (te) groen licht worden, waardoor men te snel, omwille van de kinderen, een nieuwe vader of moeder zoekt. Echter, niet ouderschap houdt een huwelijk staande. Onvoorwaardelijke
toewijding van man en vrouw aan elkaar is de koepel waaronder een kind onbekommerd groot kan worden
Echtscheiding
Ons vijfde aandachtspunt betreft de problematiek van de echtscheiding. Een echtscheiding is een verhaal apart Wie de Bijbel eerlijk leest, kan niet tot een andere conclusie komen dan dat levenslange trouw tot de dood geldt voor iedere man en vrouw in het huwelijk. Als echtscheiding nodig is, behoort dit onder christenen een absolute uitzondering te zijn. En ik denk dat we er meer moeite voor zouden moeten doen als christenen om het aantal echtscheidingen binnen de kerk naar beneden te krijgen.
Voor hertrouwen na een echtscheiding zijn er eerlijk gezegd maar zeer beperkte bijbelse mogelijkheden. Ook hierin is het heilzaam ons te laten richten naar het Woord van God. Want de volle rijkdom van een leven in toegewijd alleen gaan ligt ook na een echtscheiding open.
Homoseksualiteit
Onder de alleengaanden treffen we, ten zesde, ook de heel gevoelige groep aan van hen die worstelen met hun seksuele identiteit en geaardheid. Vaak vormen zij een eenzame en vergeten groep die het heel moeilijk heeft. Niet alleen vanwege hun persoonlijke worsteling op dit punt, maar ook vanwege de muur van onbegrip en vooroordeel waar ze voortdurend op stuiten.
Niet ten onrechte is erop gewezen dat we als gemeente goed moeten beseffen dat de kerk heel onvriendelijk aanvoelt voor een homofiel. Er wordt over een homofiele medebroeder of zuster heel wat af gediscussieerd, vergaderd, beoordeeld en beslist, maar nauwelijks naar hem of haar geluisterd of met hen gebeden.
Het getuigenis van de Bijbel is en blijft - hoe je hem ook leest of uitlegt - bedreigend voor een homofiele medebroeder of - zuster. Ik denk dat we als kerk in de begeleiding van deze gemeenteleden nog veel moeten leren. Met name wat betreft het aanvaarden van deze geaardheid op zich als een bestaand gegeven en de bijbelse manier van omgaan daarmee. Voor homoseksueel geslachtsverkeer en een homoseksuele relatie zien we dan
geen bijbelse mogelijkheden. Maar wel voor een toegewijd leven van alleengaan in de kracht van Jezus Christus.
De besluiten zoals die onlangs door de triosynode zijn genomen aangaande het zegenen van andere dan huwelijk- ' se relaties betreuren we dan ook diep. Veeleer zullen we binnen de gemeente des Heeren moeten zoeken naar openheid voor en integratie van onze homofiele medebroeders en - zusters. Voor ons is het althans in zoverre duidelijk geworden, dat Paulus in i Korinthe 7 de, in het totaal van ons tijdsbeeld, niet populaire gedachte van de seksuele onthouding ter sprake brengt. En dat hij - naast de vele positieve argumenten voor het christelijk huwelijk in dit hoofdstuk - ook de andere positieve hoofdlijn van de seksuele onthouding onderstreept voor mannen zowel als vrouwen. Ons is zoveel helder dat het principe van onthouding geldt voor mannen en vrouwen in het algemeen buiten de huwelijkse r krachtens dit hoofdstuk.
Dat op het punt van de homofilie hier een diep ingrijpende en totaal eigen problematiek speelt, is buiten kijf. Dat er nameloos geleden wordt door de homofiele naaste die in eenzaamheid moet worstelen met (de ontdekking van) zijn/haar eigen geaardheid, zij bekend. Dat er sprake is van een grote pastorale verlegenheid op dit punt, zij ten volle beleden. Juist daarom zijn we op het gebied van de homofilie veel gaan zien in de Paulus' uiterst positieve benadering van toegewijd alleen gaan.
Wij geloven dat positieve bijbelse aandacht op dit punt zou kunnen meewerken aan een brede integratie en acceptatie van homofielen en hun problematiek binnen de gemeente van Jezus Christus en het doen verminderen van 'taboe-achtige' situaties op dit punt.
Acceptatie
Ten zevende moeten we blijven bedenken dat vele alleengaanden hun situatie heel goed geaccepteerd hebben. Iemand vroeg aan een niet-gehuwde wat zij nu het moeilijkste vond aan niet gehuwd zijn. Het antwoord was: 'Wel, eigenlijk niets, want ik ben graag alleen. Wel mis ik af en toe de geborgenheid binnen een huwelijk. Maar ik probeer iets moois van mijn leven te
maken. Ik heb mijn leven leren overgeven aan de Heere.' Iemand anders zei: 'Alleen zijn kan een verademing zijn. Het geeft rust en energie. Het is geen lijden.
Het is niet altijd even leuk, maar het geeft ook veel voordelen en vooral veel vrijheid.' (zie: M. Guyt-Guyt, Geroepen als vrouw, pp. 118-149) Veelzeggende reacties!
Niet gehuwden kunnen zelfstandig over dingen nadenken. Ze regelen hun eigen zaken en beslissen zelfstandig. Dat geeft soms meer innerlijke vrijheid dan bij gehuwden. Bezwaar daarbij is dan wel weer dat er niemand in de directe omgeving is, die hen corrigeert.
Twee uitspraken
Als achtste punt ten slotte twee aanhalingen om over na te denken van theologen die schreven over het huwelijk. De eerste zegt: 'Vele ongehuwden zouden wel graag getrouwd willen zijn en vele getrouwden zouden wel graag van elatie hun huwelijk af willen' (J. van Bruggen).
En een Amerikaans predikant schrijft: 'Wij ontvangen brieven van vele mensen die schrijven om hulp, bemoediging en raad. En een voortdurende stroom daarvan is van mensen die een ongelukkig huwelijk hebben. Slechts uiterst zelden ontvangen we brieven van mensen die een ongelukkig ongetrouwd bestaan leiden' (C. R, Swindoll, in Singleness).
Swindoll somt in zijn overigens instructieve boekje, dat eveneens helemaal gebaseerd is op 1 Kor. 7, nog eens vier voordelen van het ongehuwd zijn op. Allereerst heeft een ongehuwde minder overlast van een vijandige wereld, omdat hij/zij in tijden van martelaarschap geen (directe) zorg heeft om verwanten.
Vervolgens heeft de ongehuwde minder moeilijkheden op persoonlijke basis dan de gehuwde doorgaans kan hebben (zie boven: het verschil in probleembrieven van gehuwden in verhouding tot ongehuwden). Daarnaast vinden voor ongehuwden minder onderbrekingen plaats in de tijd waarin hij of zij zich richt op geestelijke zaken en taken. Hierdoor kan de ongehuwde soms langer en, indien nodig, onafgebroken bezig zijn in de dienst van God, wat de vruchtbaarheid in Gods Koninkrijk aanzienlijk kan verhogen. En ten vierde ondervindt de ongehuw-
de minder storingen in zijn of haar verticale relatie, omdat hij/zij niet noodzakelijkerwijze hoeft te kiezen tussen gerichtheid op de Heere en de gerichtheid op de partner/wereld. Swindoll illustreert een en ander met overtuigende voorbeelden, waarna hij afsluit met drie 'geboden' van de Heere voor ongehuwden: verheug je, bekeer je, en relax!
Verheug je, wantje hebt het beste deel van God ontvangen. Keer je om en richt de energie die je hebt besteed aan allerlei aardse paniek en zorgen, op de Heere. En ontspan je, want een eventuele toekomstige man zal immers nooit geïnteresseerd zijn in een vrouw die met tot op het bot afgebeten nagels op het puntje van haar stoel zit te wachten op 'de ware'. Ontspan je en zie God aan het werk om jouw leven nieuw te richten op anderen die werkelijk iets kunnen gebruiken van wat jij hebt te bieden.
Conclusie
Terugkerend naar Paulus zeggen we: zijn conclusie is ongelofelijk verrassend en ongekend hoopvol, zowel voor gehuwden als voor ongehuwden als hij zegt: binnen absolute normen en waarden is toch alles wat deze bedeling betreft relatief. Je burgerlijke staat en zelfs je seksuele geaardheid, inclusief je gezondheid, ja elke ontplooiingsmogelijkheid is volstrekt ondergeschikt aan deze ene allesoverheersende, zeer hoopvolle verwachting die het christenleven kenmerkt en ook vandaag helemaal vullen kan: de toekomst van Jezus Christus.
'Maar dit zeg ik, broeders, dat de tijd voorts kort is; opdat ook die vrouwen hebben, zouden zijn als niet hebbende; en die wenen, als niet wenende; en die blijde zijn, als niet blijde zijnde; en die kopen, als niet bezittende; en die deze wereld gebruiken, als niet misbruikende; want de gedaante dezer wereld gaat voorbij.' (1 Korinthe 7 : 29-31) De gedaante dezer wereld gaat voorbij. Gehuwd zijn of niet-gehuwd zijn gaat voorbij, wil Paulus zeggen. Ja zelfs kopen en bezitten of niet bezitten, het gaat voorbij. Verdriet, het gaat voorbij. Blijdschap gaat voorbij.
Alles gaat voorbij, want alles is in deze bedeling tijdelijk en kan ook in één seconde verleden tijd zijn. Wat blijft, is de toekomst met Christus. Het leven
in gemeenschap met de Heere, dat dan in alle volheid en vervuldheid onthuld en geleefd zal worden tot in alle eeuwigheid.
En vandaaruit is Paulus ongehoord positief en verwachtingsvol voor de nietgehuwde medebroeder of zuster, voor de weduwnaar en weduwe, voor de alleengaande broeder en zuster in ons midden. Die hebben eigenlijk een voordeel. Ze mogen toegewijd leven. Ongehinderd verbonden aan de Heere en Zijn koninkrijk. Een kansvol en hoopvol bestaan op echt leven. Een bevoorrechte positie. Een uitkijkpost bij uitstek.
En als je getrouwd mag zijn, weetje dan ook van dit ongebonden zijn, weet je dan met het oog hierop ook als gehuwde alleen over te blijven voor God? Krijgt het toegewijde leven aan Hem ook een plaats in een druk gezins- en huwelijksleven? Als je koopt, weetje dan een niet-bezitter te zijn, omdat je immers niets meeneemt in de toekomst van Jezus Christus? En als je verdriet hebt, weetje dat verdriet te relativeren, met het oog op het toekomende leven? En als je blij bent, als je ontzettend uitje dak gaat, als het niet stuk kan, weetje dat dan allemaal te temperen en in het goed licht te zien, wat je eeuwige toekomst betreft?
Eenzaam/gemeenzaam
Eigenlijk is christenleven altijd eenzaam leven en gemeenzaam leven, gehuwd of ongehuwd. Altijd 'eenzaam', omdat je overblijft, als het goed is en wil het goed zijn, elke dag, elke week, ook als je verkering hebt, ook als je getrouwd bent, met God alleen. En altijd gemeenzaam, omdat, ook al ben je alleen gebleven, je dan ook des te hechter verbonden mag zijn aan Jezus en zo ook weer aan het gehele lichaam waarvan Hij het hoofd is. En tot slot mag elke alleenstaande man of vrouw weduwe/weduwnaar of langdurig ongehuwde, elke homofiele medebroeder of-zuster en iedere gescheiden man of vrouw zich begrepen weten door de alleenstaande bij uitstek: Jezus Christus. Onze Heiland ging ook alleen over de aarde. Onze Overste Leidsman en Voleinder van het geloof was de toegewijde Al-leengaande bij uitstek. Zo ook Paulus.
En elke alleengaande hoort zich veilig thuis te kunnen voelen in de kring van medegelovigen, die maar uit één soort mensen bestaat: zondaren, die genade hebben ontvangen en zich dagelijks geroepen weten tot de werkelijkheid van het Koninkrijk van God dat komt en gekomen is.
Gebed
Het boek Alleenstaand: een ander verhaal Christenvrouwen en hun ervaringen van Annelies Barth en Alie van Dalen sluit af met een prachtig vers uit een Duits katholiek gebeden- en gezangenboek, waarvan ik de vertaling hier tot slot van deze artikelen over 'toegewijd alleen gaan' nog graag voor u/jou citeer:
Mijn Heer en God
Mijn Heer en God, het leven is voor mij zo gelopen, dat ik alleen bleef.
Het is wel zo dat ik soms blij ben met mijn vrijheid, maar vaak drukt mijn alleen-zijn mij terneer en dan vraag ik me af, wat er van mijn leven moet worden.
Dan bemerk ik, dat U mij op een plaats hebt gezet, waar U mij hebben wilt, zoals ik ben, met mijn gaven en mogelijkheden, met mijn zwakheid en onvolmaaktheid, in mijn uniek zijn, - dat U zó, en niet anders gewild hebt.
Laat mij zien, dat mijn alleenstaand-zijn geen eenzaamheid betekent.
Omdat ik vrij ben kan ik veel doen. Omdat ik alleen ben, kan ik voor velen wat betekenen. Omdat mijn liefde niet gebonden is, kan zij zich aan velen wijden.
Zo kan ook mijn leven vervuld zijn, wanneer ik het zelf aanneem en aandurf.
Help mij daarbij!
J. FLIKWEERT, NUNSPEET/HULSHORST
Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt
voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen,
vragen, informatie: contact.
Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing.
Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this
database. Terms of use.
Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 september 2002
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's
Bekijk de hele uitgave van donderdag 12 september 2002
De Waarheidsvriend | 16 Pagina's