Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Christen zijn in onze tijd...

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Christen zijn in onze tijd...

5 minuten leestijd Arcering uitzetten

'...Want Ik weet de gedachten, die Ik ouer U denk, spreekt de HEERE, gedachten des uredes, en niet des kiuaads...'. [jeremia 29 : 11]

Wij schrijven steeds minder brieven. Vroeger schreven de mensen brieven en bewaarde men ze om ze later nog eens te kunnen lezen. Het is niet onwaarschijnlijk dat er daarom voor de toekomst, voor b.v. historici, een bron van informatie wegvalt. Het gebeurt nogal eens dat van bekende mensen een briefwisseling in boekvorm wordt uitgegeven nadat ze zijn overleden.

Jeremia 29 is een brief die de profeet Jeremia gestuurd heeft aan de ballingen in Babel. Een brief die wij mogen herlezen. Jeremia schreef de brief vanuit Jeruzalem aan hen die vanuit Jeruzalem zijn gedeporteerd. Jeremia maakt zich zorgen over het volk daar in Babel omdat de zgn. 'valse profeten' hen opnieuw onjuistheden verkondigen. Eerst 'profeteerden' ze dat de deportatie niet zou plaatsvinden, en nu voorspellen ze dat de periode van ballingschap maar kort zal duren. Jeremia waarschuwt hen op indringende wijze dat de profeten en waarzeggers daar in Babel niet door God gezonden zijn. Het zijn bedriegers en dromers. Jeremia roept op om de realiteit onder ogen te zien. Daar in Babel moeten ze zich instellen op een ballingschap, een verblijf van 70 jaar. Na die 70 lange jaren zal God het volk weer doen terugkeren. Tot die tijd zullen ze vertrouwend en verwachtend, gelovig moeten zijn en blijven, in een land ver van Jeruzalem, in een stad waarin andere goden worden gediend dan de God van Israël. In een cultuur die de God van Israël niet kent.

Met deze mededeling alleen is Jeremia er nog niet. Het mogen geen jaren van stilzitten en nietsdoen worden. Het is niet de bedoeling dat ze daar in Babel een vruchteloos en weinig creatief leven gaan leiden. Nee er volgt een opdracht, een levensopdracht. Er moet gebouwd en geplant worden, er mag van het goede van de aarde gegeten worden. Er moet getrouwd worden en er moeten kinderen geboren worden. Dit is een volstrekt nieuw geluid. Levend in ballingschap hoeft het bestaan, het leven niet leeg en nutteloos te zijn, zonder zin. Jeremia roept op om het leven van alledag voort te zetten en dit positief in te vullen. Positief voor hen zelf en... voor Babel! Zoekt de vrede voor Babel en bidt voor haar, schrijft Jeremia. Dat is positief leven, vrede zoeken voor je vijand en voor je vijand bidden, bidden om vrede voor een land datje je vrijheid heeft afgenomen.

Een opdracht, die op de voet wordt gevolgd door een belofte: 'want in haar vrede zal uw vrede gelegen zijn'. Het mes snijdt aan twee kanten!

Lezend tussen de regels van Jeremia's brief herkennen we onze tijd, ons leREDACTIE: P.J.VERGUNST, POSTBUS452, 1270 ven. Als christelijke samenleving hebben we een tijd achter de rug waarin het christendom het gezicht van onze natie bepaalde. Een mondiale samenleving zijn we geworden, multicultureel. Een samenleving waarin veel bijbelse waarden en normen verloren zijn gegaan. Het voelt soms als levend in ballingschap, maar desondanks is het ook onze levensopdracht het leven, naar vermogen, positief in te vullen. Met Israël zijn wij geroepen om positiefin de ons omringende cultuur te staan. Ons christen-zijn mag niet bestaan uit de gedachte: laat de boze wereld maar in de zondvloed vergaan, als wij maar in de ark van het heil zijn. Jezus heeft gezegd dat wij het zout der aarde hebben te zijn. Smaakmakers moeten we zijn. Een om vrede biddende gemeente, midden in de samenleving. Dat is niet eenvoudig, dat vraagt veel geloof en vertrouwen, dat vraagt volharding, 70 lange jaren!

We lezen nog even een regel uit Jeremia's brief, Jeremia mag gedachten van God doorgeven! 'Want Ik weet de gedachten, die Ik over u denk, spreekt de HEERE, gedachten des vredes, en niet des kwaads...'. De gedachten die God over ons denkt zijn gedachten van vrede. Uiteindelijk komt het erop aan welke gedachten God over ons denkt - voor ons heeft uitgedacht - wat Hij nog voor ons in petto heeft. Gedachten van vrede! De Israëlieten moeten daar in Babel weer gaan vertrouwen dat het goed zal komen, omdat God trouw is aan Zijn Woord. Dat moet hun bestaansgrond zijn in voor- en tegenspoed. Na 70 jaar zal Ik naar u omzien.

Geen gedachten van kwaad of onheil koestert God, integendeel, gedachten van vrede koestert Hij. Dat geeft zicht op een hoopvolle toekomst!

Ik ben de Weg en de Waarheid en het Leuen J O H A N N E S 14:6 AL Die HUIZEN gedachten (NH), van TEL035-5254199 vrede heeft God ons helemaal geopenbaard in de komst van Zijn Zoon, Jezus Christus. De weg tot deze vrede kostte onze Heiland het leven.' De straf die ons de vrede aanbrengt, was op Hem, door Zijn striemen is ons genezing geworden'. Het heil is alleen buiten onszelf te vinden in de vredesgedachten van de God en Vader van onze Heere Jezus Christus.

Door Jezus Christus staat onze Toekomst in het teken van Vrede. Dat is het perspectief, van waaruit wij als christen mogen en kunnen leven in een gebroken wereld.

W. G. SONNENBERG, ERMELO

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 oktober 2002

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Christen zijn in onze tijd...

Bekijk de hele uitgave van donderdag 17 oktober 2002

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's