Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Behoefte aan nabijheid

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Behoefte aan nabijheid

GODSDIENSTIGE OPVOEDING VANDAAG [2]

6 minuten leestijd Arcering uitzetten

Heiligdom

Bijbels gezien zal het gezin iets van een heiligdom moeten hebben, een plaats waar God wordt gediend. Calvijn sprak over het huisgezin als een 'kerkje in de kerk'. De overhandiging van de huwelijksbijbel tijdens een huwelijksdienst is niet een inhoudsloze rite, maar een zeer inhoudsvol gebruik. Die trouwbijbel is namelijk het belangrijkste stuk gereedschap voor de huisgodsdienst. De vader als priester in het gezin heeft dat gereedschap te hanteren. De vader heeft een voorname taak in de godsdienstige opvoeding.

De geschiedenis van de kinderzegening uit Markus 10 is zeer bekend. Er wordt ook in het doopformulier naar verwezen. 'En zij brachten kinderen tot Jezus, opdat Hij ze zegenen zou.' Prachtig beeld van wat christelijke opvoeding mag zijn. Je kinderen tot Jezus brengen. Een bekend kinderlied is geschreven op basis van deze geschiedenis van de kinderzegening: Eens brachten de moeders hun kinderen tot Jezus. En prof. J. Waterink schreef een boek: Aan moeders hand tot Jezus. Maar waarom alleen moeders? In het Grieks staat een mannelijke vorm. Het moeten ook vaders zijn geweest die hun kinderen tot Jezus brachten. Zijn de vaders vaak niet de grote afwezigen in onze gezinnen? Vaders die zo opgaan in hun werk overdag en allerlei nevenactiviteiten 's avonds, dat ze nauwelijks tijd hebben voor hun gezin. Zodat 's zondags de kinderen zich afvragen wie die man toch is die aan het tafel het vlees snijdt. Vader is de eerstverantwoordelijke voor het juiste functioneren van de dienst aan God in het gezin.

Huisgodsdienst

Ds. M. van Campen schreef een jaar of tien geleden een boekje over de huisgodsdienstoefening. In dat boekje staan vele praktische raadgevingen waarmee ambtsdragers op huisbezoek ouders van dienst kunnen zijn. Het is trouwens een prachtig woord: huisgodsdienstoefening. In huis moeten wij geoefend worden om God te dienen. Thuis moeten kinderen de omgang met God leren in het lezen van het Woord en de beoefening van het gebed. Hoe staat het daarmee onder ons? Gaat de Bijbel nog open? Een christelijk gezinsleven bloeit immers op in een gemeenschappelijk leven rondom het Woord. Onze kinderen moeten merken dat het bijbellezen aan tafel niet een inhoudsloze vorm is, maar dat die open Bijbel alles te maken heeft met het alledaagse leven. In de meeste kerkelijke gezinnen wordt de Bijbel nog wel gelezen, na de warme maaltijd. Als ik het aan mijn catechisanten vraag, gaan bijna alle vingers omhoog. Maar waar wordt over het gelezene nog doorgesproken? Waar spreekt vader nog een vrij gebed uit, waarin hij als een priester in alle eenvoud alle dingen voor Gods aangezicht brengt, en waar kinderen ontdekken dat God blijkbaar met alle kleine en grote dingen van het leven te maken heeft: De verjaardag van een van de kinderen, de ziekte van oma, het proefwerk van morgen. Hoe zullen onze kinderen de vertrouwelijke omgang met de Heere leren, wanneer ze hun ouders nooit hebben horen bidden?

Tussen haakjes: Wanneer thuis de Bijbel meer echt opengaat, en ouders na de kerkdiensten ook met hun kinderen doorspreken over de prediking, zou er dan door jongens en meisjes misschien minder geklaagd worden dat ze de preken zo moeilijk vinden? Moet een predikant zo preken dat het kleinste kind alles kan begrijpen of mag hij ervan uitgaan dat ouders hun kinderen thuis de dingen uitleggen die voor een kind wat moeilijk te begrijpen zijn? Is het niet de roeping van ouders om hun kinderen uit het groot geld van de prediking pasmunt geven?

Het lege testament

Uit onderzoeken is gebleken dat de gelovigheid van ouders in grote mate bepalend is voor het geloof van het kind. Piet van der Ploeg geeft aan in zijn boek Het lege testament dat veel jongeren die het geloof niet meer zagen zitten, vertelden dat zé op godsdienstig gebied alleen vormen en gewoonten hadden meegekregen van hun ouders. Inhoudelijk hadden hun ouders hun niets te bieden. Inderdaad: een leeg testament. Ik denk nog eens aan wat Mozes tegen de Israëlieten zegt: Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn. Ouders kunnen pas wezenlijk aan de geloofsopvoeding beginnen, als hun hart vol is van liefde voor God en ze zelf verlangen de Heere Jezus te volgen. Het is van groot belang dat kinderen bij hun ouders proeven dat ze spreken vanuit een innerlijke overtuiging en dat hun daden sporen met hun woorden. En dat ouders zo naast hun kinderen staan. Met een luisterhouding. Weten we eigenlijk wel wat er in onze jongeren omgaat? Met welke vragen ze worstelen? Ze groeien op in een andere tijd dan wij. In een tijd waarin we, als het om het christelijk geloof gaat, de vanzelfsprekendheid voorbij zijn. De twijfel zit niet alleen in de lucht, maar ook in het hart van vele jongens en meisjes. Ze hebben in hun situatie geen behoefte aan gemakkelijke en pasklare antwoorden, ze verwachten vaak niet eens een antwoord op al hun vragen. Waar ze wel behoefte aan hebben, is dat er naar ze geluisterd wordt, ze hebben behoefte aan begrip, openheid en nabijheid. Aan ouderen die zich vanuit een warme interesse verdiepen in hun leefwereld. Ziet u als vader of als ambtsdrager wel eens tijdschriften in die bij jongeren populair zijn: Fancy, Flair of Yes? En als in uw gezin een televisie aanwezig is: neemt u kennis van jongerenprogramma's op radio en tv (MTV of BNN)? U zult er niet door gesticht worden, maar wel krijgt u een indruk van wat jongeren bezighoudt.

Media-opvoeding is in onze tijd van groot belang. In veel gezinnen is de televisie prominent aanwezig. Met tientallen kanalen. Meerdere toestellen zelfs. Veel jongeren hebben de tv op hun eigen kamertje. Ze kunnen kijken onttrokken aan het toezicht van hun ouders. In veel gezinnen is er een open internetaansluiting. Leren we onze jongeren daarmee om te gaan? Kunnen we duidelijke afspraken maken hoe we in het gezin met de moderne media omgaan? Welke programma's wel, welke niet? En waarom bepaalde programma's niet acceptabel zijn? Ik weet van een gezin waar ieder gezinslid een beperkt aantal uren tv kan kijken. Van tevoren wordt het favoriete programma in het programmablad aangekruist. Is een bepaalde keuze voor de ouders onacceptabel, dan wordt daar over gesproken.

Ambtsdragers

Ligt hier ook voor ons als ambtsdragers niet een taak om in deze dingen leiding te geven? Om via prediking en pastoraat gezond gezinsleven in onze gemeenten te stimuleren? Zou het mogelijk zijn om daar bijvoorbeeld voor wat het huisbezoek betreft een jaarthema van te maken? Laten we trouwens eerlijk zijn. Voor zover we zelf als ambtsdrager een gezin hebben, wie zal durven zeggen dat hij een modelgezin heeft? Hoe functioneert ons eigen gezinsleven? Is daar iets van rust en orde, warmte en geborgenheid? Leren onze eigen kinderen thuis de vreze deze HEEREN en de liefde tot Zijn dienst in de praktijk? We dragen niet alleen verantwoordelijkheid voor de grote kudde van de gemeente, ook voor de kleine kudde van ons eigen gezin. Hoeveel tijd investeren we daarin? We kunnen zo bezet zijn ook met kerkelijke zaken dat die Goddelijke taak er bij inschiet. In de bijbelse profielschets voor ambtsdragers (i Tim. 3) staat duidelijk aangegeven dat een opziener zijn eigen huis wel moet weten te regeren. Hoe zal hij anders ambtelijk leiding kunnen geven aan de gemeente, het huisgezin Gods?

H. RUSSCHER, BARNEVELD

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 november 2002

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Behoefte aan nabijheid

Bekijk de hele uitgave van donderdag 28 november 2002

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's