Digibron cookies

Voor optimale prestaties van de website gebruiken wij cookies. Overeenstemmig met de EU GDPR kunt u kiezen welke cookies u wilt toestaan.

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies

Noodzakelijke en wettelijk toegestane cookies zijn verplicht om de basisfunctionaliteit van Digibron te kunnen gebruiken.

Optionele cookies

Onderstaande cookies zijn optioneel, maar verbeteren uw ervaring van Digibron.

Bekijk het origineel

Zending in zich

Bekijk het origineel

+ Meer informatie

Zending in zich

4 minuten leestijd Arcering uitzetten

DE WERKERS VAN HET LAATSTE UUR

De titel boven dit stukje is ook de titel van een boek dat onlangs verscheen en waaraan een studiedag werd gewijd door de IZB, de Deputaten Toerusting Evangeliserende Gemeente in de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt en Deputaten Evangelisatie van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Het is geschreven door Stefan Paas in samenwerking met René van Loon en Simon van der Lugt.

Kerktoetreders

We zijn gewend aan het woord 'kerkverlaters'. De laatste jaren verloren de gezamenlijke Samen op Weg-kerken jaarlijks ongeveer 50.000 leden. Daarbij valt het aantal mensen dat jaarlijks toetreedt in het niet. Stefan Paas berekende dat wanneer het gaat om de Gereformeerde Kerken Vrijgemaakt, de Christelijke Gereformeerde Kerken en de Gereformeerde Bond er jaarlijks sprake is van ongeveer 700 toetreders, van wie mogelijk een derde buitenkerkelijk geboren is. Juist omdat dit aantal niet zo groot is, mogen we er echter wel bijzonder zorgvuldig mee omgaan. Uit onderzoek blijkt namelijk dat het voor dit kleine getal toetreders nog niet meevalt zich echt thuis te gaan voelen in de kerk van hun keuze.

Onder andere met het oog op deze kwestie is het boek De werkers van het laatste uur geschreven. t

Maar niet alleen met het oog hierop. Er zijn namelijk behalve deze toetreders velen die serieus zoeken naar de betekenis van het christelijk geloof voor hun leven, maar die vooralsnog blijven zweven. Er is in de kerken geen duidelijk traject om hen te begeleiden of er liggen zoveel drempels dat zoekers voortijdig afhaken. Misschien geven ze hun zoektocht op, misschien stellen ze zich ermee tevreden wanneer ze deelnemen aan een kleine kring van christenen, met wie ze bijbelstudie doen of van tijd tot tijd een goed gesprek hebben. Dat is dan voor hen de kerk.

Moeten de kerken veranderen?

Wanneer een gemeente de zoekers serieus neemt, zal ze zich voor meer en andere vragen geplaatst zien dan wanneer ze haar beleid uitsluitend afstemt op de meelevende leden. Ze wil de zoekers graag tot Christus leiden, maar betekent dat ook dat zij zich moeten thuis voelen in een bepaalde kerkelijke cultuur? Oude vragen komen vandaag in een nieuwe gedaante terug. Bijvoorbeeld de vraag die in het Nieuwe Testament volop speelt: welke eisen mogen jodenchristenen stellen aan christenen uit de heidenen? In Handelingen 15 kunnen we daarover behartigenswaardige dingen lezen. In ieder geval hoefden de christenen uit de heidenen zich niet geheel aan te passen bij de christenen uit de joden. Ook kunnen we veel leren van het oudkerkelijke catechumenaat. De oude kerk kende een uitvoerig traject voor toetreders en stelde niet in elke fase van dit traject dezelfde eisen.

Intussen is mijn eigen ervaring, opgedaan tijdens allerlei gemeenteavonden, dat meelevende gemeenteleden vandaag zeker hopen en bidden dat mensen van buiten tot geloof komen, maar tegelijk is er ook een zekere angst voor veranderingen, omdat men de cultuur van vandaag ervaart als bedreigend voor het geloof. Daar zit een spanningsveld. Eigenlijk is het voor een gemeente die gericht is op zending, heel erg nodig om open te zijn. Maar kan iedere gemeente die openheid op dit moment ook aan? Of dreigt hier juist weer polarisatie, terwijl dat toch het laatste is waar we op zitten te wachten.

Verscheidenheid

Ik hoop dat het boek De werkers uan het laatste uur overal leidt tot goede gesprekken en bezinning. Het boek biedt daartoe vele mogelijkheden, ook door de gespreksvragen en de stellingen die aan elk deel zijn toegevoegd. Ik denk niet dat elke gemeente iedere zoeker dat zal kunnen bieden, wat bij hem of haar past. Maar dan is het toch ook niet erg iemand naar een andere gemeente te verwijzen. Ook kan het in bepaalde gevallen goed zijn naast de bestaande gemeente nieuwe vormen van gemeente-zijn op te zetten. Als het zendingshart maar klopt. Als maar niet de werkers van het eerste uur denken dat ze beter zijn dan de werkers van het laatste uur. Laatsten worden de eersten en eersten worden de laatsten. Dat is nog steeds een grondregel van het Koninkrijk Gods.

W. DEKKER, STUDIESECRETARIS IZB

Dit artikel werd u aangeboden door: de Gereformeerde Bond

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 november 2003

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's

Zending in zich

Bekijk de hele uitgave van donderdag 13 november 2003

De Waarheidsvriend | 16 Pagina's