Barmhartig en bewogen

Zijn genadig hart

Op het kerstfeest staat het welbehagen van God in het middelpunt. Het welbehagen van God is de oorsprong van onze verlossing. Het plan van de verlossing is doof God gemaakt. Begonnen in het hart van God. Het komen van Jezus Christus in deze wereld is Zijn initiatief. Wij hebben niet om verlossing gevraagd. Onze Verlosser is door God geschonken. Het is een ongelofelijk daad. Niet te verklaren en onmogelijk te beredeneren. Een wonder van barmhartigheid en genade. Een onuitsprekelijke en onuitputtelijke liefde van God voor zondaren. Eén ding is glashelder. Wij hebben God niet door ons goed gedrag en voorbeeldig fatsoen bewogen om tot ons Zijn Zoon te zenden. In ons vond God geen reden om het ooit kerstfeest te laten worden. Jezus Christus komt van alzo hoge. Het Kind in de kribbe is van hemelse oorsprong. Vanuit de hoge hemel kwam Hij naar de aarde. Tot de laagte waarin wij ons bevinden. Gods Zoon werd mens. Van de heerlijkheid in onze armoede. Treffend voor het christelijk geloof is dat de mens niet hoeft op te klimmen tot God, maar dat God in Zijn Zoon afdaalt tot ons. In Christus is genade voor een zondaar die alles heeft verprutst en verknoeid.

Zijn barmhartig hart

In Lukas 1 zingt Zacharias een loflied voor de Heere. Hij doet het door de Heilige Geest. Maanden was zijn mond gesloten. De vervulling met de Heilige Geest geeft inzicht in de verlossing. Verlossing is een onderwerp dat ons helemaal kan beheersen. De één tobt over een financiële schuld waar hij graag vanaf wil. Een ander zoekt hartstochtelijk verlossing van een ongeneeslijke kwaal. Een derde hoopt op het einde van zijn angst.

In de tijd van Zacharias betekende voor de meeste mensen verlossing alleen een bevrijding uit de macht van de Romeinen. Maar de vader van Johannes kent de echte verlossing. Het is de verlossing door de Heere Jezus. We noemen deze verlossing de vergeving van de zonden. Heel zuiver vertolkt Zacharias in zijn loflied de grond van de verlossing: 'door de innerlijke bewegingen der barmhartigheid van onze God'. Hij heeft uitstekend begrepen dat God Zelf een weg heeft gebaand naar zondaren. De diepste oorzaak is Zijn barmhartigheid. God is geen God met een starre onbewogenheid. In Zijn Woord kennen we Hem als een diep bewogen God. Voor Israël heeft Hij alles gedaan. Wat een zorg heeft God aan Zijn eigendom besteed! Zijn zorg voor ons is niet minder. * * *

De profeten Jesaja en Jeremia geven de intense bewogenheid van God zo weer: Zijn ingewanden rommelen van barmhartigheid. Een predikant haalde zondags in zijn gebed altijd aan dat Gods ingewanden rommelen van barmhartigheid. De gemeenteleden konden deze bijzondere woorden op den duur wel dromen. Ze hoorden die zo vaak dat het juist opviel wanneer de dominee het een keer niet deed. Blijkbaar was de predikant gegrepen door deze woorden uit het Oude Testament en hadden ze hem veel te zeggen.

We kunnen hem aanvoelen. De onverdiende goedheid van God verrast ons telkens opnieuw. Ook Maria roemt in haar lofzang Gods barmhartigheid. Zij mag al doorgeven dat Gods heilsplan, Zijn barmhartigheid geen einde zal hebben! Het is een barmhartigheid van geslacht tot geslacht over degenen die Hem vrezen. Raakt die onverdiende goedheid u ook? Woorden schieten te kort.

Onze ingewanden staan voor onze diepste gevoelens. Voor ons innerlijk. Blijde en verdrietige gevoelens hebben weerslag in onze ingewanden. Wanneer wij horen dat Gods ingewanden rommelen van barmhartigheid, dan kijken we God als het ware in Zijn hart. Gods hart klopt boordevol ontferming. De Bijbel onthult ons geen ongevoelige en afstandelijke God, maar een God met een warm hart voor zondaren. De liefde van God in Christus is eigenlijk onpeilbaar en onmetelijk. De zondaars opzoekende liefde van God is breed. De verkiezende liefde van God is lang. De onbegrijpelijke zondaarliefde van God is diep. De vrijwillige liefde van God is hoog. We kunnen de barmhartigheid van God niet doorzien, maar alleen aanbidden als een barmhartigheid die tot ons komt uit de grond van Zijn hart. Het kerstfeest brengt ons bij de liefde van God. God is volkomen bewogen over ons, meer dan wij ooit bewogen zijn over Hem.

Zijn bewogen hart

In het begin van de Bijbel lezen we al de bewogenheid van God. Hij zoekt verbondenheid met de mens die met Hem gebroken heeft. Het is onvoorstelbaar dat God de mens die Hem ontzettend heeft beledigd, niet loslaat. Nog ontroerender wordt het als wij beseffen dat Hij direct ingrijpt, nadat de mens vriendschap heeft gesloten met de duivel. Waarom houdt God Zijn hart niet gesloten voor mensen die Hem willens en wetens op het hart hebben getrapt? Uit oneindige liefde verbreekt Hij de band met ons niet, ook al hebben wij de band met Hem verbroken.

Vraagt u naar de motivatie voor de barmhartigheid van God? De basis van Gods barmhartigheid is Zijn eigen bewogenheid. Meestal zeggen we het zo: God heeft redenen uit Zichzelf genomen. De Schepper van hemel en aarde blijft trouw aan Zijn schepping. Hoever zijn schepselen ook afgedwaald zijn.

Het geheim van de geboorte van Christus zijn de innerlijke bewegingen van de barmhartigheid van onze God. 'Het is door U, door U alleen, om 't eeuwig welbehagen'. Daarom zingen we op het kerstfeest zo vaak over het welbehagen van God. We komen uit bij het hart van God: de Bron van onze verlossing. De zaligheid is zonder ons en buiten ons uitgedacht. 'Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons liefheeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening van onze zonden'.

Zijn geschonken hart

Zacharias gebruikt in zijn lofzang een prachtig beeld: 'Met welke ons bezocht heeft de Opgang uit de hoogte'. Het is het beeld van het opgaan van de zon. Hebt u wel eens gelet op de zonsopgang? In de eerste lichtstreepjes schittert al Gods macht en majesteit. Hoe hoger de zon, hoe meer de heerlijkheid van God tot ons komt. In de

opgaande zon aanschouwen we God in Zijn hart. Het licht verschijnt in de duisternis.

In het Oude Testament vinden we dit thema terug. De profeet Jesaja zegt in hoofdstuk 9 vers i: 'Het volk, dat in duisternis wandelt, zal een groot licht zien'. En in Maléachi 4 vers 2 staat: 'Ulieden daarentegen, die Mijn Naam vreest, zal de Zon der gerechtigheid opgaan'.

Zacharias herinnert aan de beloften van God in het Oude Testament. Wie geleid wordt door de Heilige Geest, richt zich op het vaste Woord van God. Hij geeft inzicht in de Schrift. Zacharias profeteert over het Licht dat in de wereld zal komen. Christus is voor hem de Opgang uit de hoogte. Het is een magnifieke naam voor de Zoon van God. De drie woorden achter deze naam 'uit de hoogte' wijzen op de goddelijke en eeuwige oorsprong van het Kind in de kribbe. Jezus Christus is de geschonken Zoon van God. Het is de klassieke belijdenis van de kerk van alle eeuwen: 'Wij geloven in één Heere Jezus Christus, de eniggeboren Zoon van God, geboren uit de Vader, vóór alle eeuwen, Licht uit Licht, waarachtig God uit waarachtig God; geboren, niet gemaakt, van hetzelfde wezen met de Vader, door • Wie alle dingen gemaakt zijn'.

Kerstfeest is het Lichtfeest. God de Vader heeft in Zijn Zoon Jezus Christus een Licht ontstoken. Nicolaas Beets, de negentiende-eeuwse predikantdichter, dichtte naar aanleiding van Jesaja 9 vers 1 eén lied, dat hij een 'Kerstpsalm' noemde. In dit lied bezingt hij de Zon der gerechtigheid. Het eerste, veel gezongen couplet, is bij ons bekend:

'Daar is uit 's werelds duist're wolken een Licht der lichten opgegaan. Komt tot Zijn schijnsel alle volken! En gij, mijne ziele! bid het aan! Het komt de schaduwen beschijnen, de zwarte schaduw van den dood; De nacht der zonde zal verdwijnen, Genade spreidt haar morgenrood'.

Beets noemt de Heere Jezus een Licht der lichten. Hij is als Licht onvergelijk- • baar. Een uniek Licht. Daarbij verbleken andere lichten. Een bijzonder helder licht ging op. Wie liet het opgaan? God heeft in Zijn Zoon het Licht ontstoken. We belijden Hem terecht als de Vader der lichten. God is enkel licht. Geen duisternis is Hem. Hoe is het Licht in een duistere wereld gekomen? God heeft Zijn Zoon als het Licht der lichten in de wereld gestuurd. Zoals de zon opgaat in de vroege morgen, zo is het Licht uit de hemel op aarde neergedaald.

Bij neerdalen denken we aan landen. Een dalend vliegtuig landt. God is met de geboorte van het Licht der lichten geland in een donkere wereld. 'Een Licht zo groot, zo schoon, gedaald van 's hemels troon'. Dit Licht is het allermooiste, het allergrootste en het allerschoonste Licht. Een beter Licht bestaat niet. Zijn we verwonderd over het dalen en landen van God?

Het hart van Kerst

Het wordt kerstfeest voor mensen die in de duisternis zitten. Hoe wordt het licht? Jezus Christus is de Zonsopgang. Zijn Licht doorbreekt de duisternis van ons hart. Gaan we het feest van het Licht vieren? Camoufleer niet langer de duisternis in uw leven! Raak uw duisternis kwijt aan Hem Die het ware Licht is! Door bekering gaan we over van de duisternis in het wonderbaar Licht van Christus. Hij verliet het Licht in de hemel om bij een volk in duisternis het Licht te doen opgaan. Dit Licht overwint de macht van de duisternis, de macht van de satan en de machten van hel en dood. Dat is het hart van Kerst. In Christus neemt God intrek in ons hart.

J. HARTEMAN, HILVERSUM

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen