Sleutelwoorden: participeren en inwijden

Deze week willen we deze aspecten verder uitwerken en een kader schetsen voor de rest van deze serie.

Samen optrekken... participeren

Het gemeente-zijn krijgt vorm op verschillende manieren. Dit Ieren we onder andere van de beschrijving van de eerste gemeente in Handelingen 2. Het samen optrekken in de gemeente komt op verschillende manieren tot uiting: samen leren, zorgen, dienen, vieren en getuigen. Het is dus niet de bedoeling dat bepaalde groepen alleen met leren bezig zijn en andere groepen alleen met getuigen.

Dit werkt verschillende kanten op: ook ouderen moeten nog leren en zijn nooit uitgeleerd. Tegelijkertijd mogen ook de kinderen volledig betrokken worden bij het vieren, en de jongeren bij het getuigen. Op die manier krijgt het samen optrekken en het samen gemeente-zijn vorm. Uiteraard zijn er de verschillende gaven in de gemeente die ook breed ingezet mogen worden. Ieder op zijn eigen plaats.

Dit uitgangspunt van volledige betrokkenheid van jongeren is geen vanzelfsprekendheid. Vaak wordt de echte aandacht voor de jongeren uitbesteed aan alleen het jeugdwerk. In Handelingen 2:39 lezen we dat de beloften van God voor de gemeente zijn, inclusief de kinderen. De jongere generatie hoort er dus helemaal bij. Volledige betrokkenheid van de jongeren betekent dat zij participeren in alle aspecten van het gemeente-zijn. Uiteraard kan en hoeft niet alles op het niveau van de kinderen, tieners en jongeren gezegd en gedaan te worden. Maar als ze participeren in activiteiten of samenkomsten van de gemeente, moeten zij er in ieder geval echt bij horen en echt welkom zijn. Hen alleen een gevoel geven dat ze erbij horen, is niet voldoende. Het eerste sleutelwoord voor de plaats van jongeren in de gemeente is dus participeren. Dit participeren in de volle breedte van de gemeente is een belangrijk uitgangspunt voor de volgende artikelen, waarin de verschillende onderdelen van gemeente-zijn aan de orde zullen komen. Steeds zal de (kritische) vraag gesteld worden hoe de jongeren aan bod komen in de verschillende onderdelen van de gemeente.

Aandacht voor jongeren... inwijden

Een bijzonder aspect van jongere gemeenteleden ten opzichte van andere generaties is dat ze aan de ene kant een volwaardige plaats innemen, maar daarnaast ook ingewijd moeten worden in de gemeente. Inwijding betekent dan dat ze vertrouwd raken met en deelgenoot worden van de praktijk van het gemeente-zijn. Maar vooral ook dat ze ingewijd worden in de omgang met God! Want uiteindelijk gaat het toch ook om een persoonlijke relatie met God.

Bij alle aspecten van gemeente-zijn moeten jongeren ondersteund, begeleid en geoefend worden. Deze inwijding kan op verschillende plaatsen gebeuren. De belangrijkste plaats is natuurlijk thuis. Ouders hebben de verantwoordelijkheid om hun kinderen in te leiden en in te wijden in het Koninkrijk van God en in de gemeente. Het lijkt bijvoorbeeld zo eenvoudig om binnen het gezin met elkaar na te praten over de eredienst. Maar wordt de kinderen thuis echt geleerd wat de verschillende onderdelen van de eredienst betekenen en hoe God daarin tot de gemeente spreekt? Zo zijn er heel wat voorbeelden te geven waarin de ouders hun kinderen kunnen voorleven en voorgaan in de inwijding naar de gemeente.

Daarnaast heeft het jeugdwerk een rol in de inwijding. Daar is een plek om te leren bidden met elkaar, om samen met leeftijdsgenoten te spreken over je persoonlijke geloof. Hier ligt een belangrijke taak voor de leidinggevenden om zichzelf dienstbaar op te stellen richting de jongeren. Ten slotte is er ook een belangrijke taak voor de catechese. Dat is een plaats waar gericht sprake is van overdracht van de geloofsinhoud.

Het tweede sleutelwoord voor de plaats van jongeren in de gemeente is dus inwijden. Ook het aspect van inwijden zal de komen weken aan de orde komen bij de verschillende onderdelen van gemeente-zijn.

Op geordende wijze

Het proces van participeren en inwijden dient op een geordende wijze te

gebeuren, door dienstbare leiders en een beleidsmatig aanpak.

Dienstbare leiders

Jozua stelde zich dienstbaar op, in het belang van het volk. Hij was geen autoritair leider of een dictator. Hij was overigens ook geen democratisch gekozen leider die zijn mandaat en gezag had ontleend aan de meerderheid van het volk. Zijn gezag was hem gegeven door God. Het doel van zijn leiderschap was niet om macht uit te oefenen, maar om het volk in opdracht van God het beloofde land in te leiden. Dat is de bijbelse manier van leiderschap in het midden van de gemeente: in directe afhankelijkheid van God, dienstbaar aan het geheel. Dat is inderdaad totaal anders dan werelds leiderschap, zowel politiek als in het bedrijfsleven. Dit beeld van dienstbaar leidersschap moeten we binnen de gemeente steeds weer voor ogen houden. Er zijn inderdaad leiders, opzieners en priesters nodig, maar die zetten zich in voor het geheel van de gemeente. En ze wenden hun gaven aan dienstbaar aan het geheel.

Een rechtstreeks en concreet plan zal niet ontvangen worden van God. Hierbij is zeker ook de eigen creativiteit en verantwoordelijkheid nodig, maar wel volledig in dienst van God en naar de wil van God. Deze wil van God kunnen we net als Jozua ontdekken door steeds maar weer Gods Woord te overdenken, dag en nacht (Jozua 1:8).

Beleidsmatig

De gemeente is geen bedrijf. Niet alleen is de aard van het leiderschap anders, ook de manier van beleid maken is anders. De gemeente kent geen economische doelen, in de zin van winst maken of marktaandeel vergroten. Zoals we gezien hebben, is het doel om als groep onderweg bij elkaar te blijven en samen de bestemming te bereiken. Daarbij hopen we natuurlijk dat de groep groter wordt (doordat nieuwe leden zich thuis gaan voelen bij de groep) en dat niemand afhaakt. De gemeente heeft geestelijke doelen. Dat neemt echter niet weg dat deze geestelijke doelen beleidsmatig vastgelegd kunnen worden. Jozua werkte volgens een nauwkeurig plan bij de overtocht over de Jordaan. Dat principe mogen we ook op de gemeente toepassen: ook in de gemeente is het noodzakelijk om beleidsmatig en planmatig te werk te gaan. Hier geldt uiteraard de wisselwerking tussen het werk van de Geest en onze eigen verantwoordelijkheid. We mogen niet alleen maar afwachten met de armen over elkaar. Ook in het midden van de gemeente wil de Geest de gaven van de gemeenteleden volop inzetten. Wij mogen beleidsmatig de structuren en de organisaties bouwen die de Geest wil gebruiken. Een kerkelijk beleidsplan is dus meer dan een zakelijk beleidsplan.

Zo is het ook van groot belang om een beleidsplan te maken met betrekking tot de jongeren in de gemeente. Dit beleidsplan moet uiteraard een onderdeel zijn van het totale beleidsplan van de gemeente. Het zou goed zijn in het beleidsplan voor de jongeren aan te geven hoe in de verschillende aspecten van gemeente-zijn concreet de participatie en de inwijding van jongeren wordt ingevuld. Op die manier kan er sprake zijn van een evenwichtig jeugdwerk en een totaalvisie op gemeente waarbij de verschillende generaties duidelijk op elkaar betrokken zijn.

HARMEN VAN WlJNEN DIRECTEUR HGJB

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen