Als Jezus' naam ons lief is

Het is opvallend dat er rond de kerstgeschiedenis veel gezongen wordt. Het begint met Zacharias, vervolgens Maria. Bij de geboorte-aankondiging aan de herders zingen de engelen. De herders, nadat zij het Kind in Bethlehem gezien hebben, keren terug Verheerlijkende en prijzende God'. Ook Simeon in de tempel loofde God om de geboorte van de Zaligmaker.

Nieuw lied

Zes maal komen wij in het boek van de Psalmen de uitdrukking 'een nieuw lied' tegen. (Psalm 33: 3 / 40:4 / 96:1/ 98:1/144: 9 /149:1) Dat 'nieuwe' lied is een antwoord op Gods daden in je persoonlijk leven, maar ook een antwoord op Gods grootste daad in de geschiedenis: het zenden van Zijn Zoon naar deze aarde. Zacharias, Maria, de engelen, de herders en Simeon konden daarover niet zwijgen, maar voelden zich gedrongen de Heere groot te maken en te verheerlijken. Wanneer wij de Heere vrezen, kan een oud lied hoe vaak ook gezongen, weer nieuw zijn; alsof het voor het eerst gezongen wordt, maar daar blijft het niet bij. God maakt alle dingen nieuw. Hij werkt en schenkt alle dagen wat nieuws in hart en leven. De barmhartigheden van de Heere hebben geen einden, zij zijn alle morgen nieuw, Zijn trouw is groot. Zo getuigt de profeet Jeremia. Als de Heere ter verlossing van de Zijnen optreedt, legt Hij hen een nieuw lied in het hart en op de lippen, een lofzang ter ere van Hem.

Psalm 40

De dichter van Psalm 40, David, was ook een zanger geworden van een nieuw lied. In vers 4 belijdt hij: 'En Hij heeft mij een nieuw lied in mijn mond gegeven...'. In de verzen eraan voorafgaand, blijkt dat hij eerst een bidder is geweest. Hij heeft de Heere lang verwacht, geroepen tot Hem: 'Ik heb de Heere lang verwacht en Hij heeft Zich tot mij geneigd en mijn geroep gehoord'. De Heere krijgt Zijn zangers uit de plaats waar het gebed plaatsvond. Waar geleerd wordt te bidden, wordt ook geleerd te zingen. Zelfs in de hemel geldt dat. Zij die daar de Heere prijzen, komen uit de grote verdrukking. Zij hebben hun klederen gewassen en wit gemaakt in het bloed van het Lam. Daarom zijn zij voor de troon. De vreugde in Christus volgt op berouw óver en vergeving van de zonden.

David begint in deze Psalm 40 met het gebed in zijn hart. Zijn situatie is niet rooskleurig, daarom kon hij op dat moment niet zingen. Maar de Heere trok hem uit die ellende: 'En Hij heeft mij uit de ruisende kuil, uit modderig slijk opgehaald en heeft mijn voeten op een rotssteen gesteld, Hij heeft mijn gangen vast gemaakt' (V3). Wanneer wij weten uit welke nood en dood wij verlost zijn, zullen wij Gods vrije genade en stervende liefde voor zondaren op hoge prijs stellen en daarvan spreken en zingen. Dat kan niet anders. In Psalm 40 is een man aan het woord die er verrast over is dat de Heere hem een nieuw lied in de mond heeft gegeven. Wat doet hem verwonderd zijn? Voor hij begon te zingen, heeft hij gezucht. Zijn omstandigheden deden hem eerder zuchten dan zingen. Zijn last was hem zwaar. Zouden wij hem in die omstandigheden gezien hebben, dan zouden wij het niet vreemd gevonden hebben dat de dichter zich erover verwondert dat hij nü zingt. Het verdriet over de zonden kan ons zó terneer drukken datje je erover verbaasd verheugd te zijn, omdat Christus de last van je zonden heeft afgenomen door deze te vergeven.

Verwondering

Verwondering kan het geven om de Heere een nieuw lied te zingen, wanneer je terug denkt aan het verleden, toen je de Heere nog niet kende en in de wereld leefde. Dat de liederen van deze wereld je meer waard waren dan de liederen van de Heere. Als zó ons leven geweest is, is het begrijpelijk verwonderd te zijn datje nu een lofzang voor God zingt in plaats van voor de duivel. Dan heeft de Heere ons veranderd, dan zijn wij een wonder van genade geworden. Het past ons de Heere te zingen, omdat Zijn genade grote dingen aan ons heeft gedaan. Zie het is alles anders, nieuw geworden.

Het is een nieuw lied, want ik kende het niet.

'Al sprak daar een stem uit de Heilige Blaan, van 't Lam, met de zonde der wereld belaan.

Ik zocht bij de kruispaal geen veilige wijk. 'k Stond blind en van verre in mijzelue zo rijk.

Maar toen de Geest van God ons aan onszelf had ontdekt, bleef er maar één uitweg over: Vluchten tot Jezus! Hij wilde mij redden en verlossen van het vonnis der wet. Mijn heil, mijn vrede en mijn leven wil Hij zijn, ja mijn enige gerechtigheid. Dat is een geheel nieuw lied, als Christus mijn Borg en mijn Zaligmaker is geworden. Zie het oude is dan voorbij gegaan.

Nooit moe

Het wonder is dat het altijd nieuw blijft. Worden wij ooit moe van het liefhebben van de Heere? Worden wij ooit moe van de lof, eer en dank die wij Hem in ons lied geven? De naam Jezus wordt ons nooit moe, als die naam ons lief is. Geen naam is er zoeter en beter voor het hart, want Hij balsemt de wonden en heelt alle smart. Jezus, Jezus, Uw naam zij d' eer.

De klank van Zijn kostbare naam is altijd fris en nieuw. Een nieuw lied..., omdat het ons in nieuwheid des levens doet wandelen. Wie Christus heeft leren kennen en liefhebben, begeert te wandelen met Hem in een nieuw leven. Dat nieuwe lied maakt ook ons leven nieuw. Een * nieuw mens (in Christus) zingt een nieuw lied. Er is verwondering over dat nieuwe lied, omdat het voor de Héére gezongen wordt: '... een lofzang voor onze God...'.

De wonderen van Gods genade en macht moeten bezongen worden. 'Zingt een nieuw lied voor de Heere; want Hij heeft wonderen gedaan ... De Heere heeft Zijn heil bekendgemaakt... Hij is gedachtig geweest aan Zijn goedertierenheid...' (Psalm 98). Zijn wonderen, Zijn heil, Zijn goedertierenheid... in dat Kind in de kribbe, Gods Zoon, het vlees geworden Woord, de Zaligmaker van zondaren. Is dat geen nieuw lied waard? Een nieuw lied van Zijn genade, omdat Hij ons wil trekken uit het graf van de zonden, uit de duisternis tot het licht, uit de macht van satan tot God.

Een nieuw lied, een lofzang voor ónze God... Onze Verbondsgod, de God die ons toebehoort, die God die door Zijn eeuwig verbond Zich voor ons heeft overgegeven om eeuwig de onze te zijn. Onze! Meervoud! Mijn ziel kan 782 ' mijn God roemen. Heerlijk is het als velen van ons 'ónze God' kunnen prijzen, de uwe en de mijne. Wanneer wij één zijn in de naam van Christus, mogen wij samen belijden: 'Want deze God is onze God!' Een lofzang voor onze God. Niet de uwe alleen maar de God ook van allen die door oneindige genade aan de voeten van de Heiland zijn gebracht.

Volmaakt nieuw

Wat is nu het grootste wonder van dat nieuwe lied dat gezongen wordt? Dat Hij een nieuw lied in mijn mond gegeven heeft. Ik heb het niet van een ander geleerd en ook niet mijzelf geleerd. Nee, het was de Heere die een nieuw lied in mijn mond legde. Als de Heere een nieuw lied in een mensenmond geeft, is dat het meest wenselijk, want de duivel zelf kan het er dan niet uitnemen.

Waar de Heere een nieuw lied in de mond geeft, hebben wij recht om te zingen, behoren wij te zingen, moeten wij zingen. 'Mijn ziel maakt groot de Heere', zo zong Maria, omdat de Heere grote dingen aan haar had gedaan. Alles wat wij voor onszélf doen, heeft nooit die heerlijkheid in wat de Heere voor ons doet. Wat God geeft in Zijn vrije en rijke genade, (ook dat nieuwe lied) is een bron in ons, die springt tot in het eeuwige leven. Leven noch dood, tegenwoordige noch toekomende dingen, kunnen dit ooit van ons nemen.

Dat nieuwe lied in de oude bedeling wees ten diepste al heen naar Christus.

Dat nieuwe lied is nog wel niet het volmaakt nieuwe lied, van de volmaakt verlosten in de hemel, maar het behoort er toch toe. Het is er een voorstuk van, een preludium, de eerste tonen van het nieuwe lied in de hemel. Het blijft hier op aarde, hoe Gods lof ook weerklinkt altijd gebrekkig, stukwerk. Wie van ons die de Heere vreest, zal hier op aarde de Heere naar waarde danken? Dat nieuwe lied gaat mee naar de eeuwigheid. Johannes heeft het gezien en gehoord (Openbaring 5: 9). 'En zij zongen een nieuw lied, zeggende: Gij (Lam van God) zijt waardig dat boek te nemen en zijn zegelen te openen, want Gij zijt geslacht en hebt ons Gode gekocht met Uw bloed, uit alle geslacht en taal en volk en natie.' Dat lied betreft het geslachte Lam én die Hij gekocht heeft. Behoort u ook door Zijn genade tot die 'gekochten'? Is Christus ook uw 'Nieuw Lied' geworden?

Wil dan nü al eer bewijzen Aan 's Heeren gunst en macht En al Zijn wond'ren prijzen Voor 't menselijk geslacht En dankbaar bij 't gemeen God uw verlosser noemen. En bij 's lands overheen Zijn naam en deugden roemen.

H. SCHIPAANBOORD, WADDINXVEEN

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen