De band met de broeders

Onder deze titel schreef br. P.J. Vergunst in de Waarheidsvriend van september vorig jaar een sympathiek artikel ter gelegenheid van de opening van de synode van de Christelijke Gereformeerde Kerken. Bewust neem ik die titel hier over, nu ik - daartoe in de gelegenheid gesteld door de redactie van de Waarheidsvriend, waarvoor dank - namens De Wekker, het officiële orgaan van de Christelijke Gereformeerde Kerken, reageer op een artikel van br. Vergunst in de Waarheidsvriend van 28 april jl. Met deze titel onderstreep ik de geestelijke verbondenheid tussen de gereformeerde belijders in de Protestantse Kerk en de Christelijke Gereformeerde Kerken, een verbondenheid die voor 1 mei 2004 beleefd en beleden werd en nu nog steeds, al is de situatie er door de verdrietige scheiding in hervormd-gereformeerde kring niet doorzichtiger op geworden.

Waarom?
In zijn artikel van 28 april vraagt br. Vergunst zich af waarom de redactie van De Wekker aan een broeder uit Wilnis ruimte bood om zijn overstap - vanwege de kerkfiisie - van hervormd Wilnis naar christelijk gereformeerd Mijdrecht in de kolommen van het blad uitgebreid te motiveren. Die vraag krijgt vervolgens behoorlijk wat scherpte door de context waarin de vraag wordt gesteld.
Om te beginnen laat br. Vergunst in de inleiding het woord 'kerkelijke polemiek' vallen.
Vervolgens noemt het hij het bewuste artikel in De Wekker in één adem met een bijdrage van ds. A. Vlietstra in het Hervormd Kerkblad (een uitgave van de Hersteld Hervormde Kerk) zonder het verschil tussen die beide artikelen te verdisconteren.
In de derde plaats legt br. Vergunst in zijn reactie een verband tussen het beleid van de redactie van De Wekker en de afspraken die gemaakt zijn tussen het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond en deputaten voor de eenheid van de gereformeerde belijders van de Chr. Geref. Kerken.
Ten slotte bevat de reactie van br. Vergunst een openlijke oproep aan de Chr. Geref. kerken om helderheid te bieden in het kerkelijke forum.
Kortom, een begrijpelijk vraag van br. Vergunst. Maar wel een vraag die door de context waarin de vraag is neergeschreven, een lading heeft die geen recht doet aan De Wekker noch aan de Christelijke Gereformeerde Kerken. Daarom deze reactie.

'Een ervaring beschreven'
Allereerst over het artikel zelf. Inderdaad heeft De Wekker ruimte geboden aan een broeder om zijn overgang vanuit een hervormde gemeente naar de Chr. Ger. Kerken te motiveren. Dat is echter niet gebeurd in het kader van 'kerkelijke polemiek' of iets dergelijks. Maar in het kader van een neerslag van een persoonlijk gekleurde ervaring. Met een zekere regelmaat publiceert De Wekker de rubriek Invalshoek. Daarin schrijven christelijke gereformeerden op persoonlijke titel over hun leven, werk of overtuigingen. Het zijn vaak persoonlijke gekleurde artikelen, die soms ook tegenspraak oproepen. Het gaat in deze rubriek dus niet om het beleid van de redactie of de positiebepaling van de Chr. Ger. Kerken.
Nu, in dat kader schreef de broeder uit Wilnis iets over zijn persoonlijke afwegingen rond de totstandkoming van de Protestantse Kerk, de plaats van de Gereformeerde Bond daarin en zijn persoonlijke gevoelens. Dat heeft de redactie onderstreept door als ondertitel aan het artikel de zinsnede 'Een ervaring beschreven' mee te geven en aan het einde nadrukkelijk te vermelden dat het artikel 'de persoonlijke visie' van deze broeder weergeeft.
Als - met name door de persoonlijke woordkeus van de schrijver - gevoelens van hervormd-gereformeerden, die vanwege de barmhartigheid en de trouw van de HEERE, meenden de kerk, ondanks haar vervallen situatie, niet te mogen loslaten, zijn gekwetst, dan spijt ons dat oprecht. Maar uiteraard is hier geen sprake van 'beleid' zoals br. Vergunst het noemt. De redactie bood slechts ruimte - nadrukkelijk alleen binnen het kader van die bewuste rubriek - om een persoonlijke ervaring te verwoorden. Voor christelijke gereformeerden is de keus voor afscheiding een oprechte keus voor Gods aangezicht; mogelijk ook als eerlijke vraag voor hen die bleven, maar nooit als belediging!

Context
Zo is - hoop ik - ook duidelijk dat br. Vergunst zijn begrijpelijke vraag stelt in een onjuist kader. Het ging De Wekker niet om kerkelijke polemiek. Het artikel was ook geen voorschot op een interne discussie over positionering van de Chr. Ger. Kerken ten opzichte van de Gereformeerde Bond of de Hersteld Hervormde Kerk.
Wat dat betreft is de lijn helder. De Chr. Ger. Kerken hebben tijdens de laatste synode uitgesproken dankbaar te zijn voor het harmonieuze overleg alsook de vruchtbare samenwerking met het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond. Vanuit deze dankbaarheid zijn aan deputaten voor de eenheid van gereformeerde belijders vervolgopdrachten meegegeven om de contacten te verdiepen en uit te breiden.
Inzake de Hersteld Hervormde Kerk hebben deze deputaten alleen de opdracht gekregen 'de mogelijkheden tot het aangaan van contacten te onderzoeken'. Dat er in de pers wel eens andere geluiden uit christelijke gereformeerde hoek zijn op te vangen, neemt niet weg dat dit de lijn is die de Chr. Ger. Kerken hebben uitgezet, een lijn waaraan ook de redactie van De Wekker zich gebonden weet. Naar ons oordeel heeft het bewuste artikel daar geen afbreuk aan gedaan.

Interview
Ten slotte: dat br. Vergunst in zijn artikel een relatie legt tussen 'het beleid' van de redactie van 'De Wekker' en de gemaakte afspraken tussen het hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond en deputaten eenheid van de gereformeerde belijders is ten onrechte. Zoals gezegd: van 'beleid' van de redactie is hier geen sprake. Bovendien: redactie en deputaten zijn binnen de Chr. Ger. Kerken zelfstandige deputaatschappen met een onderscheiden taak, die alleen de generale synode verantwoording schuldig zijn.
Dat br. Vergunst ondertussen herinnert aan de afspraak om nog een tweede interview in zowel de Waarheidsvriend als De Wekker af te drukken, is wel terecht. Van deputaten heeft de redactie begrepen dat zij - tegen de achtergrond van de onrust rond de totstandkoming van de Protestantse Kerk - nog even geen haast hebben gemaakt. Maar vergeten is de afspraak niet. Het ligt nog als punt van aandacht op de tafel van het deputaatschap.
En dat is goed. Opdat 'de band met de broeders' onder Gods genadige zegen mag blijven en mag intensiveren.

G. VAN ROEKEL, PUTTEN HOOFDREDACTEUR VAN DE WEKKER

Nawoord:
We danken ds. Van Roekel voor zijn toelichting, waarop we inhoudelijk niet meer ingaan, om daarmee 'het laatste woord' te willen hebben. De kop boven zijn en mijn eerdere bijdrage mag de boventoon hebben. Juist als tussen broeders verbondenheid ervaren wordt, omdat we 'een even dierbaar geloof verkregen hebben', kan het goed zijn elkaar een spiegel voor te houden.

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen