DE AARDE IS MOOIER DAN HET PARADIJS

In 2002 schreef Khaled Al-Berry onder deze titel over zijn 'bekering' in de Egyptische gevangenis van radicaal naar vreedzaam moslim. Zijn bekeringsverhaal heeft andere jonge moslims er niet van weerhouden te radicaliseren. De verbetenheid waarmee ze hun strijd voeren, geeft weinig hoop voor een vreedzame toekomst. Desondanks lijken er nieuwe kansen te zijn voor missionair werk onder moslimjongeren.

Moslimjongeren in West-Europa zijn in twee opzichten anders met hun geloof bezig dan hun ouders die hier als arbeidsmigrant uit Turkije en Marokko kwamen. Aan de ene kant hebben ze meer hun 'privé-islam'. Hun ouders voegden zich in de traditionele leefwijze zoals die al eeuwen min of meer hetzelfde was gebleven. Hun kinderen, die hier in het Westen opgroeien, hebben geleerd kritisch en individualistisch te denken. Veel jongeren sprokkelen hun 'eigen islam' bij elkaar van het internet en van 'vormingsweekenden' her en der in het land. Omdat er maar weinig moslimjongeren in Nederland zijn die het klassieke Arabisch voldoende beheersen, hebben de meeste geen toegang tot hun eigen religieuze tradities. Daardoor zijn ze gemakkelijk te beïnvloeden door predikers die zich opwerpen als autoriteiten.

Europa rationeel winnen

Een tweede verschil met hun ouders is dat een groeiend aantal jongeren een veel grotere invloed van de islam op de samenleving nastreeft. Bij hun ouders had de islam in hun thuisland een tradit tionele (bescheiden) rol in het openbare leven. Hier in Nederland was het beperkt tot de gesloten wereld van hun eigen groep. De tweede generatie realiseert zich dat haar toekomst in Europa ligt Terwijl ze het gevoel hebben dat ze voor de samenleving als moslimmigranten slechts tweederangs burgers zijn, overtuigen moslimintellectuelen hen dat de islam juist hét alternatiefis voor het religieuze vacuüm in Europa en dat zij daar een belangrijke bijdrage aan kunnen leveren.

Moslimintellectuelen als Tariq Ramadan en Farid Esack zijn erg populair onder moslimjongeren in Nederland. Ze stimuleren jongeren niet om met geweld hun aardse leven in te ruilen voor het paradijs in de strijd voor de islam. Er is op aarde nog iets te winnen. Ze overtuigen hen dat langs democratische wijze en met rationele argumenten Europa voor de islam gewonnen kan worden.

Moslimjongeren op zoek

Ik kan me voorstellen dat sommige christenen voor deze ontwikkelingen bevreesd zijn. We moeten de invloed die hiervan uitgaat, ook op kerkmensen, niet onderschatten. Tegelijk biedt deze ontwikkeling onder moslimjongeren nieuwe kansen. Veel moslimjongeren zijn op zoek naar wat hun geloof inhoudt en nemen veel meer ruimte dan hun ouders om allerlei overtuigingen te onderzoeken en eigen individuele keuzes te maken.

Als kerk moeten we voorzichtig zijn om moslimjongeren te snel in één hoek te willen stoppen. Juist nu ze erg op zoek zijn, zouden we ze moeten bemoedigen om door te blijven zoeken. Christus is niet bang voor kritische mensen, zo verzekerde een voorganger uit India (de kerk van de apostel Thomas) me. Hij zocht Thomas op en toonde hem Zijn handen en Zijn zijde. Die houding is wellicht vandaag ook belangrijk voor de kerk.

C. W. RENTIER

STICHTING EVANGELIE & MOSLIMS

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt en kan nog fouten bevatten. Digibron werkt voortdurend aan correctie. Klik voor het origineel door naar de pdf. Voor opmerkingen, vragen, informatie: contact.

Op Digibron -en alle daarin opgenomen content- is het databankrecht van toepassing. Gebruiksvoorwaarden. Data protection law applies to Digibron and the content of this database. Terms of use.

Printen